1001 Albums Generator
- Креатор на темата џимеј
- Време на започнување
јасно е дека и топ листите се субјективни, а не па разно разни ранг листи... еве 2 многу популарни светски албуми а кој не се во 0вие 1001
WW: 4,000,000
..а да не кажувам за овој врвен албум, со заборавените дијаманти на Џони Бристол, ја имам се уште касетата,
https://www.discogs.com/release/139...zeQEwGJ5FQlO5U-g6j2s8ZZkViDK9JlqUYICZR780ket9
се сеќавам кога ја купував во Трст 1976 беше 3500 Лири, најскапи, ( земав и уште 2 албуми, касети, Tom Jones Close Up и Somethin' 'Bout You Baby I Like )
а само некој од касетите на Беатлеси и Стонеси имаа толку висока цена..
Јасно, Вкусовите се различни, но не му прифаќам на НЕКОЈ си ТАМУ...
WW: 4,000,000
..а да не кажувам за овој врвен албум, со заборавените дијаманти на Џони Бристол, ја имам се уште касетата,
https://www.discogs.com/release/139...zeQEwGJ5FQlO5U-g6j2s8ZZkViDK9JlqUYICZR780ket9
се сеќавам кога ја купував во Трст 1976 беше 3500 Лири, најскапи, ( земав и уште 2 албуми, касети, Tom Jones Close Up и Somethin' 'Bout You Baby I Like )
а само некој од касетите на Беатлеси и Стонеси имаа толку висока цена..
Јасно, Вкусовите се различни, но не му прифаќам на НЕКОЈ си ТАМУ...
15. Sticky Fingers - The Rolling Stones (1971)
Никогаш не сум бил фан на Стоунси. Не дека сум во некаков табор, зашто нели поделбата е Битлси vs. Стоунси, ама дефинитивно Битлси отсекогаш повеќе сум ги сакал, иако не дека нешто Стоунси многу сум ги мразел. Она што најмногу ме нервира кај нив е Мик Џегер. Не само по појавата, туку и гласот - бојата, дикцијата (пола од зборовите што ги изговара не му ги разбирам), а честопати мислам дека е out of tune, дистонира и фалшира. Може да сум грешка јас, но ете моето уво така го восприема. Ама остатокот е врв! Конкретно, овој албум, ако се апстрахираш од неговиот глас - нема лоша песна! Значи буквално уживав во сите гитари (Кит Ричардс е ѕвер!), рифови, басот, а многу ми се допадна што во повеќето песни имаат вметнато многу дувачки инструменти (иако веројатно е само сакс) што навистина позитивно ме изненади. Ова бил нивниот прв албум кој бил подеднакво успешен и во Велика Британија и во САД, се искачил на врвот и на двете албумски листи, иако знаеме дека Американците повеќе уживале во нивниот звук. Затоа се смета за еден од најдобрите албуми во нивната кариера.
Интересен е податокот дека каверот на албумот го правел Енди Ворхол и во првата серија изданија фармерките имале вистински функционален патент на нив што кога ќе го откопчаш, одоздола се гледала белата ткаенина на гаќите. Но истиот многу ја оштетувал винилката и подоцна целиот омот бил само слика, без патент кој се откопчува.
Се на се, убав класичен рок, без многу експериментирања со музиката и еден од поубавите албуми кои ми се паднаа во последно време. 4/5
Erich Zann
Модератор
- Член од
- 13 мај 2012
- Мислења
- 14.651
- Поени од реакции
- 31.879
- Возраст
- 34
За денес ми го исфрли овој албум од PJ Harvey.
PJ Harvey е тип на изведувач кој би требало да влезе во мојот вкус согласно она што го слушам, но по некоја случајност од не знам кои причини, никогаш не ја доживеав целосно и позитивно. Знаела да ме напне особено со високотонците кога завива, така некако беше чувството и во овој албум, со исклучок на песна-две, со претежно машки вокали
Веројатно албумот си е квалитетен сам по себе, но мене не ми легна воопшто.
3/5 oд мене.
Io Sono Interista
The original, one and only IoSono.
- Член од
- 21 декември 2007
- Мислења
- 29.017
- Поени од реакции
- 61.909
Parsley, Sage, Rosemary And Thyme - Simon & Garfunkel
Што знам...сите ги сакаме Сајмон и Гарфанкел ама поради sound of silence, el condor pasa, the boxer... овој албум можеби можат да го разберат native speakers родени за време на втора светска војна. Јас порадо би го слушал минстрелот на Сер Робин од Монти Пајтон и Светиот Грал, кој во оваа прилика го спомнувам затоа што ми е најблиску до тоа што го свиреа на албумов.
Ова е веројатно и единственото негативно ривју на овој албум во историјата на интернетот, бидејќи толку се разбирам.
2/5
Што знам...сите ги сакаме Сајмон и Гарфанкел ама поради sound of silence, el condor pasa, the boxer... овој албум можеби можат да го разберат native speakers родени за време на втора светска војна. Јас порадо би го слушал минстрелот на Сер Робин од Монти Пајтон и Светиот Грал, кој во оваа прилика го спомнувам затоа што ми е најблиску до тоа што го свиреа на албумов.
Ова е веројатно и единственото негативно ривју на овој албум во историјата на интернетот, бидејќи толку се разбирам.
2/5
ComfortablyNumb
Politically Incorrect
- Член од
- 11 август 2016
- Мислења
- 4.291
- Поени од реакции
- 16.776
16. Get Behind Me Satan - The White Stripes (2005)
Второто огромно изненадување за мене. Ова уште поголемо од Technique на New Order. Наутро ги отворам двата албума кои треба да се преслушаат и обично секогаш одам прво со индивидуалниот албум, па потоа со групниот. Ама сабајлево едвај станав од кревет, мислам дека секоја коска на телото ме болеше. И кога видов Satan во насловот на албумов, мислев дека уште сатанистичка музика ми фали и да скокнам под 22-ката (не ни прочитав што всушност значи целиот наслов од што не бев добар). Затоа го преслушав групниот албум, а овој го оставив за подоцна. И мислам дека не можев да изберам подобро!
Јас The White Stripes како и секој, нормално, ги знам по химната Seven Nation Army и уште неколку песни меѓу кои и Blue Orchid, ама сите тие го следат горе-долу истиот звук: guitar-heavy, со некој indie garage rock revival звук, кој повеќе оди накај алтернатива отколку кон класика. Такво нешто очекував дека ќе слушнам и тука, ама boy, oh, boy... Ова е пошаренолико од ебаното знаме на LGBTQksduhdusad+ популцијата! Ама ова тука во позитивна смисла.
Тука слушнав и поп, слушнав и кантри, слушнав и хард рок, слушнав и блуз, многу експериментирање... И тоа не по малце во секоја песна, туку буквално секоја песна ко посебен жанр да е: има и поп пијано балади (White Moon) и друг мек поп-рок (I'm Lonely But I Ain't That Lonely Yet), и кантри (Little Ghost), и блуз (Instinct Blues), и секако, добро познатиот алтернативен рок звук на Вајтови (Blue Orchid, за која веќе кажав дека единствена ја знаев од тука)... Ова е албум во кој тешките електрични гитарски рифови по кои се познати на големо се заменети со пијано, па така ќе најдете неколку песни во кои не се ни слуша звукот на гитарата, а во тие во кои ќе ја препознаете, тоа е акустична гитара. И она што ми се виде особено јако: си играат со перкусиите ко никој што сум го слушнал до сега. Па така, во секоја песна ко да има некое ново, чудно ударалче и тропалче. Слушнав ксилофони и металофони, тропалки ко шише полно со песок, некои чудни ударалки кои звучеа ко да тапа на пластичниот стол на кој седи, дури и дајре во една песна, а во друга - звук на прибор за јадење во фиока во полузатемнета соба. И сето тоа, целото ова шаренило го спојува луцидниот глас на Џек Вајт и неверојатната Мег Вајт на тапани. И Рита Хејворт во текстовите, се разбира. Звукот е далеку помелодичен од било што што претходно сте слушнале од нив, освен некоја песна од овој албум, секако.Имаше еден друг албум претходно на кој му замерив што не звучел како кохерентна целина. Well, ова е тогаш сосема друго ниво, ама уживав во секоја ебана секунда! Омилени песни: секако Blue Orchid, џингловската My Doorbell Која верувам уште долго ќе ми одѕвонува во главата, I'm Lonely But I Ain't That Lonely Yet, Instinct Blues, As Ugly As I Seem, но најмногу Forever For Her (Is Over For Me) која инстантно влезе во секоја една моја favorites листа на Спотифај! Да слушнев вчера било која од песниве самостојно (освен Blue Orchid), немаше ни на крај памет да ми текне дека е на TWS. Албумов вечерва во моментов го вртам по трет пат! И којзнае уште колку пати ќе го преслушам, зашто вакво освежување нималку не очекував!
А, и да не заборавам - и овој е еден од тие 88 кои се исфрлени од книгата, за жал. А толку е прекрасен...
Чиста ко солза 5/5, без двоумење!
И едвај чекам ова да се појави во групната тема.
P.S. Сега читам - албумов освоил и Греми за најдобар алтернативен албум за 2005.
Erich Zann
Модератор
- Член од
- 13 мај 2012
- Мислења
- 14.651
- Поени од реакции
- 31.879
- Возраст
- 34
Chicago Transit Authority - Chicago
Бендов ми беше познат ама никогаш не сум го заслушал. Квалитетни гитари со Џими Хендрикс шмек, зачинето со џез. Доста игрив албум, кроз првото кафе, со по некое сецнување од двајца клиенти, го ислушав. За мене ново откритие и препорака од мене за во иднина. Особено интересни ми беа оние делови на песни каде се остава простор за поединечно солирање, дали на тапанар, дали на гитарист. Пример во песната I'ma man се заигрува тапанарот негде пред четврта минута па понатаму.
Како омилена ќе ја истакнам Begginings, одлично музицирање негде после 4-та минута, ме внесе во некој филм од 70-ти.
4/5 од мене
Бендов ми беше познат ама никогаш не сум го заслушал. Квалитетни гитари со Џими Хендрикс шмек, зачинето со џез. Доста игрив албум, кроз првото кафе, со по некое сецнување од двајца клиенти, го ислушав. За мене ново откритие и препорака од мене за во иднина. Особено интересни ми беа оние делови на песни каде се остава простор за поединечно солирање, дали на тапанар, дали на гитарист. Пример во песната I'ma man се заигрува тапанарот негде пред четврта минута па понатаму.
Како омилена ќе ја истакнам Begginings, одлично музицирање негде после 4-та минута, ме внесе во некој филм од 70-ти.
4/5 од мене
17. Country Life - Roxy Music (1974)
Најубавото нешто во овој албум е прекрасниот кавер!
Се останато во врска со него - outdated, чист просек или подпросек. Значи едно нешто не можам да издвојам што ми се допаднало тука. Не сум ги слушал Roxy Music и Брајановците Фери и Ено (не свирел на албумов) никогаш, па така не можам да направам некоја споредба, ама конкретно за овој албум навистина не знам зошто се нашол тука......освен можеби заради каверот!
2/5
- Член од
- 15 март 2008
- Мислења
- 547
- Поени од реакции
- 65
Интересна тема, ви се придружувам.
18. The Coral - The Coral (2002)
Никогаш во животов немам слушнато за бенд The Coral, а немам енергија да гуглам за нив, па ќе се посветам само на тоа што слушнав. Албумов си играше топло ладно со мене - една песна ќе почне добро, ќе ме заинтересира, за по 30 секунди да изгубам интерес. Друга ќе наликува на класичен рок, па - еј, ова може супер да испадне, за со следната да ја оплескаат. Не знам во што беше проблемот, ама многу неартикулиран албум, кој не можам да го дефинирам никако. И кога на Roxy Music дадов 2/5, и тука не можам ништо повеќе од тоа, зашто и ова не знам како се нашло во топ 1001 албуми листата.
џимеј
џимилино
- Член од
- 4 март 2007
- Мислења
- 10.468
- Поени од реакции
- 25.436
Срам ми е да признаам но морам - никогаш немав перцепирано live албуми како албуми, освен тие популарните на MTV unplugged. Но чим генераторот ми го даде live албумот на Sam Cooke, за 180 ми се смени перцепцијата. Досега добив 3-4 live албуми, на Алман Брадрс Бенд, Питер Фрамптон, тој на Џони Кеш во Фолсом (мене како стендап ми звучеше хаха) и Сем Кук.
Поради тоа што на 4-5 години книгата доживува реиздание, се шпекулира дека годинава или следната ќе добиеме нова верзија на книгата. Претпоставувам дека креаторот ќе ги вметне и новите. Најнов албум во моменталната едиција е на Лана Дел Реј од 2021.
Го среди проблемот во меѓувреме? Ова е на индивидуалниот или групниот проект? Ако е индивидуалниот, оди во Info, па овозможи да ти генерира албуми за викенд. И на групниот и на индивидуалниот, без разлика, би можел да дадеш оцена ако одиш во History. Пиши ако сѐ уште имаш фрка.
152. Nirvana - Nevermind
Не знам што да кажам. Можеби топ 5 албуми на сите времиња но не и за мене. Нема врска со тоа што никогаш особено не сум ги заслушал Нирвана туку со фактот дека жанрот можеби и не ми легнува колку и да се трудам. Има одлични 1000/10 песни, и има филер песни кои се тука само за да бидат тука. Не го спорам култот околу Кобејн или влијанието на Нирвана на музиката воопшто, несомнено е колкаво влијание извршиле своевремено.
Но, на пример, пред месец дена го добив Dirt на Alice in Chains и тој ми се допаѓаше повеќе. Го оценив со 3/5 со простор да сменам понатаму во 4.
153. Bruce Springsteen - Born in the U.S.A.
Не може да биде случајност што Шефот е толку долго релевантен и опстоил декади на врвот. Албумот е уживанција, ме пренесе во време кое никогаш не сум го доживеал. Немав проблем одново да ги слушнам песните што сум ги слушал милион пати досега. Без двоумење 5/5.
154. Bruce Springsteen - Born to Run
Не можев да се изначудам дека добив два албуми од ист артист едно по друго. Не знам која е веројатноста, статистички, но среќен сум дека тоа беше Спрингстин. Thunder Road, песната за отворање, ми буди толку емоции што не можам а да не сум субјективен или пристрасен. Уште една 5/5 од мене за Шефот. Од него ми остана уште Nebraska па ќе го комплетирам неговото присуство на генераторот.
155. Q-Tip - The Renaissance
На пола пат ми текна дека веќе го ислушав лани, онака скроз рандом. Хип хоп не е мојот најомилен жанр, не е ни блиску до тоа, но оставам да ме изненади понекогаш. За жал, тоа не беше сега. Албумот тера лесно и лесно се слуша, но на крајот ми беше генерално многу монотон. 2/5
156. N.E.R.D. - Fly or Die
Ова е некоја комбинација од рок и хип хоп. Фарел е еден од дечките на NERD. Многу чуден албум, неконвенционален на некој начин, дури и Лени Кравиц го има на 2-3 песни. Да беше малку пократок, ќе добиеше повисока оцена. Но некако со нецел час времетраење, ме умори на крајот. Уште една 2/5.
19. That's The Way Of The World - Earth, Wind & Fire (1975)
Некако многу рано, ама ова е првиот албум кој генераторот ми го дуплираше. Многу скоро беше, па така - ништо не би сменил:
Да, средив се е ок, фала.