Цитати

[redhead]

"Човек минува низ сегашноста со врзани очи.
Смее само да насетува и да погодува што, всушност, живее.
Дури подоцна му ја одврзуваат шамијата од очи, а тој, загледувајќи се во минатото, сфаќа што живеел и каква смисла имало тоа."

Смешни љубови - Милан Кундера

 

[CafeDelMar]

Тегобноста не ме напушти и верувам дека наскоро нема да ме напушти, но јас веќе не страдам од неа, тоа веќе не е ни болест ниту пак одминлив напад - тоа сум Јас.
Жан Пол Сартр -Тегобност

 

[Mary Poppins]

- Жената повеќе сака нежен збор, макар да е и глупав, отколку паметен, ако е груб.

- Никој никому не може да му натовари толку маки на врат колку што човекот може сам себеси.

- Телото е попаметно од умот, знае се’ за себе, се’ што му треба, се' што не му треба, дури и тоа што не знаеме ние. Телото е како билка, како срна. Не знам дали е среќа или несреќа тоа што не може да биде потполно.

- Полека станувам ѓубриште на скапани јадови, жалења, срам, мртви заклетви, понижено достоинство, и целата таа смрдеа ќе ја викам искуство.

- И’ дадов се’ што не сум нашол во животот, а без што не можам. Дури и се смалувам пред неа, за да биде таа вечна, и јас со нејзина помош. Богато ја дарувам, за да можам да земам. Јас сум осуетен таа е остварена, и така сум обештетен. Таа ми го надополнува изгубеното, и добивам повеќе отколку што сум сакал да имам. Моите желби беа магличави и растурени, сега се собрани во едно име, во еден лик што е пореален и поубав од фантазијата. Нејзе и’ признавам се што јас сум, а пак ништо не губам, одрекувајќи се. Немоќен пред луѓето и слаб пред светот, значаен сум пред својот продукт, повреден од нив. Неспокоен пред несигурноста во се’, сигурен сум пред љубовта, која се создава сама од себе, зашто потребата е претворена во чувство. Љубовта е жртва и насилство, нуди и бара, моли и гушка.
(...)Поради неа, исклучителна, и луѓето ми станаа поблиски.

„ Тврдина “ - Меша Селимовиќ

 

[CafeDelMar]

“She sent for one of those squat, plump little cakes called ‘petites madeleines,’ which look as though they had been moulded in the fluted valve of a scallop shell. And soon, mechanically, dispirited after a dreary day with the prospect of a depressing morrow, I raised to my lips a spoonful of the tea in which I had soaked a morsel of the cake. No sooner had the warm liquid mixed with the crumbs touched my palate than a shudder ran through me and I stopped, intent upon the extraordinary thing that was happening to me. An exquisite pleasure had invaded my senses, something isolated, detached, with no suggestion of its origin.”

Marcel Proust, Swann’s Way.

 

[Zaphod Beeblebrox]

"Butt sex is like spinach. If you're forced to have it as a kid you won't like it as an adult." - Daniel Tosh

 

[ЈуријАркадиевич]

Излегов од мракот, опипувам во мракот и се губам во мракот. Сонцето го осветли мојот мрак, месечината и планетите ги симнаа моите сенки. - Каде ми е изворот, каде течам, во кои матни океани, кој сум и чиј сум? - вијам, и облакот ми вели: ти си капк,а каменот ми вели: ти си земја, пламенот ми вели: ти си искра, небото ми вели: ти си воздух.
О се`, се` сум јас, се` е е полно со мене и моите тешки хаоси. Јас сум прашањето на сите прашања, пепелот на сите пеплишта, крстот на сите патишта, книга на сите незнаења, солзата на сите блоки, жолчката на сите јадови, жариште на сите помрачувања. Јас сум жива лага, и мојата сестра Природа е луда измама, страшен вик на моето сопствено грло. Антун Густав Матош

 

[TheWhiteMamba]

Happiness is nothing more than good health and a bad memory. - Albert Schweitzer

 

[HoT IcE]

I don’t just say shit. I mean, I do talk a lot of shit, but I generally mean what I say and I say what I mean. - Hank Moody
What? I’m the asshole. Just because I say what’s on everybody’s mind? - Hank Moody
\peace/

 

[џимеј]

Тогаш, одеднаш, таа се лизна од трапезот и падна во мрежата; се заплетка и аѓутантот дотрча и и помогна да излезе. Таа почна да говори нешто на украински со него; покажуваше кон нас, и јас по нејзиниот лут глас разбрав дека најверојатно таа протестира затоа што чуварот не пуштил на нејзиниот тренинг. Подоцна во циркусот научив дека сите циркуски ѕвезди бараат за тренингот, освен учесниците во точката и аѓутантот да нема никој друг, особено не во публиката; редовно се случува да им падне концентрацијата ако има макар и две очи во темнината што ги гледаат. Тоа е затоа што тие се подготвуваат за секоја точка како никој да нема никогаш да ја види, и од таму доаѓа и совршенството на тие точки кога се изведуваат пред публика, односно стремежот кон апсолутот. Ние, луѓето, покажуваме се само кога знаеме дека никој не не гледа; од таму доаѓа филозофијата на студената страст, на помиреноста со светот без очи и слепата судбина, стратегија која редовно вродува со невиден, чудесен плод кај публиката.

Венко Андоновски - Папокот на светот

 

[Loreena]

,,Не затоа што е убав, туку затоа што е повеќе јас одошто сум самата. Од што и да се составени нашите души, неговата и мојата се исти.
Кога се друго би исчезнало, а тој би останал, јас сеуште би постоела, а кога се друго би останало, а тој би бил уништен, светот би ми станал сосема туѓ. Не би ми се чинело дека сум дел од него. Мојата љубов спрема него прилега на вечните карпи под површината, извор за малку видлива радост, но неопходна.
Јас сум тој, тој ми е секогаш, секогаш во умот, не како задоволство, токму како што и јас не сум секогаш задоволство самата на себеси...''
Оркански Височини-Емили Бронте

 

[nicole_l]

-Книгите постојат за да не потсетат какви будали сме и колку сме глупави. Тие се Кесаревата преторијанска гарда, која шепоти додека парадата гордо чекори по авенијата: „Помни, Кесаре, и ти си смртен.“

- Добрите писатели често допираат до животот. Просечните, само минуваат со раката по него. Лошите го силуваат и го препуштаат на мувите.

-А што значи зборот квалитет? За мене тоа значи текстура. Оваа книга има пори. Таа има личност. Книгата може да оди под микроскоп. Под стаклото, ќе пронајдете живот што тече со сета своја разноликост. Колку повеќе пори толку повеќе вистинито прикажување на животот по квадратен сантиметар се добива од лист хартија, толку повеќе има „литерарност“.
Секако, тоа е само моја дефиниција. Раскажување во детали. Свежи детали.

„Фаренхајт 451“-Реј Бредбери

 

[ЈуријАркадиевич]

-Книгите постојат за да не потсетат какви будали сме и колку сме глупави. Тие се Кесаревата преторијанска гарда, која шепоти додека парадата гордо чекори по авенијата: „Помни, Кесаре, и ти си смртен.“

- Добрите писатели често допираат до животот. Просечните, само минуваат со раката по него. Лошите го силуваат и го препуштаат на мувите.

-А што значи зборот квалитет? За мене тоа значи текстура. Оваа книга има пори. Таа има личност. Книгата може да оди под микроскоп. Под стаклото, ќе пронајдете живот што тече со сета своја разноликост. Колку повеќе пори толку повеќе вистинито прикажување на животот по квадратен сантиметар се добива од лист хартија, толку повеќе има „литерарност“.
Секако, тоа е само моја дефиниција. Раскажување во детали. Свежи детали.

„Фаренхајт 451“-Реј Бредбери

Овој пат нема да учествувам со цитат/и, туку само со констатација! Ме врати у времето, бар едно 4 години назад... Треба да ја препрочитам Фаренхајт уште една еднаш. Фала ( иако немаше таква намера ).

 

[Јин]

Им помагав на слепите луѓе да преминат улица и потоа со префинет гест ја симнував шапката во знак на почит. А кој ќе го види тоа? Тие се слепи.

Околните набљудувачи се разбира. Ја ловев почитта од луѓето, нивната восхит и наклонетост. Бев заљубен во мојат лажен имиџ на доброчинител...

Затоа сега седам во оваа дупка во Амстердам и се пијанчам со вас, останатите бедници. Јас сум судија-грешник
Албер Ками

 

[Фокси]

" Понекојпат не ти се спие ноќе, гледаш во темницата со празни очи и си мислиш: "Зошто море, животе, толку ме осакати? Зошто толку ме изнагради?"Нема одговор за мене ни во темницата, ни на јасно сонце... Нема и не ќе исчекам! "
Судбината на човекот- Михаил Шолохов

 

[Natural-girl]

Ми се свиѓаат кратките описи на Ричард во "Часови" (Мајкл Канингам), делумно наликува на мене:

" Ричард не може да си замисли живот што е поинтересен и повреден од животите што ги живеат неговите познаници и тој самиот, и од таа причина човек често се чувствува егзалтиран, проширен во негово присуство. Тој не е од оние егоисти што ги смалуваат другите. Тој е спротивно од егоист, придвижен од грандиозност повеќе отколку од лакомост, и ако инсистира на твоја верзија што е посмешна, почудна, поексцентрична и подлабока од она што ти си мислиш - способен да направиш во светот многу повеќе добрини и многу повеќе лошотии одошто си замислувал - безмалку е невозможно да не се верува, барем не во негово присуство, и кратко откако си го напуштил, дека само тој те проѕира до твојата срж, ги мери твоите вистински квалитети (сите од нив не нужно ласкави - одредена невешта, детинеста неучтивост е дел од неговиот стил) и дека те цени поцелосно од било кој, било кога. Дури откако ќе го познаваш некое време, почнуваш да сфаќаш дека, за него, ти си всушност измислен лик, некој во кој што тој вложувал со безмалку безгранични капацитети за трагедија и комедија, не затоа што е тоа твојата вистинска природа туку, затоа што тој, Ричард, има потреба да живее во свет населен од екстремни и доминирачки личности."


И еве барем уште еден цитат од истата книга:

" Ова маало некогаш било центар на нешто ново и диво, нешто озлогласено, дел од градот во кој звукот на гитарите се разнесувал надвор од баровите и кафетериите, во кој проданиците што продавале книги и облека мирисале онака како што си замислуваше дека мирисаат арапските пазари, на темјан и на богат ѓубрелив прав, на некој вид дрво (кедар? камфор?), на нешто овошно, плодно скапувачко, и во кој се` се чинело возможно, сосем возможно, ако поминете низ погрешната врата или надолу по погрешниот сокак, да ја сретнете судбината; не само вообичаената закана за кражба и физичка повреда, туку и нешто поперверзно и преобразувачко, попостојано. "