„Своето сопствено, волно и слободно сакање, својот сопствен, па колку и да е најбесмислен каприц, својата фантазија, понекогаш раздразнета дури до поулавеност-ете токму тоа и е онаа испуштената, најполезната полза што не потпаѓа во никаква класификација и од која постојано одат по ѓаволите сите системи и теории.“
„Видете, разумот, господа, е убава работа, тоа не може да го оспори никој, но разумот си е само разум и ја задоволува само способноста на човекот за расудување, а пак сакањето е појава на сиот живот т.е. на сиот човечки живот и со разумот и со сите други драпаници. Па иако нашиот живот во тоа пројавување честопати се покажува како штогодерштина туку сепак е живот, а не само извлекување на квадратен корен.“
„Иако вашиот ум дејствува, вашето срце од разврат е помрачено, а без чисто срце- не може ни да се има потполно и правилно сознание.“
„Записи од подземјето“-Ф.М. Достоевски