Смрт човека на Балкану
Мене одлично ми легна филмов, брзо го изгледав, не трепнав во меѓувреме. Ми го држеше вниманието цел час и половина иако е сниман со една статична камера, и изгледа во one take, е за секој поздрав.
Ги обожавам нашите црни комедии, или што би рекле, црњаци.
Го имаме нашиот Викенд на Мртовци кој ми е ненадминат во оваа категорија.
Дијалози од филмот редовно си употребувам во секојдневниот говор. Дури и бев сведок на една "сцена", која беше како копија од филмот и не знам како успеав да се воздржам да не се смеам на погребот.
Стереотипичен приказ на нашето општество преку хумор, да се покажат сите негативни страни кои ги имаме. Системот не работи, корумпирани вработени кои не соодветствуваат со квалификациите на своето работно место, алчност за пара кај луѓето, комшии тука спремни за сеир да тргаат само и трачарат... И, во цело тоа опкружување, колку всушност човек е осамен кога ќе ја затвори сопствената врата.
Пресмешна ми беше сцената со алататот, со комшијата кога прдна, и овој му вика тука ли најде бе пред мртовецот...
Кога му вадеа муабети дека е педер. Па, го сожалуваа, за после, секако да го кудат затоа што ќе им падне цената на становите.
Комшиката, која гледа да изгледа само убаво пред камера.
Суеверие, глупи полицајци...
Гробарите се побрзи од брзата помош и гледаат преку туѓата болка да ја наплатат повеќе трагедијата.
Секој гледа нешто да земе, да украде, да замачка, да прикрие...
Емпатија за убиениот даваат сите јавно, пред "камера", а зад камерата, секој го покажува своето право лице.
Глумците беа одлични. Веско. Хахахаха.
Емир Хаџиџиџиџииџмиџиџици го носеше филмот сам на свои плеќи. Секоја негова појава ми беше смешна.
Може нема да ми остане некој дијалог во меморијата, нема ниту филмов да стане култен, ама е одлична, и типична балканска комедија, а мене таквите ми се омилени.
8
