Филмови, режисери, актери: Генерална дискусија

[123456]

 

[Imperatorot]

Ако тргнете по тој пат, од некаде мора да се почне. Мене ми е ставено сѐ што сум гледал од некаде 2008 па навака. Тогаш имаше една апликација, на fb, Flixster се викаше. Прво таму ги логирав и оценував, па кога се појави LB, еден по еден ги препишав и оценките и рецензиите. Сега, скоро, во октомври или ноември, дури и се нафатив сѐ од LB да префрлам и на IMDB. И еве, по 2-3 месеци, скоро 80% сум готов и со тоа.

Imdb > lb

Иначе за другиве не знам како можете без да следите, јас вака сум заборавил да оценам филм и ми се случувало пак да симнам гледан филм.

 

[Zlatikevichius]

Ова лесно иде со импорт=ехпорт на листи
префрлив од имдб на леттербокс, сеа остана и од тракт да префрлам немам све али од нешто да се почне
утре ке платам про пошто гледам има и justwatch што ми иде прилог за најави на серии филмови итн.

само еден следам најдобриот @Anon

gabieva’s Watchlist

gabieva’s Watchlist

letterboxd.com

Од IMDB на LB е лесно, со експорт. Обратно не може. Ама ти имаш утнато нешто со експортот, или? Вика дека имаш само 7 филма гледано во животот, а во watchlist милион.

 

[Io Sono Interista]

Или најдобро, избриши го Летербокс и оди на ИМДБ како нормален човек.

Спојлер

We still love you Zlate!

 

[Комита Ултрас]

Абе еј, не се заебавајте ради Злате направив Летербокс... кој ќе префрла се на IMDB.

 

[Darling]

https://twitter.com/nypost/status/1349111444260974592?s=21

lol

 

[Io Sono Interista]

Човекот ја спасуваше Америка од терористи, тие вака му враќаат...

 

[Sussaro]

Да се надоврзам на муабетот за браќа Коен, но по малку и за други филмови и режисери. Ќе има спојлери. И непопуларни филмски мислења. И долг пост ќе биде.

Честопати режисерите користат финта со цел да направат од еден лош или просечен филм да изгледа како нешто маестрално. На пример дел од тие финти се: голотија, претерано насилство и крвави сцени, специјални ефекти, плот твист во смисла цел филм е тапа ама на крај приказната се врти и сите остануваат зинати итн... итн...
Од овој финтаџиски агол при оценување на филм многу е битно:
1. Да се идентификува финтата.
2. Да се постави прашањето-Ако се отстрани финтата дали филмот останува квалитетен?

Значи тргаме на страна голотија, насилство, визуелни ефекти. Дали успеавте да се внесете во филмот? Дали приказната има смисла? Дали ви отвори/затвори филмот некои прашања или дилеми? Дали се ликовите добро разработени и развиени? Дали има дупки во наративот и дали се "опростливи" или се катастрофални? Каква е глумата на актерите? Дали филмот извадил од вас некоја е емоција, ако е хорор дали добро ве исплашил, ако е комедија дали ве насмеал? Дали сте успеале да се поврзете со ликовите? Дали темите на филмот се добро обработени? Има ли филмот некоја креативна замисла, некоја оригинална идеја, нова точка на перспектива?

А сега да се навратиме на No Country for Old Men. Финтата со која браќата Коен се служат често низ филмовите не можам да ја сведам на еден збор како голотија или визуелни ефекти туку ќе пробам со неколку зборови. Тие користат "симболики", "обскурни сцени", "vague конверзации", "дејства без некоја конкретна причина" за да предизвикаат одреден "мајндфак" кај публиката.
Што е суштината на филмот? Крими/трилер и лов на криминални пари изгубени во меѓумафијашка пресметка. Солиден е, да. Хавиер Бардем маестрално го глуми негативецот, без збор. Но? Дали е нешто што не сме виделе претходно? Што е филмот подобар од многуте (дел и бајаги подобри) крими/трилери? Што прави овој филм да не е само уште еден блокбастер што излегуваат по неколку годишно?

И тука стигаме до финтата, импровизираниот такадагонаречам надреализам. Тип влага у зграда и вика-Знаете ли дека зградава нема 13-ти спрат? Уау, што ли сега тоа значи? Бардем не ги убива сите ликови, им фрла паричка и ако погодат петка или глава ги поштедува. Зошто? Да беше Брус Вилис или Шварценегер ќе ебеа матер на све живо. Но не и сега. Овој Рамбо, дами и господа фрла паричка. ПАРИЧКА! Уау, каков момент, каква само замисла! Да го убие директива е просто, очекувано, а што друго попредвидливо можеме да побараме од негативецот? Ама паричката, паричката е правата уметност тука. Класичен крими трилер би завршил со жртви у утепани. Но не и Коенови, Коенови се нешто посебно. И тука има жртви и утепани. Ама после жртвите и покољот, го гледаме Томи Ли Џонс како раскажува како сањал два сона. Некаде со татко му биле нешто, нешто... Мислите дека во треторазредни акции со Џејсон Статам, дотичниот би раскажувал некој ваков сон на пример. Пробува да се напие вода од некоја чешма, но таман да се напие водата прекинува да тече. Но кога се одалечува од чешмата, таа почнува пак да тече. И тогаш се појавува покојниот му татко и му вика-Сине, не се пие од сите води и исчезнува.

Еве филм. Почнува со тоа што еден тип засртелува друг. Не знаеме зошто. Ќе вметнеме некој лајт мотив, некој симбол тука. Тоа може да биде триаголник, бројот 74 или песочен часовник. Еве змија нека биде. Змијата ќе ја провлекуваме низ филмот. Суптилно, ненаметливо. Еден од ликовите ќе има тетоважа на змија. Стрип клубот во кој ќе влезе протагонистот ќе се вика Snake Club. Додека чекорат по прашливиот пат некаде во Аризона, змија ќе им го пресече патот на 2 секунди, и ќе ја снема, залудно протагонистот ќе се чуди каде во сред таа пустелија без вегетација успеала да се скрие. Па протагонистот заспива и сонува сон. Сонот што протагонистот ќе го сони е како се наоѓа сред расад со пченки. Или сончогледи. Или јаболки. Да, да јаболки. Протагонистот надбљудува жена како се пораѓа. Сцената е во црно-бело. И во слоу моушн. Во позадина Ханс Зимер со некое меланхолично пијано со примеси на благ хорор и неизвесност. Жената му го подава новороденчето на протагонистот. Тој го зема бебето, но во тој момент змија околу 15 метри излегува од грмушката и го проголтува детето цело. Протагонистот се буди во раскантана куќа среде прашливиот предел. Излегува надвор на надворешната чешма. Полни шише со вода. Намерно го истура. Полни пак. Пак намерно го истура. Полни трет пат. Трет пат го истура. После го крши шишето од земја. Мора на третиот пат да биде. Не вториот или четвртиот, третиот. Влегува во куќата и низ прозор гледа во далечината некој пик ап како се приближува. Трепнува и следната сцена веднаш после трепнувањето е како пик апот магично е веќе пред куќата. Оди до вратата да му отвори на гостинот. Поминува покрај огледало. Одразот негов во огледалото касни една секунда во движењето. Он веќе го одминал огледалото, а одразот негов тек после една секунда. Му отвора врата на гостинот. Започнува финалниот дијалог меѓу протагонистот П и гостинот Г.

П-Не можам да кажам дека ми е мило што те гледам повторно. (Претходно во филмот нема сцена каде се среќаваат. Или још боље, гостинот прв пат се појавува во оваа сцена, го нема во остатокот од филмот).
Г-И на змијата (хммм змијата) не и е мило кога се враќа во змијарникот.
П-Уште колку пати треба да се повтори истово Џеј? (Џеј се вика гостинот).
Г-Го знаеш ли митот за Пефкохореус? Пефкохореус стигнал до ветената чешма и наточил вода, но веднаш му се истурила. Втор пат исто. Трет пат исто. На крај бардакот му се скршил, и никогаш не се напил од ветената вода.
П-Не ме патронизирај Џеј. Дали е готово?
Г-Знаеш дека тоа никогаш нема да биде готово.
П-Добро знаеш на што мислам. Во дадениве околности, дали може да сметам дека тоа е завршена работа?
Г-Да речеме дека змијата е без опашка. За сега.
Г вади од под пазувата на капутот нешто. Може да е кутија, книга, поклон со машна, лап топ или смартфон и му ја подава на П. П гледа во кутијата/лаптопот/книгата. Камерата е под агол каде што ние гледачите не можеме да видиме што има внатре/што чита или гледа П.
П-До нажалост следната средба Џеј.
Г-The displeasure is all mine.

Крај.

"Ве дупев" ли сега да читате "софистицирани" глупости? (енетер зелено смајли тука) Епа така Коенови не дупат нас. Да не се разбереме погрешно, многу ценам филмови каде што има конкретна симболика или тема која функционира на повеќе слоеви. Но кога дејството е толку обскурно, кога дијалозите се толку недефинирани што секоја сцена, секој разговор, секоја симболика може да значи апсолутно се (или апсолутно ништо) и може да биде протолкувана на милион начини тогаш најчесто се работи за тежок булшит. Финтите на Коенови се тежок булшит. Самите филмови како филмови се ок, просечни може дури и солидни но се класични филмови, ништо да паднеш на гз, ништо оригинално, ништо да се трескаш од земја. Целата финта е тој обскуритет, тој надреализам. Другите капричиози со Мет Дејмон и Том Круз се капричиози. На Коен е исто капричиоза, само што лажат дека се работи за нешто спектакуларно. Само затоа што ставиле плус кари зачин. Или песто сос. Или ви кажале дека оваа капирчиоза не е печена во печка на струја/дрва/гас него на соларни панели. Тоа е се, глупи фори за лакањаши и хипстери да речат-Аууу го гледаше ли, сцената со Пефкохореус кога не можел вода да пие! Не бе брат, проаѓа и одразот од огледалото му касни. Значи дека е веќе умрен. Не е умрен бе глуп, сонува. И двајцата сте глупи, во паралелна димензија е, змијата го јаде уште кога бил дете и сега е во холографски свет.

Мементо, целата финта е нехронолошкиот редослед на настаните. Нареди ги по ред и добиваш класичен трилер. Далеку од лош. Ама 8.4?

Американ Хистори Икс. Убедливо најпрецент филм на таа IMDB 250 листата. Целиот филм пали ради расната карта, која е секогаш "скокотилва" тема во Штатите, посебно во тоа време. Неонацист кој по прашање на малцинства се трансформира во америчкиот Борјан Јовановски. Тргни ја расната карта, стави го Едвард Нортон во некоја банда А кој убива ривал од непријателската банда Б, лежи во затвор каде што затвроеник од банда Б му помага да преживее. Се друго е исто, сцените, актерите, апсолутно се. Единствената разлика е што место белци убиваат црнци и обратно, бандити од А, убиваат бандити од противничката банда. 38-мо место на IMDB. На вадење на заб со корен без анестезија би ми текнале 20 подобри филмови.

И додека сум тука, Марвел се турбфолк филмови, како што пица-бурек е турбофолк храна.

Ете, го реков тоа.

 

[Imperatorot]

Кога сме кај Американ хистори Х, едноставно уживаш дури го гледаш филмот, не е дека е филм што е популарен ради расизмот. Всушност човекот од нео-нациста, кој ништо не постигнува и само си го упропастува животот, пробува да биде човек. Споредбава со Борјан ич не е на место. Многу глумци треба да учат како се глуми од Нортон. А за имдб 250 има многу филмови што не треба да бидат таму.

 

[Sawyer88]

@Sussaro добар пост, го исчитав целиот, посебно ова со Коенови секако се согласувам.

Ама за American History X не можам. Како да ги тргнеш настрана расните теми, кога тоа е целата поента на филмот, главниот мотив околу кој се врти целата приказна? Ова како да кажеш во Life is Beautiful да го тргнеме Холокаустот настрана.

Ја па дури мислам дека American History X е до некаде потценет филм, пошто не е толку експониран како други филмови од листата на ИМДБ. Барем имам впечаток дека филмските фанови многу повеќе зборат за филмови кои се далеку послаби од него и кои ни од далеку немаат толку силна порака.

 

[K!KI]

Премногу длабоко влегуваш во филмовиве. Ако на сите филмови влегуваме вака длабоко тогаш на сите ќе им најдеме мана. Може ти нема да му најдеш зошто ти се допаднал поради x причини, ама некој друг сигурно ќе му најде. Што има врска ако режисерот користи финта? Доколку финтата помине и мене ми се допадне сето тоа зошто тогаш да не кажам филмов е супер еве му 10ка.

Ти идеш со соло размислување, еве конкретно за Мементо. Финтата со редоследот кај тебе не поминала и поради тоа ти мислиш дека оценката од 8.4 е превисока. Но милион други луѓе не се согласуваат со тебе и велат дека баш филмот ја заслужува оваа оценка. Поминала финтата со редоследот и баш заради тоа мислат дека е 10ка (иако филмот нуди многу повеќе него ли само беквордс редослед). Дали овие луѓе не се во право и филмот е лош или едноставно филмот не ти легнал тебе? Ако тебе не ти легне филмот и не си го пронашол тоа што го бараш тоа не значи дека филмот во глобала е лош.

 

[Scirea]

 

[Ron Burgundy]

Еве чичко Линч што би ви кажал на вас за тоа што не ги разбирате филмовите

 

[Sussaro]

Кога сме кај Американ хистори Х, едноставно уживаш дури го гледаш филмот, не е дека е филм што е популарен ради расизмот. Всушност човекот од нео-нациста, кој ништо не постигнува и само си го упропастува животот, пробува да биде човек. Споредбава со Борјан ич не е на место. Многу глумци треба да учат како се глуми од Нортон. А за имдб 250 има многу филмови што не треба да бидат таму.

На пример уживав во Адвокатот на Ѓаволот или во The Game на Финчер. Од горе-долу тоа време. Ама не се ни во 250 листата. А Нортон, Нортон глумеше маестрално во Primal Fear. Нортон беше феноменален и во The Score. Тие не се на листава. Зошто? Што е посебното во овој филм? Со што се истакнал Американ Хистори Икс да биде пред една таква епохална сага како Беше Еднаш во Америка на Леоне? Пред сите филмови на Стенли Кјубрик?

@Sussaro добар пост, го исчитав целиот, посебно ова со Коенови секако се согласувам.

Ама за American History X не можам. Како да ги тргнеш настрана расните теми, кога тоа е целата поента на филмот, главниот мотив околу кој се врти целата приказна? Ова како да кажеш во Life is Beautiful да го тргнеме Холокаустот настрана.

Ја па дури мислам дека American History X е до некаде потценет филм, пошто не е толку експониран како други филмови од листата на ИМДБ. Барем имам впечаток дека филмските фанови многу повеќе зборат за филмови кои се далеку послаби од него и кои ни од далеку немаат толку силна порака.

Во La vita e bella можеме комотно да го тргнеме холокаустот на страна. Бењини може да е Украинец што завршил во советски гулаг со син му, наместо Италијанец во германски контрационен логор. Спонтаноста кога и се пушта на идната му жена, креативноста и идеите што му текнуваат за син му да не сфати во какви гомна се и да го скрие, вожњата од емоции што ти ја приредува филмот, да успееш да си во концентрационен логор и да направиш публиката да се смее. Да плачеш кога е редот да се плаче. Бењини има таква мутава кловновска Тошо Малерот фаца и појава и тоа маестрално го презентира во филмот. Замисли не си го гледал филмот. Во оној краток синопсис стои само следново-Татко и син завршуваат во концентрационен логор. Таткото умира. А филмот се вика Животот е Убав. Додека не го изгледаш фимот тотално непоимливо би ти било како е можно филм со таков опис да има таков наслов. Тука е магијата на тој филм за мене. Холокаустот е сосема нерелвантен како позадина. Може да е Индиец со син му заробен од англиски колонијалисти. Може да е Виетнамец со син му заробен од Американци.

Премногу длабоко влегуваш во филмовиве. Ако на сите филмови влегуваме вака длабоко тогаш на сите ќе им најдеме мана. Може ти нема да му најдеш зошто ти се допаднал поради x причини, ама некој друг сигурно ќе му најде. Што има врска ако режисерот користи финта? Доколку финтата помине и мене ми се допадне сето тоа зошто тогаш да не кажам филмов е супер еве му 10ка.

Зависи како ќе му пристапиме на филмот. Како ентертејмент валју или како уметничка експресија. Ако е како првото, тогаш тоа е 100% субјективна категоризација. Што на некому му е убаво, смешно, тажно и интересно е сосема негово право. Ако тргнеме по тој пат тогаш се согласувам. Убеден сум дека вечином од гласачите на ИМДБ гласаат на овој основ. И тоа е сосем ок.

Ако тргнеме по вториот пат, работите троа се менуваат. Замисли ја следнава ситуација. Ти си втора средно и треба да одговараш по историја. Максимално си учел, си се спремал не само по учебник туку си разлистал и интернет, си направил презентација во пауер поинт, си вежбал дома да завршиш точно колку што трае школскиот час 45 минути, датумите да се во ред, користената литература да е во ред. И почнуваш да одговараш. Арно ама гласот ти е слаб и монотон, стоиш здрвен, динамиката ти е бавна. 80% од класот заспал, професорката во себе си вика-Дај ми пиштол да исечам вени.
После тебе станува Перо. Харизматично почнува да раскажува како да е презентација на топ шоп, како да е умешен мотивационен говорник, пола работи немаат историска врска, другата пола едвај раскажано на брзина без детали, кажува успат и некоја смешка, цел клас се смее, професорката се смее и си вика во себе-Оф само ти наполни 18. Тебе ти става 4-ка. Него му става 5-ка. Затоа што у неговото одговарање уживала. Финтата да ја фати на тоа што е забавен му успеала.

Ај сега замисли 2 историски филма на иста тема да речеме Втора Светска. Првиот детално гледал хронологијата да е точна, униформите, оружјата, стајлингот да е автентичен на тоа време, теренот на битките да биде ако не на оригиналната локација барем на локација која е доста слична. Актерите реално да ги доживеат емоциите, страв, очај, посттрауматскиот стрес, односите меѓу самите војници, односите на непријателите очи во очи...

Во вториот ги ставаат Сталоне и Џејсон Статам. 80% од филмот кољаат нацисти како да се компири, шта знае Статам што е страв му идат 40 души не само што не се сере туку ги рока еден на еден како што всушност и реагираат нормални војници во реалноста кога се во сооднос 40 на 1, битката била во зима, овие по рамбовки седат, бомби летаат на сите страни, авиони паѓаат погодени од од два куршума од земја итн...

"Фер" ли е вториот да го оцениме подобро? Само затоа што времето ти летнало за 5 минути? Затоа ти викам, зависи кое стојалиште ќе го одбереме. Филмот е ентертејмент. Ама воедно е и уметност. Еден ист филм може да биде и двете, ниту едното, или едното од двете. Два различна суда имам според тоа кој агол ќе го фатиме.

Ти идеш со соло размислување, еве конкретно за Мементо. Финтата со редоследот кај тебе не поминала и поради тоа ти мислиш дека оценката од 8.4 е превисока. Но милион други луѓе не се согласуваат со тебе и велат дека баш филмот ја заслужува оваа оценка. Поминала финтата со редоследот и баш заради тоа мислат дека е 10ка (иако филмот нуди многу повеќе него ли само беквордс редослед). Дали овие луѓе не се во право и филмот е лош или едноставно филмот не ти легнал тебе? Ако тебе не ти легне филмот и не си го пронашол тоа што го бараш тоа не значи дека филмот во глобала е лош.

Знаеш што е интересното тука? Што финтата со редоследот помина и кај мене. Немој да мислиш дека не конзумирам турбофолк, пица-бурек или суперхеројски филмови. И дека не уживам во нив. Тоа е една од функциите на филмот, всушност тоа и го бара генералната публика. Таа сака да бидеш изманиплирана, таа сака преувеличување на работите, таа сака холограм во којшто реалноста е неприродно идеалистична, таа бара бара адреналин, бара интензитет на чувства што не постојат во реалниот живот. Освен ако не се нашмркаш бело, или не кркаш табли. Публиката бара да биде дупена.

Што ми беше зборот. Редоследот помина и кај мене, како што прошле и многу други од овие финти. Единствената разлика е што јас лично, од кога ќе помине еуфоријата, од кога ќе спласне коктелот од хормони, се трудам (успешно или не), филмот објективно да го оценам како целина. Како да сум на местото на таа професорката во средно. А тоа значи да ги тргнам финтите и форите кои те манупулираат за време на филмот, без разлика што убаво ти било за времетраењето на филмот.

Да финиширам со реална случка. Кога излезе Amour на Михаел Ханеке, бев да го гледам, мислам на Синедејс беше, ама не сум сигурен. Многу се мачев со филмот. Ептен досаден ми беше, мачен како да се возиш во автобус по кривини, со исклучок на една сцена со гулаб што ми беше ултра кул, едвај чекав да заврши оти од принцип не станувам од филм колку и да е лош или не ми се допаѓа, го седам до крај. И најверојатно не би го гледал пак. 10 пати подобро би го гледал Умри Машки. 10 пати непрекинато би го гледал Умри Машки.

Некој ден потоа се среќавам со можеби најдобриот филмски критичар во Македонија, типот има водено емисија за филм, има пишувано книги и статии за филмови, значи со позадина, со креденцијали со се. Се зазборевме за Синедејс и го прашав дали бил да го гледа Amour. Ми рече дека филмот е поголем од животот. Со тие зборови. Не можев да му кажам дека милиони луѓе не се согласуваат со него и го имаат избрано Умри Машки. Луѓе имаат направено миљарди прегледи на Карди Би на Јутуб. Не можав да му противречам не само ради искуството, пишаните книги, емисиите, интервјуата со доммашни и странски актери, режисери, сценаристи... Фактот што мене ми беше турбо најјако кога Џон Меклејн singlehandedly им еба мајките на цела банда на Ханс Грубер не го менува моментот дека Amour е ремек дело.

Затоа ти викам, зависи кој пат ќе го одбереш...

 

[Björn]

Еве чичко Линч што би ви кажал на вас за тоа што не ги разбирате филмовите

A чичко Ларс Фон Трир што кажа...
се само-cancel-на инстантно