www.jergovic.com
"Уште една предрасуда за „Медена земја“: ова е филм кој на Американците и на Западот им се допаднал поради својот балканизам. Сакаат да кажат, ова е уште една верзија на Кустурица. Никако, никако и никако! „Медена земја“ не го слави и не го мистифицира Балканот. Балканот тука, всушност, и го нема. Атиџе и нејзината мајка подеднакво би можеле да бидат и од Лапонија и Авганистан, како што се од Северна Македонија. Друга работа е што авторите на филмот, генијалните Тамара Котевска и Љубомир Стефанов, своето дело го базирале врз нешто што е херметично во својата локалност и партикуларност – па од Скопје е далеку колку и од Њујорк – и воопшто не воделе сметка за универзалната разбирливост. Но, колку некое уметничко, особено наративно дело, е полокално, толку е повеќе речовито и поуниверзално.
И уште нешто: тоа што радосните дилетанти на пчелите им го одземаат целиот мед, тоа никако не може да биде парабола за грабливиот капитализам. Тоа е апиницид, уништување на пчелните заедници, а на капитализмот никогаш и никаде не му е цел целосното физичко уништување на оние кои произведуваат вредност. Дилетантите на пчелите им го одземаат целиот мед, и така ја уништуваат не само заедницата на своите кошници, туку, посредно, и пчелните заедници на Атиџе, едноставно затоа што немаат талент, не знаат со пчелите, ниту за уметност."
Миљенко Јерговиќ, „Уметноста на медот или што пчелите му кажуваат на светот додека бодат дилетанти и умираат“.

