Драга Кајгана (виртуелен дневник)
- Креатор на темата Acid
- Време на започнување
Ди Кеј,
Мразам двојни стандарди.
Ми се гади од ликови кои просеруваат со анти пропаганда и цитрони ни ги прават по темите за Израел и како тоа се хумани и се солидализираат со жртвите тамошни и како тоа е геноцид.
Истовремено свршуваат на руските ракети со висок дострел кои за среќа беа без боеви глави па дркаат свршуваат и се прашуваат што би било кад би било и кога би имале боеви глави.
Не се замарам премногу со муџите нит знам што прават во животот нит знам што образование имаат.
Меѓутоа длабоко сум потресен кога 3ца експерти од мојот тим од Украина кои живеат и се обидуваат да работат од Киев со кој соработувам ќе пишат во службениот канал дека не се во можност во потполност да учествуваат во службените канали и состаноци поради тоа што мораат да се засолнат во засолништа или да го напуштат Киев од истите причини поради кои горенаведените накази го плукаат и наводно се грозат од геноцидот на Израел.
Секој украински член на тимот мора во секое време да има активен статус дека има пристап до струја и интернет за да можеме да сораоботуваме на дневна основа, но сето тоа од некои амеби на форумов се следи со просеравање и свршување додека истовремено се ронат солзи и се сочуствува и солидаризира со Палестинскиот народ и нивните страдања.
Хк пу со еден голем шлајм со сочен мрсул за тие ликови.
Сами ќе се препознаат.
Мразам двојни стандарди.
Ми се гади од ликови кои просеруваат со анти пропаганда и цитрони ни ги прават по темите за Израел и како тоа се хумани и се солидализираат со жртвите тамошни и како тоа е геноцид.
Истовремено свршуваат на руските ракети со висок дострел кои за среќа беа без боеви глави па дркаат свршуваат и се прашуваат што би било кад би било и кога би имале боеви глави.
Не се замарам премногу со муџите нит знам што прават во животот нит знам што образование имаат.
Меѓутоа длабоко сум потресен кога 3ца експерти од мојот тим од Украина кои живеат и се обидуваат да работат од Киев со кој соработувам ќе пишат во службениот канал дека не се во можност во потполност да учествуваат во службените канали и состаноци поради тоа што мораат да се засолнат во засолништа или да го напуштат Киев од истите причини поради кои горенаведените накази го плукаат и наводно се грозат од геноцидот на Израел.
Секој украински член на тимот мора во секое време да има активен статус дека има пристап до струја и интернет за да можеме да сораоботуваме на дневна основа, но сето тоа од некои амеби на форумов се следи со просеравање и свршување додека истовремено се ронат солзи и се сочуствува и солидаризира со Палестинскиот народ и нивните страдања.
Хк пу со еден голем шлајм со сочен мрсул за тие ликови.
Сами ќе се препознаат.
Последно уредено:
- Член од
- 13 април 2021
- Мислења
- 3.413
- Поени од реакции
- 11.232
Згрозена сум од видеото во кое еден нечовек крвнички го удира кучето. Срцето ми се скрши на сто парчиња, се изнаплакав како мало дете и не можам никако да се смирам. Жално, многу жално. Дефинитивно злобата им ја одзела целата човечност на некои луѓе. 
мкд владе
arch-enemy
- Член од
- 21 ноември 2009
- Мислења
- 18.833
- Поени од реакции
- 23.186
Gjaolot e vlezen vo ljugeto , gjaolot.
Jas se macam tuka, se skicmiv pod mijalnik, dusa mi izleze, ovie xexenca mi klavat.
Ako akooo ke dojdite i vie na mojot
P.s eden straf kakov seks mi mana, abe soti porno, site pozi gi probavme
Jas se macam tuka, se skicmiv pod mijalnik, dusa mi izleze, ovie xexenca mi klavat.
Ako akooo ke dojdite i vie na mojot
P.s eden straf kakov seks mi mana, abe soti porno, site pozi gi probavme
- Член од
- 10 октомври 2011
- Мислења
- 6.161
- Поени од реакции
- 10.114
Драга,
Скоро дојде една колешка Јапонка што ми прави мерак. Убаво ни оди муабетот, се зезаме, ја задевам, а она се подљутува, па се смее со скоро затворени очиња, па ми враќа со шалите, нема љутиш. Пред некој ден една Филипинка од страна не гледа и вели, баш си личите заедно и Јапонкава ни три-ни пет и рече ко брат и сестра. Ме закопа, ти ебам среќата.
Туку тешки се деновиве, што од жега, што од досада. Капнати од стоење дремеме ко мисири, нема бог знае што работа периодов, гладни после бог знае кој пат јадење ориз и копани и ноќва ми приоѓа еден пар новосаѓани што одамна се преселиле у Шпанија. Само да те поздравиме ми викаат на српски. Направивме два реда муабет и одма ми ја разубавија вечерта. Друг народ се Србиве и Босанците, потопол народ од нашиве. Лани едни Босанци и бакшиш ми оставија и контакт да ги барам ко ќе одам во Сараево. Друг народ, друга земја, али поблиски од род родени ми беа у тој период. А нашиве буџи се да ги избегнуваш.
Лани имавме едни центарци и прво нешто што ми рекоа беше на ќерка им не и' го важеле германскиот у Обединети нации, па морала шпански да учи. Извинете господо, нисам вас препознао. Место да те прашаат у туѓина, 10.000 километри од Македонија што си, како си, чиј си, они се испофалија за ќерка им у ОН, мамицата им ја ебам џаболебарска.
И така секој ден е приказна сама по себе. Кога у лер, кога у петта брзина, али туркам некако. Бројам денови... денови ли се денови, печалбарски маки големи...
Скоро дојде една колешка Јапонка што ми прави мерак. Убаво ни оди муабетот, се зезаме, ја задевам, а она се подљутува, па се смее со скоро затворени очиња, па ми враќа со шалите, нема љутиш. Пред некој ден една Филипинка од страна не гледа и вели, баш си личите заедно и Јапонкава ни три-ни пет и рече ко брат и сестра. Ме закопа, ти ебам среќата.
Туку тешки се деновиве, што од жега, што од досада. Капнати од стоење дремеме ко мисири, нема бог знае што работа периодов, гладни после бог знае кој пат јадење ориз и копани и ноќва ми приоѓа еден пар новосаѓани што одамна се преселиле у Шпанија. Само да те поздравиме ми викаат на српски. Направивме два реда муабет и одма ми ја разубавија вечерта. Друг народ се Србиве и Босанците, потопол народ од нашиве. Лани едни Босанци и бакшиш ми оставија и контакт да ги барам ко ќе одам во Сараево. Друг народ, друга земја, али поблиски од род родени ми беа у тој период. А нашиве буџи се да ги избегнуваш.
Лани имавме едни центарци и прво нешто што ми рекоа беше на ќерка им не и' го важеле германскиот у Обединети нации, па морала шпански да учи. Извинете господо, нисам вас препознао. Место да те прашаат у туѓина, 10.000 километри од Македонија што си, како си, чиј си, они се испофалија за ќерка им у ОН, мамицата им ја ебам џаболебарска.
И така секој ден е приказна сама по себе. Кога у лер, кога у петта брзина, али туркам некако. Бројам денови... денови ли се денови, печалбарски маки големи...
