Шознам, мене ме држеше малку напнат, затоа се думам.
Денес баш бев на Деца на Сонцето.
Да бидам искрен, аt the time being бев заљубен, филмов има беспрекорна фотографија, одлична работа со камерата... ја мразам наши филмови, рака на срце, ама секој кадар скоро беше ко волпејпр. Ама ко типичен наш филм, драстично потфрли кај приказна, не дефинирани ликови, no plot whatsoever, ептен ништо да те замисли. И можеби паѓа под просекот, ама визуелно бев изненаден. Исти импресии имаа и другите луѓе шо го гледаа.
А Малефисент си рулаше, шшш.