D..... imaat li sega lugevo covecko obrazovanie i covecka kultura...citaj
Образуван сум после периодот кога DRUGARSTVOTO i KULTURATA било основано заедно со новата држава. Во тоа DRUGARSTVO I KULTURA немаше симулирања, лицемерие, издајства, измами, подметнувања. Не. За DRUGARSTVOTO I KULTURA немаше предмет во училиштата, затоа што се предаваше секојдневно во домовите, на улиците, на корзата, на големите и мали одмори во училиштата, во меаните и рестораните, во кината и театрите, на макадамите и калдрмите, во ковачниците и берберниците, на работните акции, на пругите и автопатиштата, во тунелите. Секаде. Децата, родителите, соседите, учителите, милицајците, лекарите, браварите, пекарите и таканатаму, секој на ист начин како по зацртан терк од шнитовите на Бурда, преку своите однесувања едни кон други, кон општеството, го предаваа тој “предмет“ кај помладите, а овие, го наследуваа и така продлжуваа да се однесуваат..,
A kako e denes
Не знам колку младите генерации ќе попримат од оноа однесувањеI KULTURA што исчезнува и се повеќе наликува на тивко шепотење, без моќ на советите, затоа што тие стануваат понезначајни и понеинтересни пред налетот на интернетот, и милијардите информации, игри и забави, кои се обезбедени преку нив, и ги окупираат, ги роботизираат, ги заробуваат и во секоја смисла на зборот ги “киборгизираат“...
Овие воспитувачи произведуваат виртуелни пријателства, познанства, без - “добро утро комшија“, “здраво школски“, а најблиските роднини стануваат далечни занесувајќи се во лажната блискост кога ќе се сретнат на “Скајп“. Никој никому не може да му ја почувствува топлината, допирот на дланките, искреноста и среќата во насмевката, тагата во насолзените очи...
Секој ги брои лајковите од познатите и непознатите, ретко кој со кого лично се познава. Таков е денешниот живот.
Au revoir 
