Донев
★★
- Член од
- 9 мај 2008
- Мислења
- 35.726
- Поени од реакции
- 52.661
Секоја година на овој ден фејсбук ме потсетува на првата собиранка од форумов на која присуствував. Модераторска кафана, веќе доста зборена, а спомната и претходниве денови. Меѓу сите други дешавки од таа ноќ, мене најмногу ми текнува на тоа после кафаната, моменти кои можеби другите ги имаат заборавено поради состојбата во која беа.
После долго време на форумов се решив конечно да отидам на собиранка. Кога излагам обично не возам, ама дека прв пат ги запознавам луѓето си реков ќе бидам примерен и нема да пијам многу, само едно пиво или две. Да не должам, се собравме десетина модератори, се јадеше, се пиеше, се пееше, имаше девојачко. Неколкумина пиеја ракија, мислам дека келнерот цело време доаѓаше со ново бокалче. Јас си останав на зборот и само две пива се напив. На крај сметката кажа дека се испиле 13-14 бокалчиња ракија. Тие што пиеја не знаеја кај се, заспиваа, паѓаа. Вака нешто изгледаше целата ситуација:
Затвори кафаната и се собравме да си одиме, ама некои решија дека не им било доста и ќе продолжувале во Пингвин. Ко што се сеќавам јас и Фросе со кола ги префрливме, требаше да ги оставиме кај Тутунска до Рамстор што е, на раскрсницата. Другите веќе беа стигнати, јас ги истоварив тие од кај мене и останавме со Коп во кола за да си одиме накај дома. Друштвото што остана беше Пеџа, Клипче, Комита, Крејзи и Лејдибаг. Не ми текнува дали имаше уште некој. Излегоа и тргам јас, ама семафорот беше црвен, па застанавме на раскрсницата на 20 метри од кај што ги оставивме. Во еден момент слушнавме смеење или викање и се вртиме назад, гледаме нозе во вис. Комита... Имаше таму некоја ниска ограда, оние до колена што се. Овој преку неа прелетал и се забил со главата доле, а нозете му останале горе. Среќа немаше никој, па одма се вративме во рикверц за да им помогнеме да го станат и да видиме дали е ок. Добри беа сите (или бар така се осеќаа), се кренаа на нозе и се враќаме јас и Коп во кола, кога гледаме Клипче си влегол позади, се предомислил и ќе одел дома. Ок... Возам јас, овој позади се превртува, не може да седи исправено и во еден момент вика ќе повраќа. Мислам немаше каде да застанам одма и му реков отварај прозор, ако не издржиш бар да не е внатре. Ич не ми текнува дали застанував или само во движење повраќаше, ама си се олесни човекот и ми остави траги на колата за спомен. Го оставивме Коп во Кисела Вода и го прашував Клипче кај живее он, јас дека одам накај Бисер. И он натаму ќе одел, таму да го оставам. Го препрашав после уште некој пат, пак рече да го оставам пред Бисер. Тек после дознав дека он во Ченто живеел. Си дремел на клупа умртвен од ракија, среќа дошол некој и го собрал. Или бар така вика. Ништо чудно да се разбудил сабајлето на клупа па да си фатил такси.
Од тогаш немам отидено на таква собиранка со кола
После долго време на форумов се решив конечно да отидам на собиранка. Кога излагам обично не возам, ама дека прв пат ги запознавам луѓето си реков ќе бидам примерен и нема да пијам многу, само едно пиво или две. Да не должам, се собравме десетина модератори, се јадеше, се пиеше, се пееше, имаше девојачко. Неколкумина пиеја ракија, мислам дека келнерот цело време доаѓаше со ново бокалче. Јас си останав на зборот и само две пива се напив. На крај сметката кажа дека се испиле 13-14 бокалчиња ракија. Тие што пиеја не знаеја кај се, заспиваа, паѓаа. Вака нешто изгледаше целата ситуација:
Затвори кафаната и се собравме да си одиме, ама некои решија дека не им било доста и ќе продолжувале во Пингвин. Ко што се сеќавам јас и Фросе со кола ги префрливме, требаше да ги оставиме кај Тутунска до Рамстор што е, на раскрсницата. Другите веќе беа стигнати, јас ги истоварив тие од кај мене и останавме со Коп во кола за да си одиме накај дома. Друштвото што остана беше Пеџа, Клипче, Комита, Крејзи и Лејдибаг. Не ми текнува дали имаше уште некој. Излегоа и тргам јас, ама семафорот беше црвен, па застанавме на раскрсницата на 20 метри од кај што ги оставивме. Во еден момент слушнавме смеење или викање и се вртиме назад, гледаме нозе во вис. Комита... Имаше таму некоја ниска ограда, оние до колена што се. Овој преку неа прелетал и се забил со главата доле, а нозете му останале горе. Среќа немаше никој, па одма се вративме во рикверц за да им помогнеме да го станат и да видиме дали е ок. Добри беа сите (или бар така се осеќаа), се кренаа на нозе и се враќаме јас и Коп во кола, кога гледаме Клипче си влегол позади, се предомислил и ќе одел дома. Ок... Возам јас, овој позади се превртува, не може да седи исправено и во еден момент вика ќе повраќа. Мислам немаше каде да застанам одма и му реков отварај прозор, ако не издржиш бар да не е внатре. Ич не ми текнува дали застанував или само во движење повраќаше, ама си се олесни човекот и ми остави траги на колата за спомен. Го оставивме Коп во Кисела Вода и го прашував Клипче кај живее он, јас дека одам накај Бисер. И он натаму ќе одел, таму да го оставам. Го препрашав после уште некој пат, пак рече да го оставам пред Бисер. Тек после дознав дека он во Ченто живеел. Си дремел на клупа умртвен од ракија, среќа дошол некој и го собрал. Или бар така вика. Ништо чудно да се разбудил сабајлето на клупа па да си фатил такси.
Од тогаш немам отидено на таква собиранка со кола