...................
Малку се оние кои ги сакам, уште помалку оние кои ми возвраќаат. Во ред. Навикната сум да им` причинува ЕБАНО ТЕШКА РАБОТА НА ЛУЃЕТО да ми изјават љубов и кога не ми е роденден или Нова Година, или кога не се пијани. Ама еј. Јас живеам со тоа. И до смрт ме боли кога некој што мене ми значи светов, не покажува ни трага од љубомора или било каков знак дека не му е сеедно кога е кристина смотаната у прашање. Со толку малку се задоволувам и толку малку барам, што ми иде све да отерам у три лепе кога гледам како од толку банална работа прават елементарна непогода. Да, знам да наведнам глава или да мрчам со денови тогаш. Ипак, што сум ако не куп несовршености? А поентата не е ништо друго освен некому да му текне дека постојам и покрај тоа што нема причина. Квантна физика ебате? Јас сум веројатно најлесниот човек за сакање на светов. Ама ти си една од неколкуте, кои знаат како со тоа. Ја имаш таа среќа (или несреќа) да си меѓу нив.
Тебе ако те немам, ми фалат години од себе. Не ми вредат во моментов сите каприци со кои се занимавам секој божји ден. Колку НИШТО НЕ ВРЕДИ сега колку пар саата во рипање и дерење со тебе на журка, или кутии и кутии чоколатца делени со тебе, или вечер помината во трезнење и церекање додека не се разбуди цел комшилук, или шутирање во кревет, или вриштење зашто не можеш да застанеш мирна и да не трепкаш додека те шминка човек, или караоке претворено во фијаско, ама пак, со тебе.
Да не си се осудила да ме оставаш. Зашто те сакам до лудило, и зашто си ми меѓу ретките искрени и чисти работи што ги имам и ги чувам со живот, и зашто се` ќе оди бестрага ако те изгубам. Ништо не сакам, само тебе пак да те видам среќна и насмеана, и побезобразна и погласна од кога и да е. Нема да ти држам предавања, нема да се секирам ни да плачам, до тебе ќе сум цело време. Пак ќе те чувам, и пак ќе те држам за рака, ич тоа да не мислиш, само ти жива и здрава да си, друго не ти е работа.
:kesa::back::back::back::back::back::smir:
