„Луѓе одеа во колони, не им сметаше ветрот септемвриски. И тој викенд есенски, имаше Премиер лига, стадионите беа до врв полни.
И јас бев таму а не ми беше јасно зошто некои плачат, па си викам: абе, можам да се протнам џабе, ќе седнам негде и ќе навивам.
Поминав покрај еден редар, а тој ми вика: пријателе, шибај, слободен си, денес никој не те чепка. Заминав, седнав таму на север во гужвата, слушнав скандирање на широките маси:
Денес ни отиде Хески
Денес ни отиде Хески
Премиерлига викенд а ни го нема Хески
Премиерлига викенд а ни го нема Хески...
Дур траешпе утакмицата, слушав луѓе експерти за Премиер лига, велат: Ееее Хески, опасен беше, ги полнеше Французи, Шпанци, Германци... а сега ни замина далеку, тешко е да се замисли фудбалот без него бре..
Премиерлига викенд а ни го нема Хески
Премиерлига викенд а ни го нема Хески
Заврши утакмицата 1:1 ама на никого не му беше гајле,
навивачките знамиња на пола копје, веќе го нема дебелиот Хески
И тогаш, се израдува и изненади публиката бројна,
Се појави Хески
мафта на сите страни отпоздравува и вика:
Мене ќе ме нема, ама има уште многу добри утакмици!
Излегувавме сите од стадион, гужва се створи,
пак се слушна скандирање на широката маса:
Сите во напад! Сите во напад!
Еден е ХЕСКИ!
Сите во напад! Сите во напад!
Еден е ХЕСКИ!
Неделата, кога ни замина Хески
Неделата, кога ни замина Хески
Викендот...кога ни замина ХЕСКИ!“