Ми пројде една апла напорна недела, мислам дека прееска кога дојде 16:30 ми падна еден шлепер терет од плеќи. Али што да се праи, такво време дојде со корони, ротации на работа, работа со скратен капацитет, едноставно сите се у хаос, нервозни, напнати, незадоволни... Дај нека заврши срањево преку таквото ми е веќе, се одродивме со роднини, се заборавивме со пријатели, цело време работа-дома, дома-работа. Ми фали слободниот живот, не дека претходно се упропастував од шетање и не се прибирав дома, ама барем на ум не го имав срањево нарачено корона, матер да и ебам јас нејзе.
Поштувам луѓе што се интересираат за сопственото здравје и гледаат да се пазат од секој можен аспект, ама не може бе да дојдеш и да ми кажуваш дека гевреци и буреци биле штетни ( знам инаку, не сум ретардиран), со адитиви, конзерванси, курци палци и дека никад нема тоа да јадеш пошо тебе некој што ги прави тие работи ти укажал на тоа дека се штетни, а во меѓувреме пушиш по 2 кутии цигари дневно, КОРЕН ДА ТИ ЕБАМ ДЕБИЛЕН. Е ваквите би ги давел со кабел од полнач за мобилен жими се, све док не цркнат од мука. А да, и во меѓувреме истиот тој што ги кажа овие работи има 120 кила и се чуди како не може да ослабе, а не јадел бели пецива јер нели штетни биле.
Да се вратам на првиот пасус, налет и шетање и све, највеќе ми фали спортот. Све би дал сеа за некое терминче фудбал, еднаш неделно, секако проследено исто така со еднаш неделно играње на тенис. Па и времево не е ни да пешачи човек а не пак да трча, загадено, полуладно, врне, ветер дува, мрш ти ебам и време и се. Требаше уште пролетта нов рекет да си купам, ама баталив ради пандемијава и така немаше кај да се игра тенис.
Ае идам да моржирам и така петок увек ми е пропаднат ден.