Доста беше патење по тебе... Те сакам да, и ќе те сакам, си знаеш (се надевам не мислиш веќе дека е само навика!) ама неможам додека те чекам у депресија да седам! Време е да искочам и да се соочам со тоа дека има и други риби во морето... Можеби и подобри... Уште не сум на чисто што ќе правам со тебе, ама сигурна сум дека ќе се журкам колку што можам и нема да седам и плачам само зашто ти не си до мене... Ќе ми фалиш, и ќе те чекам, колку и да треба... Освен ако не се случи нешто неочекувано....