Драга Кајгана (виртуелен дневник)

L

Löwe

Гостин
Кои се тие родители што за лекување на болно дете ќе речат бараме помош ама не сакаме со пораки?
Не ви успеа Бершка па смисливте нов начин?
Абе мамето преварантско да ви го ебам за ова се одговара. Смрди и труе на лажно
Screenshot_20180123-004112.png
 

DeviAngel

Un vero cavaliere non lascia mai la sua signora
Член од
6 април 2010
Мислења
19.787
Поени од реакции
17.712
ДК

Денес научив вредна лекција - Никогаш ама никогаш не поправајте личност која си пати од некој проблем или комплекс. Зато шо од како ќе ја попрајте, први ќе ги јадите клоците, ќе ве сјебат до немај каде, ќе ве оштети и курац поправање за вас поќе.

Ајде дн
 

bucio

Урбан индијанец.
Член од
8 јули 2008
Мислења
16.330
Поени од реакции
7.799
Вежба ласерски поглед, гледање во очи а околу тебе те туркаат те гњават те штипат на образи а ти гледаш во целлта. Дозволено е се освен да те повредат или трајно оштетат гардеробата. Што поекстремно тоа подобро, тоа скоро никогаш нема да се случи во животна ситуација, така да се има извежбано поглед смрти го викам ја :pos::pos::pos::pos::pos::pos:.
 
Член од
12 февруари 2014
Мислења
7.963
Поени од реакции
25.534
Дневна доза неуроза:

Си ја гледаш приновата само на слики, плачеш како мало дете што не си во можност да го гушнеш сега и одма, поради тоа што ќе те памти само од гледање еднаш годишно, или преку интернет, поради веројатноста дека можеби никогаш нема да имаш можност да воспоставиш поблизок контакт со тоа дете, поради фактот дека не беше таму за фамилијата во оние најсреќни мигови кога малиот дојде на свет...

И тука користиш прилика и му праќаш порака на „скотот“ кој те спаси од мизерија да иде да се ебе, затоа што тој е крив за сѐ.

Човек да не ме остави сама со сопствените мисли...
 
Член од
13 јули 2006
Мислења
15.475
Поени од реакции
18.492
Драга, многу сум слаб по македонски, па да те прашам која стилска фигура е реченицава:

"Не знај газот да си го избриши, а јади гомна цело време"
 

ЈуријАркадиевич

Модератор
Член од
10 мај 2010
Мислења
1.838
Поени од реакции
7.189
Ритуал ми е кога ќе завршам факултетска зимска сесија да ја читам Куцкамен од Кортасар. До сега, имам завршено осум зимски сесии, значи, осум пати само откако запишав факултет ја имам читано Куцкамен(не значи дека сите 8 пати ја имам завршено, ја имам прочитано 4-5 пати целосно). Оооо, Кортасаре, животе мој.
 
N

Nage22

Гостин
Баланс во се, тоа е моето животно мото за жал денес сум толку далеку од тоа што ме натажи. Не бев толку амбициозен, но се сеќавам убави кога нешто фундаментално се смени во мене а тоа беше денот кога удрив rock bottom! После тоа последниве 3 години неможам да престанам 24/7. Да си ја сакам работата и уживам во неа но осеќам дека нема простор за ништо друго женска, другари итн. само уште, уште и уште потоа доаѓа на кратко чуството на успех или пораз и желбата дека можеш и мораш повеќе. Не ми се целта парите иако така започна, сега желбата и мотивацијата ја црпам од тоа да бидам еден од најдобрите во тоа што го работам и мислам дека таа потреба ми генерира адреналин и тестастерон во телово така што може цела недела да не осетам замор после тој турбо период наредниот ден неможам од кревет да станам.
Дали мојот живот ќе се сведе во кариерните успеси и порази, или ќе ми се врати желбата да изградам живот со некого и се заљубам во идејата за семејство која е толку далеку денес
 

SinisteR.

Is this your homework Larry?
Член од
10 јуни 2011
Мислења
2.823
Поени од реакции
7.033
ДК
Ако некогаш измислат временска машина, ќе се вратам негде средина на девеесети, ќе си појдам дома, ќе го начекам пилиштарот јас кој за прв пат гледа спорт на телевизија, и ќе го потечам од шамари.
Па ќе си заминам.
 

Cassaro

Паразит
Член од
15 февруари 2012
Мислења
3.318
Поени од реакции
10.354
Замисли само драга да игравме полуфинале, нешто што беше реално пред 4 дена.Ти ебам и живот и се, волку се немам разочарано ни кога Сити ни го спопика у 94та.Веќе ја имав замислено сликата од полуфиналната средба со било кој, до тој степен. Цела сала црвена жолта ечи Излези момче и цела Македонија чука како една.Чудна работа е спортот и што може да направи.Се присетив на спонтаниот собир после победата на Литванија и таа еуфорија која владееше тие недела дена.Преубаво чувство искрено, а не сум некој патриот.Се надевам еден ќе ми се оствари оваа слика повторно и ти ќе постоиш за да го напишам истиов пост само без зборот замисли.

Изгинаа момците првенствово, да бидеме благодарни и реални на крајот на денот.Капа доле на сите и едно големо благодарам.Би ја искористил и паролата излезена од населбава „Ниеден пораз не се брои, вие сте наши херои“.Главата горе на сите до еден
 

Kajgana Shop

На врв Bottom