Darling
High Value
@Zlatikevichius moze nekako ova da go pravime pocesto?
Mnogu interesna ideja.
Mnogu interesna ideja.
Secret Movie Santa
- Креатор на темата grande-juve
- Време на започнување
grande-juve
е ај да плачеме сега
- Член од
- 20 ноември 2017
- Мислења
- 1.484
- Поени од реакции
- 7.307
Само да се изнајде некое попрактично решение за достава на филмовите од еден на друг член.. иначе нормално дека и ја се согласувам, еднаш месечно или слично би било интересно
Џ
Џонтра Волта
Гостин
По 1 филм месечно таман.
Пријавување од 20-31, од 1-14 предложување и од 15-31 гледање и коментирање.
Пријавување од 20-31, од 1-14 предложување и од 15-31 гледање и коментирање.
Еве помина и Божиќ и мојот дедо мраз највероватно ќе се отрезни кај и да е...Мојот дедо мраз изгледа уште не се отрезнил
wot
aloof
- Член од
- 20 мај 2008
- Мислења
- 19.817
- Поени од реакции
- 34.521
Not. So. Fast. Mojo Jojo.
Ako si bil naughty, spremen li si 12 x Freddy got fingered?
grande-juve
е ај да плачеме сега
- Член од
- 20 ноември 2017
- Мислења
- 1.484
- Поени од реакции
- 7.307
И ја го чекам мојот, али до 14ти е рок така да ќе си чекаме
Corvus
Latrodectus
Закаснетите дедомразовци се свртеа ли на лотаријата?И ја го чекам мојот, али до 14ти е рок така да ќе си чекаме
grande-juve
е ај да плачеме сега
- Член од
- 20 ноември 2017
- Мислења
- 1.484
- Поени од реакции
- 7.307
Да, двајца веќе и филм спремија
Corvus
Latrodectus
ЌотекШто ако не се предложат филмови до 14-ти?
Јас ни 10 минути не издржав и го изгасив филмот. My Own Private Idaho ми беше предложен.
Corvus
Latrodectus
Ти @Dumbledore помалку да се смешкаш повеќе да се пријавуваш на сикрет муви санта.
Ела си јас да ти дадам еден филм
Ела си јас да ти дадам еден филм
- Член од
- 18 март 2019
- Мислења
- 449
- Поени од реакции
- 2.050
Achievement unlocked! Прв црно бел филм што сум изгледал и што успеа да ми го задржви вниманието за не го угасам во први 15 минути. Го добив Polytechnique и иако не сум фан на црно-бели филмови, особено на јазик друг освен англиски, филмот беше сосема пријатно искуство да се изгледа. Сигурно и начинот до кој стигнав до тој филм има удел во целото доживување, но морам да признаам дека е добро од време на време да излезеш од "филмската комфорт зона" и да истражиш нови хоризонти.
Во врска со филмот, се работи за Канадски црно-бел драма филм, правен според вистински дејствија, односно за анти-феминистички масакар врз женски студентки, случен 1989 година на колеџ зa градежништво во Монтреал, Канада. Дејството се одвива низ призмата на двајца студенти, преживеани жртви од масакарот, а јазикот на кој е сниман е француски. Нема повеќе да навлегувам во детали за дејството, туку малку ќе се осврнам на тоа како јас го доживеав.
Филмот го добив сабајле додека дремев на работа, видов дека го неам гледано и решив да го гледам веднаш штом ќе одам дома. Ниту видов trailer, ниту прочитав нешто во врска со него, веднаш го спуштив и без никакви очекувања го изгледав цел и ми помина во еден миг. Ми се допадна како беше претставен целиот амбиент од државните колеџи во 80тите во Канада, аутфитот кој го носеа студентите и целата таа слика, која комплетно го доловуваше целиот момент. Беше добро после долго време додека гледам филм да не бидам во некое исчекување, отприлика знаејќи како ќе се одвивда дејството бидејќи сите нови актуелни филмови без разлика на жанр се еден ист калап. Тука беше обратна ситуацијата, буквално бев спремен на се од дејството и уште по мајдн фак го правеше самиот факт дека се работи за вистински случувања. Немаше многу дијалози и многу бев фасциниран од фактот што филмот траеше едвај еден сат, а во него се опфатија три животни приказни.
За оценка на филмот, ќе се воздржам бидејќи не се работи за тип на филм кој е по мој вкус, а за вкусови не се дискутира. Но затоа можам да го оценам целокупното искуство од филмот, и можам да кажам дека уживав дури го гледав и големи благодарам до мојот сикрет сента што ми го пружа ова невообичаено задоволство. Сега мене ми е редот и мозокот ми е блокиран од филмски брејнсотрминг. Како и да е ветувам ќе се потрудам да не го разочарам членот чија судбина сега е во мои раце.
Во врска со филмот, се работи за Канадски црно-бел драма филм, правен според вистински дејствија, односно за анти-феминистички масакар врз женски студентки, случен 1989 година на колеџ зa градежништво во Монтреал, Канада. Дејството се одвива низ призмата на двајца студенти, преживеани жртви од масакарот, а јазикот на кој е сниман е француски. Нема повеќе да навлегувам во детали за дејството, туку малку ќе се осврнам на тоа како јас го доживеав.
Филмот го добив сабајле додека дремев на работа, видов дека го неам гледано и решив да го гледам веднаш штом ќе одам дома. Ниту видов trailer, ниту прочитав нешто во врска со него, веднаш го спуштив и без никакви очекувања го изгледав цел и ми помина во еден миг. Ми се допадна како беше претставен целиот амбиент од државните колеџи во 80тите во Канада, аутфитот кој го носеа студентите и целата таа слика, која комплетно го доловуваше целиот момент. Беше добро после долго време додека гледам филм да не бидам во некое исчекување, отприлика знаејќи како ќе се одвивда дејството бидејќи сите нови актуелни филмови без разлика на жанр се еден ист калап. Тука беше обратна ситуацијата, буквално бев спремен на се од дејството и уште по мајдн фак го правеше самиот факт дека се работи за вистински случувања. Немаше многу дијалози и многу бев фасциниран од фактот што филмот траеше едвај еден сат, а во него се опфатија три животни приказни.
За оценка на филмот, ќе се воздржам бидејќи не се работи за тип на филм кој е по мој вкус, а за вкусови не се дискутира.
Но затоа можам да го оценам целокупното искуство од филмот, и можам да кажам дека уживав дури го гледав и големи благодарам до мојот сикрет сента што ми го пружа ова невообичаено задоволство. Сега мене ми е редот и мозокот ми е блокиран од филмски брејнсотрминг. Како и да е ветувам ќе се потрудам да не го разочарам членот чија судбина сега е во мои раце.