- Член од
- 25 септември 2011
- Мислења
- 6.448
- Поени од реакции
- 18.283
Мене Ник Кејв ми е таткото на меланхолијата, љубовта и мирот на душата. Страшно добар музичар. Генијални текстови, одлични мелодии, со еден збор еден од ретките кант-автори, сеуште не сфатен од голем број на музички критичари, одличен вокал и една од најмистериозните музички појави.
Ник Кејв најдобро се конзумира навечер, на тераса на слушалки, додека цигарчето ти гори низ прстите, а денот ти поминува пред очи. (од кога престанав да пушам, ова за жал не го чувствувам повеќе)
Ќе пробам да доловам еден коментар:
„И после толку многу ислушана музика, прочитани и напишани рецензии и критики, дружби со музичари и длабоко навлезен во светот на музиката, никогаш нема да го откријам ниту пак да ја осознаам мистериозноста на Ник Кејв, само знам дека тој е уникатната и неповторлива појава во музиката.“
Ник Кејв најдобро се конзумира навечер, на тераса на слушалки, додека цигарчето ти гори низ прстите, а денот ти поминува пред очи. (од кога престанав да пушам, ова за жал не го чувствувам повеќе)
Ќе пробам да доловам еден коментар:
„И после толку многу ислушана музика, прочитани и напишани рецензии и критики, дружби со музичари и длабоко навлезен во светот на музиката, никогаш нема да го откријам ниту пак да ја осознаам мистериозноста на Ник Кејв, само знам дека тој е уникатната и неповторлива појава во музиката.“