Не е само за зависноста со Facebook и Twitter, туку и за тоа како ја изгубивме емпатијата со Facebook и Twitter. Таму изгледа како да ни е грижа, сите сме Facebook и Twitter активисти, додека реално сме само неми набљудувачи кои не преземаат ништо. Затоа и беше отворениот крај - не се знае кој умре, зашто не е ни важно: каков исход и да имаше, сите ја прочитаа веста на нивните црни екрани, и секунда подоцна си продолжија со животите ко ништо да не било. И со Facebook и Twitter.
Крајот ми се допадна мене, само ми пречеше одолговлечувањето и еднодимензионалноста. Реално, не ти е креаторот на социјална мрежа виновен што не можеш да ја контролираш зависноста. Башка, ликот беше свесен дека сѐ е така намерно искреирано - да не можеш да ги тргнеш очите од екран. Многу иновации се користат за лоши цели ако гледаме така треба изумителот во затвори да гние оти создал нешто. Човековата природа е таква што лесно паѓа. Nosedive пример ми беше далеку поинтересна епизода за гледање, а провлече слични поенти.
Па и National Anthem имаше некоја слична порака, се повторуваат веќе темите, очекувано е веќе во 5-та сезона да се случува тоа. Мислам дека поентата нa епизодата и беше да биде приказната проста и без големи пресврти, само обична трагедија која ќе биде на врвот на feed-овите на соц.мрежи за неколку часа и после ќе се заборави. Били Бауер не беше ни нешто посебно емпатичен и загрижен според мене.
За да доловат поента од пола минута направиле епизода од 70 минути. Џабе потрошено време беше епизодава, не знам зошто ја направиле кога уствари веќе имаa епизоди со слични тематики (The National Anthem, Shut Up and Dance & Nosedive).
Третата во првата половина изгледаше како да се движи во некој мрачен епилог, за наеднаш на пола епизода да стане клише детски филм со среќен крај, веројатно беше намерно, не е овој автор D&D па да пишува глупави дијалози и сцени, поентата беше да се направи Дизни пародија и на кариерите на ѕвездите што излегоа од таму како Бритни, Мајли, Селена и што ти знам кој уште не.
