Во врска со првиот дел Далеко си од истине Серпико
Јас ставот мој како човек го кажав со самото тоа што го поддржувам протестот.
Смешно е дека Офчар со 20-тина души ќе и наштети нешто на нашата неприкосновена власт .
Кој е твојот став Серпико како човек во врска со тоталитаризмот?
Смешно е многу повеќе од тоа, Џони. Смешно е што Офчар е во право за летаргијата на народот, смешно е што летаргијата на народот Офчар одлучи да ја променува со протест кој ги поддржува протестите на левицата во грција, смешно е што ние не знаеме дека без оглед на лева или десна рака, гркот политичар со било која ќе ти врзе шамар како Македонец, бидејќи човек како категорија не познава најдобро, смешно е што дојдовме на дереџе за своето да не излегуваме на улица кога треба, смешно е што Велиа и Ѕинго не сметаат за поглупави од нив, посмешно е што очигледно не се далеку од вистината, смешно е што плачеме наместо да се смееме, посмешно што се смееме кога на друг ќе му одговара, смешно е што сакаме држава без да засучиме ракави, посмешно што на 4 години менуваме светоглед и живееме во надеж, најсмешно што кога тогаш ќе се потрошат причините и за плачење и смеење и за надевање.
Смешно, посмешно, најсмешно е некој да помисли на народно самоорганизирање во денешната ера на глобални комуникации со се сите нус-појави - без поткрепа од силна политичка сила која во оваа вертикала на судир меѓу исток и запад на која се наоѓаме и ние, како папок (шо би рекол Венко) - што пак ќе се одбие од главата на романтичните желби за промени со фрлање камења, како во Атина, или протести за поддршка во Скопје. Ќе се одбие од главата на сите кои имаат Лафонтенови дела наместо Макијавели читано, не дека јас така сакам, туку дека така функционира светот.
А ако веќе ме прашуваш лично:
Тоталитаризмот не го сакам, како човек и самиот имам желба за умерено либерало-пацифистичко уредување, спремен на радикализам за светите вредности за мене. Тоталитаризмот, бар да постоеше како таков а не во квази-опитна-дебитантска форма, секогаш се наоѓал во спрега со мозок кој не сака друг да му наметнува мислења, ставови и начин на живеење.
Демократско општество е, Офчар, Оџачар или Опинчар може да прави што сака, и тоа е за почит. За почит се и сите бројни грци кои немаат проблем со нашето основно право за самоопределување и се спремни на cease-fire за нефрлање на отровните стрели на историцизмот туку за соседска почит и унапредување на односите во име на иднината.
Но, не е за почит, барем за мене, поддршка на Македонски граѓани кон движење кое на крајот на денот во Грција едино може да донесе нова обланда за Македонија, под изговорот на светски отпор против тоталитаристичкит режими, уште повеќе кога самиот протест не е дефиниран суштински кон што е наменет.
Поискрено ќе биде ако некој најде доблест да каже (на пример, без намера за инсинуации): Доста е, коланот пукна, одиме со бајрак и срце на Парламент. И колку и да е бајка искреноста на сите учесници, ако дојде момент ќе излезам и јас на улица, бидејќи некогаш сакам да сум наивен, најчесто кога сум згаден од гнасотиите на подмуклите струи кои се обидуваат да ме отупат до даска.
Воедно, да најавам, ќе формирам организација ОТУПЕН, во скоро време, па ќе ви ја претставам, ако сте за зачленување.
Само се себе-нервозирам, а имам работа,
прекинувам тука.
