Кајги....
Лајф из нот фер! Кога конечно сме среќни во нашата приказна имаме една петарда во животот да не малтретира и да не гњави. До вчера не ми беше важно дали ќе ме гњави или не, ама сега кога околу нас има само љубов и позитива и навистина ми смета. Најлесно е да си ги спакуваш куферите и да заминеш некаде, ама треба да си ги исчистиш сметките пред тоа. Се надевам овој пат ќе не остави на раат, навистина се надевам.
Си лежиме со пеперутката на нејзиниот кревет и ми раскажува за едно момче од класот дека ја сакало, се смеело ко зелено на сите нејзини шеги и цитирам:Се смее ко зелен Теа, да го видиш очите му се ко џамлии кога ќе почнам да кажувам нешто! Ех да знае дека и татко и така се смее на моите шеги и приказни, ама дете е сеуште и не сфаќа дека срциња во очите се појавуваат кога некој сакаш. Ми вели: Јас не сакам да сум заљубена Теа, тоа не е за мене, тоа е за возрасните, мене ми е убаво вака. Среќа моја, колку сеуште е дете во душата. И заспа таква среќна во детството а јас се надевам да не се повампирам за 7м и да почнам да ја отргнувам од себеси кога ќе дојдат колачињава мои на свет. Пресреќна е што ќе биде поголема сестра, едвај ги чека. Им нацртала цртежи да им ги даде кога ќе се родат, ќе ги врамам и ќе ги ставам на нашиот ѕид во куќата.
Ни остануваат уште само 2 недели до вселување. Требаше да се оддолжи но удривме форца со бебушите, ангажиравме екстра екипи, се што можевме направивме и еве сме на сам крај. Денес монтираат кујна и склапаат дел од мебелот. Утре ги чекаме лустерите и здравје следна недела моите ќе влезат со цвеќето и декорациите. Едвај чекам! Следна недела веројатно и ќе ми дозволат да одам и јас, сега не ми дозволуваат бидејќи сеуште мириса од епоксидната смола што ја аплицираа на дел од површините. Фотографиите се врамени чекаат да се закачат вечер, сликите ќе патуваат вечер исто натака, дел од декорот ќе патува откако цел мебел ќе се намести, друго останува овде. Нецели 2 недели до финале! Многу сум среќна!
Ми пристигна ручекот, доста е од мене, убав ден!