Она што ме интересира пак, е вашето мислење околу тоа што всушност е патриотизмот? Дали воопшто постои како вродена емоција или е наметната измислица?
Наметната измислица. Со самото тоа што и самата го кажа, дека некогаш почнало тоа делење на луѓето во групи, јасно е што е патриотизмот. Ако не е нешто наметнато од некого, немало никогаш да дојде до поделби. Доволна би била таа идентификација со своето семејство, а се` друго е веќе наметнато и непотребно. Всушност, која е убавата страна на поделените народи? Се сакаат, се дружат, се надополнуваат, се почитуваат? Само омраза се создава со поделбите, кои се најчесто и основа за поголеми конфликти.
Она за што дискутираме пак, е дали со патриотизмот се раѓаш, т.е дали воопшто постои како емоција, или е нешто цивилизациски наметнато вештачки. Потоа кога патриотизмот преминува во фанатизам и дали те прави по-отворен или по-затворен кон останатиот свет.
Сега веќе, кога има наметната потреба да припаѓаме некаде, сите во себе имаме вроден патриотизам. Колку и да не сакаме, потсвесно секогаш сме горди кога треба и си ја сакаме земјата или местото од кое потекнуваме. Кога сме далеку, со носталгија зборуваме и мислиме на неа, ја посакуваме и сфаќаме дека нема подобро место во кое би можеле да живееме.
И не би се сложила со некои мислења дека патриотизмот, кој како чувство, наводно треба да значи прво спознавање на самиот себе и мора да се има за да се биде поотворен кон останатиот свет. Јас мислам дека е обратно т.е. дека патриотите се позатворени кон останатиот свет. Земајќи ја во предвид нашава ситуација, тоа е дури и факт. Кај нас е тежок грев ако некој помисли да е со отворени мислења кон друга земја, а да не зборувам за што се смета човекот кој сака друга земја, покрај Македонија. Да имаше смртна казна која би можела да ја извршува кој сака, половината од нашиот народ ќе беше веќе 2 метра под земја.
Тоа се фејкери, за кои не дискутираме на темава.
Знамето, патриотските песни, итн...се се тоа само симболи на љубовта кон својата нација.
Како што Sith и остали, мавтаат со anarchy, Че Гевара, Iron Maiden или што ти ја знам знамиња, затоа што сакаат анархизам, метал итд. така и патриотите ги истакнуваат симболите на својата мајчица, и преку истите, дополнително, ја искажуваат својата љубов кон неа.
И не туку мрчете за знамиња, кога сте се наредиле со беџови и пун курац други симболи. А знаме, а маица со име на некоја факинг група или на Че Гевара фацата. Исти ташак.
Е сега, да си кажам јас за мене и мојот став во врска со поимот патриотизам или барем за тоа како јас го сфаќам. За мене тој поим е љубов кон својата земја, кон својот народ, кон својот јазик. Не ми бил наметнат (фала Богу што никој по дома не ме измачувал со тоа), туку постепено сама сум го прифаќала. Сама сум чувствувала радост кога сум го слушала името на мојата земја во некоја друга, сама сум се радувала на нејзини успеси, сама си ја обожавам и неа и се` што таа може да ми понуди. Истото неможам да го кажам и за поголемиот дел од народот кој го има истиот идентитет со мене. Посебно не кога се работи за лажните патриоти т.е. тие кои го поистоветуваат патриотизмот со припадноста кон некоја партија и болно обожаваат политичари од кои други Македонци имале мака. Всушност, мислам дека во нашава земја патриотизмот скроз се сведува на припадност кон партиите и меѓусебен натпревар помеѓу Македонците, чива партија е попатриотски настроена. Тука доаѓаат другите проблеми кога меѓусебно се мразиме, само затоа што не сме на иста страна, а сме толку малку. И што да бидам јас во тој случај? Што да бидам кога не смеам да кажам нешто против ВМРО, затоа што веднаш ќе бидам етикетирана како издајник, немакедонка и слични глупости? Посебно е лоша нашата патриотска ситуација во последниов период, кога мојата најубава земја е затекната со толку проблеми и мојот народ е толку поделен. Што ми преостанува мене сега? Да си ја барам мојата припадност во многуте поделени Македонци? Или па да бидам усрамена што го имам истиот идентитет со нив?
Забегав, а друг ми беше муабетот ... значи ќе прашував ... како може толкави патриоти како вас, кои се маваат во гради за Македонија, кои се први во сите бунтовнички редови да пишуваат на друг јазик? Што би му дошло фејкер, мрчење, ташак или пун курац? И на тоа, да се расправате како некој друг ви бега од тема? Немојте така бе ... не е естетски за некој што ќе ве прочита подлабоко. Јас на пример нема никогаш да дадам живот за ВМРО или Македонија, но јазикот колку што го знам, толку си го чувам и почитувам. Добрината и културата што ми ја оставиле многу луѓе и што на некој начин не` отсликува, ја чувам и негувам. Со неа знам да оставам добар впечаток на луѓе од другите земји, за еден ден да кажат дека има добар и гостопримлив народ во Македонија. Кога одам во друга земја се однесувам исто така, за да не ме проколнат што сум Македонка, туку да запамтат дека Македонците се нормални и светски луѓе, кои знаат секаде да се однесуваат така како што наликува на еден човек.
Но добро, неможе ни две личности да се исти, па макар и двете да се Македонски.
Човек без чувство на припадност кон народ и нација, која е резултат на љубов кон истите, е човек со сериозна фалинка во личниот идентитет, а и во емотивниот склоп.
И тоа итекако го забележувам во нашата Македонија. Генерации без осет дека се дел од една земја, од еден народ. Што му доаѓа исто како генерации без свој печат, без свое лице.
Дури и се потсмеваат на патриотизмот. А, забораваат дека тој отсекогаш бил доблест.
Ете, како што кажав погоре, јас не чувствувам припадност кон својот поделен народ и нација, иако без оглед на се`, сепак ги сакам. Нека имам фалинка во личниот идентитет и во емотивниот склоп, но сепак на крај, барем јас си се чувствувам како добар човек, кој секаде после своето име ќе напише Македонка од Струга, градот во кој Македонците не доаѓаат затоа што не го чувствуваат како дел од Македонија. И да, имам
чувство дека сум дел од оваа земја и исто така допринесувам колку можам за неа и ќе го правам тоа секогаш, па и без лице нека бидам.
Kvendolin, многу добро го лоцираше проблемот. Тој е во сржта на нашиот менталитет, наметнат од многуте години на туѓа тиранија, негирање и пред се асимилаторска пропаганда. И баш поради таквиот став, сега сме на ова дереџе.
Не знам како, особено младите, не го гледаат тоа.
А како тоа треба младите да видат нешто, во овој хаос од наметната и поделена политика? Мене ми е жал за младите кои сега растат тука ... тие се најогорчените и најопседнати политички марионети, кои појма немаат што се` тоа значи и се далеку од тоа чувство патриотизам.
Bacillus gagous тешко да најдеш овие шо имаат не ги продаваат а да го купиш ново доста скапи се околу од ВМРО пола црно пола црвено со знакцето е 1200 ден ја имам дома 2 знамиња од ВМРО и едно помало од старите знамиња кутлеш.
Ја се цуствувам за голем патриот ја сакам Македонија
Да, ова е тоа за што зборував погоре.
На вакви патриоти треба да се огледувам и да бидам иста таква? Не, благодарам.
