Зошто ни е полесно се преку телефон да кажеме?

[Scarlett O'hara]

Полесно ми е да кажам нешто преку смс или преку телефон бидејќи така соговорникот не го гледам во очи:kesa:

 

[STARTER]

Глупаво ми е преку телефон да кажувам важни работи, секогаш преферирам контакт очи во очи

 

[Gebels]

Веќе кажано, пошто го нема моментот на гледање во очи и нема соочување со реакцијата на соговорникот. А иначе многу повеќе олеснува на душата кога ќе кажеш нешто во 4 очи.

 

[Orkad]

Во главном бидејки се избегнува контактот и затоа што додека разговараш на телефон можеш да правиш фаци, да се дрецкаш и нервираш, да се шеташ нервозен околу соба, а соговорникот цело време да мисли дека ти си седиш мирно и релаксирано и си праиш муабет

 

[Sussaro]

зошто луѓето се такви. Се избегнуваат проблеми, конфронтации, обајснувања лице во лице. Вистината најчесто боли а дистанцата што се створува од користење на телефонот делува како вон рамки на дострелот.

 

[Il Chino]

Затоа што нема(м)те доволно храброст.
Ок за повеќето ''ствари'' диксутирам и кажувам тет-а-тет, но сепак за некои работи немам муда. Со тек на времето се надевам, дека доволно ќе созреам така што ќе можам да му кажам на личноста во лице она што го мислам, без да ми избега погледот на друго место/да ја наведнам главата...

 

[Gadfly Baba]

Темава расправа за телефонски разговор и лице влице ,заборавате колку е само ПРЕЛЕСНО и активно ова со онлине месенџериве,каде имаш време роман да напишеш,да го предвидиш и одговорот во 10 различни верзии,бетер од играње шах.Стерилизирано од емоции,смаилинјата во озбилни муабети се со контра ефект.Најлесно е така.Па после идеме на жица,што е малце понезгодно,ако веќе споредуваме со мсн и слично.Телефон,па може да се заплаче на телефон,може да се смени тонот на гласот,значи сепак емоциите се тука.Ама па затоа во живо чисто рефлексно и моментални мисли,освен ако немаш пракса,па спремаш говори...

Ама па тоа е тоа,повеќе емоции=поискрено=подобро

GO DIGITAL )))

 

[MaRyJaNe-poison]

nikogas ne kazuvam nesto ako e poseriozno preku telefon.sakam vo zivo da bide..oci vo oci....takva licnost sum i sakam se v lice da "plesnam". taka bi ja videla i reakcijata na licnosta dvizenjata na teloto pa i ke sum sigurna deka ne mi odglumila nesto kako sto moze preku telefon

 

[Ivy_K]

зашто сме на телефон


што знам полесно е и да ти потече некој асочза или некое чувство ке знаеш дека бар нема да види , а очите секогаш се искрени........

 

[Мацко]

Затоа шо немаме доволно храброст за да кажеме некој работи во очи ...затоа шо ваљда претходно сме усрале некоја работа со типот или типката па сега е малку незгодно ние нешто да побараме од нив

 

[^Кристи^]

Можеби е така затоа што се нема храброст на некого да му се погледне во очи кога ќе се соопшти некоја работа. Мислам дека тоа е единствената вистинска причина, а што се однесува на тоа дека некого помалку ќе повредиме и ќе има помалку емоции ако не се каже во очи, емоциите си се емоции и тие се јавуваат без разлика на кој начин се дознава информацијата која ни нанесува болка, радост или било што друго.

 

[Drama Queen]

Daleku od ocite,daleku od srceto....So srceto imas cuvstva koi mozat da bidat povredeni i koi nesakaat da bidat povredeni...mozebi e polesno poradi toa da bides podaleku od nego/nea koga i/mu kazuvas na primer deka ne si sigurna/suguren vo nesto...pa go pravis toa preku telefon!

A za karanica ne se odbira ni vreme,ni mesto ,ni situacija....nema so tuka rascistuvas kaj ke ti dojde ne biras zborovi,ama vo zivo posle:zlo: ....ama retko koj moze se vo faca da kaze...

 

[Emma]

E баш не ми е полесно преку телефон.
Сакам да го гледам соговорникот во очи, исто како што сакам и тој мене. Глупо ми е кога некој ми зборува, а шета со погледот на сите страни. Прво, имам впечаток дека е несигурен и нема самодоверба, второ, дека јас сум му досадна и не би ме е*ал два посто, освен ако не е нешто екстремно важно. Трето, дека радо би си отишол и не би губел време на муабет со мене. Ама баш тој впечаток се добива. Што е лошо.

 

[elence*$]

секоја чест на тие што преферираат да разговараат очи во очи...и јас би го применувала ова повеке,ама пошо сум многу емоционална често ми се дешавало да заборавам шо сакав да кажам.а за полесно не е полесно,истото е само по телефон не може да се дознае како реагираш и колку покажвиш емоции...то е то,најубо си е мубает во 4 очи ама некогаш е стварно тешко да излезиш на крај со муабетот,а по тел.само end call и чао приајтно

 

[кики]

Зависи од личноста.
На многумина им е полесно да се искажат преку телефон единствено поради немањето "очи во очи" контакт со соговорникот. Телефонот како посредно средство за комуникација овозможува полесно кажување на некои работи кои сме немоќни да ги кажеме кога сме во непосреден контакт со личноста на која и се обраќаме.

Иако помалку сепак постојат и личности кои преферираат личен контакт. Тоа се за мене многу цврсти личности кои секогаш се подготвени да се соочат со она што ги предизвикува. Лица со сопствени и издржани ставови кои го кажуваат она што го мислат.

Јас сум некаде во средина. Сакам да ризикувам и да се соочувам директно со луѓето. Но постојат некои работи кои ми е полесно да ги кажам преку телефон. Конкретно многу полесно ми е да напишам порака за сочувство на некој отколку да го погледнам во очи и да му кажам. Сепак секој различно.:smir: