Драга Кајгана (виртуелен дневник)

Луси

extreme
Член од
17 септември 2008
Мислења
6.834
Поени од реакции
20.284
ДК,

Ми фали малку тука она нашето ај да седнеме на кафе и се наоѓаш другиот ден сабајле уште на шанк а мугри фатиле.

Времиња убави.
Чувај се К.
 
Член од
6 август 2011
Мислења
682
Поени од реакции
1.065
Како се шири коронава така и луѓево побудалуваат, денес бев сведок на барање на парична позајмица од страна на жената на еден познаник која што бараше на заем 5к од еден мој другар.
Ја испратил мажот кај другаров да му побара пари на заем се лекувал во филип втори од ковид, го познавам заемо барателот, до пред една недела не запираше од шернување на фб како ковид 19 е измислен вирус и дека уствари не постои и само го лажат народот, хем траилс прскања чипирани вакцини од кафани и кладилници не искачаше јадниот, и го оправаше новиот светски поредок и со душа го чека да се врати Грујо од Будим. Сега од неговиот профил и профилот на жена му ужа и шира фамилија фрчат слики од трансакциски сметки на негово име и тоа 5 комада.
Вчера му пишал на другаров дека е позитивен на ковид и оддвај дишел, се одлучил да се лекува приватно пошто државното било батак и ќе го оставеле да умрел, ветува и се колне во деца дека ќе му ги врател парите во рок од една година и тоа со камата.
Бидејќи станува збор за здравје плус и минатото кое што го делат пријателов и типов овој се согласил да му позајми 6к евра, е сега доаѓа она мрднатото. Дојде женава на типов целата видно вознемирена и под стрес но истовремено се гледаше дека и олеснило пошто ќе обезбеди дел од парите.
Можеби бидејки јас не поставувам такви прашања кога ќе ми побараат нешто или пари на заем ми падна малку незгодно, следуваа прашања како : Зашто не го однесеш у државна? Нема ли слободни легла ? Зошто не сака да се лекува таму? Проба ли да го убедиш да го однесеш во државна ?
Од како поминаа сите тие прашања другаров и кажа дека во ред ќе ги даде парите пошто не може да го одбие, но се разбира сето тоа ќе оди преку банка и нотарски ќе биде заверена позајмицата со точно одреден датум за враќање на истата.
Реакцијата на женава беше нешо вака А АКО УМРЕ, кој ќе ти ги врати парите ?
-Па ти, пошто ти ќе ја потпишеш позајмицата и парите ќе ти ги префрлам на твоја сметка!
-А не, јас не можам да гарантирам ништо што ќе правам ако умре.... ем без маж ем без пари кај ќе ти најдам да ти враќам.
Трагедија беше за гледање и слушање сцената, што се случи поим немам си отидов зашто не можам веќе мизерија да гледам премногу ја има.
 
Член од
8 јули 2008
Мислења
4.503
Поени од реакции
8.182
10 дена откако прерано си помина се пласиравме на Европско. Ми беше ептен тешко да ја гледам утакмицата и да се радувам на нашиот пласман кога толку мемории ме пратат поврзани со тебе и градски каде што често ме водеше како детиште.

0-3 со Финска 2005та се сеќавам Јари Литманен беше во поодминати години и му довикувавме цела трибина дур се загреваше, и нормално ни врати со гестикулација.
2-2 со Холандија 2004та, кои радости беа тоа...
0-2 мислам против Чешка 2004, смрзнувачка на градски ова време некаде, се сеќавам во последните минути ни дадоа 2 гола две врби Чешки, од кои еден беше нормално Колер.
1-0 со Босна на фамозниот Сергеј Барбарез пријателска
1-2 со Романија 2005та чинам.
0-1 против Русија Кержаков тогаш даде гол рано во натпреварот, неколку дена пред трагичната смрт на Тоше.

Секако бевме заедно и на Работнички Ливерпул чијшто навијач беше ти. Јеби га, дресот од Фаулер што ми го поклони на 8 годишна возраст тогаш веќе ми беше мал и не можев да го носам, ама го ќе го чувам, да знаеш!

Не можев да се израдувам и да се нервирам 30 минути откако поведовме вчера ради овие сите спомени. 90 минути секој момент од заедничките натпревари ги мислев дур седев пред тв.

Ретко победувавме тој период како репрезентација, најчесто беа порази, милион тренери сменети, и двајцата бевме свесни дека ќе биде поразена нашата репрезентација ама ти пак ме водеше. Некад ја те замарав да идеме, ти беше зафатен а ја како клинец ти бев терет ама пак наоѓаше време.

Жал ми е што на крај некако патиштата ни се раздвоија и последниве неколку години многу "на брзање" се гледавме и слушавме. Боли што имаше уште многу што да ми кажеш, а остана недоискажан. Имаше уште многу коренчиња да ми всадиш у глава и многу животни совети да ми дадеш.

Веќе не си тука, а спомени од тебе милион. Сигурен сум дека и ти од горе се радуваше вчера.
Фалиш, бато ... неописливо многу!
 

џимеј

џимилино
Член од
4 март 2007
Мислења
10.392
Поени од реакции
25.200
Untitled.jpg

Вчера дознав за постоењето на Бејби Шарк и ништо не ме натерало да натепам детиште повеќе од оваа фаца. Кај мразам луѓе со самодоверба, уште деца со самодоверба ми фалеше да видам. Би го нашлакал кога ќе наполни 18 без око да ми трепне. Мрсул еден самобендисан overachiever, секогаш прави два потези повеќе и е омилен кај сите професори во школо.
 
Член од
27 ноември 2007
Мислења
30.952
Поени од реакции
73.726
Убаво се сеќавам на набројаниве натпревари погоре.
Со Финска картата беше 300 денари за јужна, уште ме боли срцето. Со Русија киднав од блок математика, платив 500 денари карта (скромно дете бев, од сиромашна фамилија, ми дадоа пари и после денар не барав за ништо) и топка не пипнавме цела утакмица. Мислам дека 0-2 заврши, ни бапнаа уште еден гол на крајот.
Со Босна тепавме 1-0, а потоа и со Украина со истиот резултат и голот на Ставревски. Некој од нашиве (мислам дека беше Митко Стојковски) му го пукна носот на Шевченко и овој излезе од игра, додека цел стадион го свиреше, освен напалените фанови на Милан. После овие две победи, игравме пријателска со хрватите, кои не вратија во реалноста. За овој натпревар го натерав татко ми да ме симне до плоптад да купам карти. Ми вика гледај дали има џандари, да вртам на полна. Јас импресиониран од картите, му викам нема. Одма кај собрание не застануваат. Тој вика господине свртевте на полна и поминавте на црвено, а татко ми ме пцуе и ме мава по глава. Имаше некое ривалство со хрвативе, како резултат на тоа што ги елиминиравме од ЕП 2000 со 1-1 во Скопје (гол на Христов). Им скандиравме уаташки пички, слично како и неколку години потоа кога ги тепавме во калта.
Кога изигравме 2-2 со Холандија, добив карти во некој весник, мислам дека беше ВЕСТ. Карти за источна. Кога видов дека ме извлекле, цело школо го кренав во вис.
Ќе се сетам и на еден натпревар со Нигерија или Камерун, кога снема струја и имаше 6 милијарди комарци кои ни ебаа матер. Мртвиот реванш со Андора и нашиот Драган Чадиковски во нападот, 0-0 на -20 степени во Скопје. Победата над Андора со 3-0, дента кога почина Тоше и внатре имаше 30000 гледачи. Штипевме женски за гз во гужвата, то је то.
Сречко Катанец и Сани бој. Сантрач дебитираше со победа кај Ерменија, па игравме со Романците во Скопје. За нас гол даде Горан Мазнов.
Ќе го издвојам и дуелот со Шкотска, кога тепавме 1-0 преку Илчо Наумовски и кога изедовме ќотек ко магариња од ЕБР ради знамето за Јохан. Кого сме бранеле, кога ќе помислам од сегашна перспектива. Од тогаш се растури организираното навивање. Од тие години, ќе се сетам и на еден натпревар на Вардар со Розелар. Не затоа што изгубивме 1-5, туку затоа што цел натпревар и ги гледавме гаќичките на една манекенка Енџи Стојановска и по тоа што другар не ни правеше муабет еден месец, дека не сме му кажале да се заврти.

Туку, кога ќе прочитам дека е спомнат Анон, прва асоцијација ми е еден играч на Депортиво, Давид Ањон. Небитен како модератор во Играчница. Го гледам Депортиво со стрим на Твич, против Коруксо или како и да се чита противникот, кога гледам Ањон игра за нив. Врв на кариера му бил Катовице во Полска. Кога ќе ми текне на Депортиво, се сеќавам и кога Величе Шумуликовски имаше платен прилог во Спорт, со шпекулација дека потпишува за Депор. Величе на цела насловна, со огромен знак на Депортиво.
Втората асоцијација за Анон ми е типката од која ставаше слики секој ден, среќа што го тргнаа делот за кајгана галеријата. На два три дена ставаше слика од истата девојка, со различна гримаса. Како за инает, сликите ги даваше како препорачани, се појавуваа со секое рефреширање на почетната страна. Се прашувам, каде е девојката во моментов...
 

Диле Јоргачев

Одделение за заштита на народот
Член од
3 април 2017
Мислења
8.693
Поени од реакции
28.204
Сите богатства на светот би ги трампал за една куќарка во некое село во подножјето на Алпите,дали Швајцарија,Италија,Австрија небитно.Само леб и сол да јадам ако треба,да си чувам секакви животинки и да си седам со нив по тамошните ливади од утро до мрак.Ваљда не барам премногу,којзнае уствари....
 
H

HoT _iCe

Гостин
Срц,

све повише и повише сакам да фату девојку за озбиљно од друг град, некоју што никој од мои другари не гу знае, ја никога не познавам што гу знае, што немам појма што правила и како правила. Што се кур дешава сас девојчиња бе, божем ми мушки бесмо улави и ненормални а овија потајно се рокав појако од општински печати а тебе на чат ти глуми демек татина ќерка, све оросписко ви ебу.
 

Диле Јоргачев

Одделение за заштита на народот
Член од
3 април 2017
Мислења
8.693
Поени од реакции
28.204
Тoлку мoќнo,дo бескoнечнo мнoгу.Вaкa звучaт гaјдaтa и тaпaните кoгa не те јебеле Турци 500 гoдини
 
Џ

Џонтра Волта

Гостин
Пееше Ѓорѓи љубовџијата на една од нашите радиостаници утрово, додека пиев кафе сам на работа како последниот човек на планетава. Ја немав слушнато долги години.

Песнава секогаш ме потсеќа на едно другарче од детството кое израсна кај баба му во комшии кај мене. Го памтам моментот кога си потпевнуваше "бескрајно сум сам, за други постојам, во сиво розов свет, без асови во џеб..." додека си игравме во дворот на баба му. Носеше еден дрес од Милан, по долги ракави, Џорџ Веа. Тогаш првпат видов таков дрес а да не е на телевизија. Го памтам моментов како вчера да беше.

Ме полазија морници додека ја слушав песнава.

Почина млад на 13-14 години, 2000 и некоја, од срцев удар.

Еден поздрав до тебе Гоце, почивај во мир.
 

Del Boy

You plonker!
Член од
28 септември 2012
Мислења
12.356
Поени од реакции
38.612
Се сеќавам кога бев 2-3 одделение далечните 2000-2001 год, во класот имавме уште од тие ќумбињата на дрва шо се отвараат од горе, немаше тогаш парно греење. Ќе влезеше учителката и ќе пратеше 10 најбандити шо бевме да одиме сите до шупата на служителот да земеме по две дрва за да имаме до крајот на денот да ставаме на печката. 150 метра имаше во еден правец до шупата надвор, и назад 150 тоа се 300 метри на -10 степени голи на обични блузи.

Кај беа тогаш тие заштитни друштва за права на деца, фаворизирање беше во полн ек ова сеа е ништо. Све им ебам у пичка материна, незнам кој кур ми текна на тоа скоро 20 год подоцна али страшно се изнервирав. Ај нека дојде сеа некој нека ме прати по дрва ИМА СЕ ДА МУ ОПЛОДАМ. :kuracc:

Курветина беше таа Иванка, 2 години подоцна дојде пијана на школо падна од стол на сред час и после 2-3 месеци ја избркаа. Ќерка и беше добра уфф, цицки како Александра Дадарио. Во 7-8 одд почна да цвета сите го кинавме на неа. Имаше и добри моменти во основно не викам не.
 
Последно уредено:

Kajgana Shop

На врв Bottom