FILM CLUB (КРУГ 5) (205. Dogtooth: 18.11-01.12.2024)

[Dumbledore]

Heaven can wait (1943)​

Долго време се мислев помеѓу овој филм и The Ghost and Mrs Muir, каде едната единствена заедничка алка им е Џин Тирни во главна женска улога, која е еднакво привлечна и како замаскирана сребрена лисица.

Пресудни беа нејзините прекрасни зелено-сини очи, во чија длабочина може да се пропадне и ужива единствено ако се прикажани на филмското платно во боја.

Филмов е приказ на животописот на Хенри (Дон Амичи), раскажан во прво лице еднина, кој во судниот час се соочува со една специфична проблематика: каде ќе отиде неговата душа по неговата смрт.

Животопловот на приказната започнува од неговото најрано детство, кога бил опиван со љубов и внимание, неговата младост, каде е тврдоглав, мрзелив и бунтовен. А пресекот на свoеглавоста и созревањето се случува кога ја запознава младата Марта (Џин Тирни) и таа станува центарот на неговиот универзум.

Спојлер

Преломот во неговиот живот се случува доста касно, откако ќе почине Марта и ќе ја пронајде книгата преку која она цело време се обидувала да го направи среќен, дури и во последните мигови од нејзиниот живот. Со таа книга започнува нивната (хронолошки) прва долгометражна сцена.

Приказната постепено се забрзува, но како старее Хенри, така и приказната започнува да губи на кондиција.

Лесно гледлив филм од златната ера на Холивуд, без тешки расплети и заплети, диманична и сензитивна приказна за еден живот на еден најобичен смртник.

Се надевам дека ќе ви се допадне!

 

[Комита Ултрас]

Џин Тирни или преубавата Лаура

 

[Corvus]

El Bar

Нема да должам многу, ама прво еден шаутаут за мунгус, знае тој зошто, свака част

Мене ми се допадна филмот, јас си ги сакам овие нискобуџетни one room филмови, собрани луѓе, да не речам saw-inspired. Општо филмов многу квадратчиња ми испоштиклира не можеше да не ми се свиѓа. Иако со него си имам некаква историја, имено од кога излезе ми е познат, ама 5 години отпор пружав да го гледам, па сега дојде пред свршен чин работата и морав. Ликовите ми беа океј, филмот како сатира и некаков social commentary функционира одлично! Јас до душа овој филм го третирав како сатира уште кога прв пат дознав за него, па очекуван ми беше апсурдот, а и малку повеќе сакав искрено.

Глумата ми беше топ, особено од овој бездомникот, Марио Касас знаев дека е Марио Касас, иако, да не знаев ваљда немаше да го познаам. Елена беше прекрасна, поготово со подвезиците. А другите ликови така - така. За глупавоста и непромисленоста на одлуките и дејствата на ликовите нема да зборувам јас, ќе оставам да зборуваат изминатите 2 години.

Кога се појави дебелиот со очите извадени надвор, очекував у текот на филмот некој зомби твист од типот на Едгар Рајт да се деси. Среќа не се деси. Јас не го сакам Едгар Рајт ниту неговиот сторителинг, така што уште поголем плус за филмов што не закомплицира со глупости и не ми се праеше претенциозен.

Театар на апсурдот можеби не at its finest пошо сите знаеме кој е фајнест театар на апсурд, ама театар на апсурдот на сосема солидно ниво.

8/10

 

[Zlatikevichius]

El Bar го гледаа 15 души (исто колку и минатите 2 филма) и му дадоа средна оценка 5,4 што е втора најслаба оценка за филм во клубот. Го пропуштија:

@__Vita____ , @Erich Zann - за двајцата трет неизгледан филм, што значи црвен картон, до следното враќање.

По Heaven can wait (1943) кој е 148 филм во клубот, имаме само уште еден предложувач пред почетокот на новиот, втор круг по третиот рестарт на клубот. Како што е ред, ќе има нова тема, со старо-нови, малкуцка изменети правила (само ќе биде исфрлено правилото дека секој кој гледал барем 1 филм ќе предложува), и нов редослед на предложување. Оние што се редовни членови во клубот ќе си го задржат своето место кое го имаа во првиов круг, но сите оние кои немаат барем еден од последните 3 и барем 3 од последните 10 изгледано, за жал, го губат своето место и ако евентуално се вратат во иднина, ќе бидат на дното од листата предложувачи. Затоа, последен повик за @ob1 , @Васил МКД , @Leo Bonnie , @Tyler Durden , @bobipp , @SK-92 , @wot , @123456 , @__Vita____ , @Imperatorot , @Shawn Spencer , @DaedaIus , @Хефест , @santelli , @џимеј , @Хоуп , @ManUtdChampions , @Erich Zann , @ElNinho , @dragonsky и @Hello Kitty да ни се вратат / придружат во Клубот.

Повик и до @Mark Renton , @Keyser , @Darklady , @Sawyer88 , @Saasko , @Monte , @TGTBF , @Ska Maniac , @Manga , @Red John , @Menethil , @Darling , @bijons , @Lester Freamon , @MAJA 345 , @zmej gorjanin , @Sussaro , @reddevil4ever , @faraon и се друго што дише во Филм и ТВ, некои од нив доста активни во други делови од подфорумов - да ни се придружат. Никогаш не е касно! А се што треба е на секои 2 недели да симнете е изгледате по еден филм. Ќе ве потсетам јас пак.

 

[Corvus]

Како што е ред, ќе има нова тема,

Каква нова тема, само оваа тема ја имаме за клубот?

ќе биде исфрлено правилото дека секој кој гледал барем 1 филм ќе предложува

Owwww, не

Оние што се редовни членови во клубот ќе си го задржат своето место кое го имаа во првиов круг

Awww yiss

Него дали го скршивме рекордот за најдолг клупски круг или уште приматот е на првиот круг од првиот клуб? Од јануари 2021 го тераме истиот, јас Лаура го дадов минатиот Велигден. In this family за Велигден се гледа Џин Тиерни
Позз Анакин фала што ми ја продолжуваш традицијата

 

[Zlatikevichius]

Каква нова тема, само оваа тема ја имаме за клубот?

На скоро секој нов круг во клубот отворав нова тема, и подоцна сите ги спојувавме во една. Мислам дека оваа е четврта или петта тема за Клубот до сега, ако не сум утнал нешто во броењето. Но сите споени во една, на крај, па кога пребаруваш само една дава.

А инаку, да, ова е најдолг круг до сега. За прв пат трае повеќе од една година.

 

[Anon]

Гледан ми е, не сјечам се ништа, 8/10 сум му ставил, ама Ернст Љубиш или како и да се пишува ми е предобар режисер, веројатно ќе го репризирам.

 

[__Vita____]

Се надевам Злате нема да се разочара кога ќе види дека ќе треба да ја менува статистиката за гледаноста на El Bar ..

El Bar

Како за нискобуџетен филм искрено не беше лош (ако ги тргнам настрана сите нелогичности кои ги споменавте). Мене ми се допадна идејата која филмот сакаше да ја прикаже и воедно ме потсети на една слика од Гоја на која го гледаме Сатурн како го јаде својот жив син плашејќи се дека еден ден тој ќе му го одземе престолот меѓу титаните (затоа ги јадел сите свои синови уште во моментот кога се раѓале).
Во таква насока ми одеше и смислата на филмот, да ја прикаже алчноста, себичноста и префриганоста на луѓето. Да покаже како соочени со одредени ситуации можеме да ги изгубиме сите морални и етички вредности, без кои сме ништо повеќе од животни.
Во оваа ситуација сите се бореа за својот живот, освен Израел, кој и покрај тоа што "се спаси" со тоа што си вбризга инекција, продолжи садистички да се изживува со останатите, наместо да си седеше таму во вецето и да чекаше погоден момент да излезе надвор од барот. Кога сум веќе кај него, телото му изгледаше прилично добро како за на бездомник кој нема асална храна а претпоставувам и не оди во теретана.

Нејсе. Сите си ги покажаа вистинските лица и тоа беше убаво претставено во еден тензичен и брз ритам кој мене лично ми се допадна. За глумата немам некои забелешки а немам ниту пофалби (освен за Израел - човекот убаво си одглуми). Стомакот на тронтето што личеше на желе тортата како во Том и Џери, Beard boy и валканите lingerie на Елена се нешта кои први ќе ми се појават на ум кога ќе се сетам на филмов.
Ми се допадна што филмот нѐ остави да мислиме дали беше вакцината успешна или не. Самото тоа што сите крвнички се бореа за нешто за кое апсолутно немаат никаква идеја што е, ниту дали е вистинското решение, ми беше убав зачин.

0.5+ зашто филмов и покрај тоа што отпосле видов дека бил хорор и трилер, ме насмеа неколкупати, и тоа добро.

6.5/10

Спојлер: Слика

 

[Violetova]

Heaven can wait
Го изгледав, снимката беше со многу пискав тон, ме нервираше многу.
Ги сакам овие стари филмови кога за Казанова, ќе речат дека е Казанова и освен сметка за накит на друга и една посета на танчерката, не гледаме секси сцени. Да го снимаа денес, за да дознаеме дека е швалерски тип, ќе го покажеа во повеќе разголени сцени со различни женски.

Не е лош филмот, ама дали заради пискавиот звук што ми се погоди, и што ме нервираше, оценката што ќе му ја ставам е:
6/10

 

[Shutmanga]

Heaven Can Wait

Смешен, романтичен и сентиментален филм. Снимката и јас што ја гледав не беше со некој сјаен квалитет но не ми сметаше многу.
Интересна приказна, во која успеаа да го вклопат поголем дел од животот на Хенри или барем најбитните моменти. Ми се свиѓаше како беше претставен "His Excellency", валда беше сатаната, и таа рецепцијата за пеколот. Пресмешен ми беше и тој во лифтот, валда некој џуниор ѓавол, задолжен за да ги ескортира душите горе или долу во амбисот. Исто и споредните улоги беа интересни, особено дедото на Хенри, најстариот Van Cleeve, дефинитивно омилен лик. Приказ на развојот на Њу Јорк, на почетокот на 20ти век и Бродвеј.
Успеваше често да ме насмее филмот, ми го задржа вниманието, а на крајот ми го даде тој "feel good" момент, што ако го добијам во било кој филм е доказ дека ми се свиѓал.

Едино нешто што ми беше чудно и не бев навикнат ми беше глумата. Сигурно така функционирал Холивуд во 40тите, па секако беше добро и да се види нешто "ново" за мене од аспект на глума, бидејќи немам гледано многу филмови од тој период, а не се сеќавам на некој што ми оставил впечаток.
7.5/10 од мене.

 

[Violetova]

Едино нешто што ми беше чудно и не бев навикнат ми беше глумата.

Дефинитивно не си гледал многу од старите филмови, така глумеле, според мене извештачено, ама срцки се, да се знае дека глумат.

 

[The Cooler King]

Heaven Can Wait (1943)

Филмов ми беше во watchlist подолго време, сум го ставил најверојатно поради номинациите за најдобар филм и режисер, одлично што поради клубов добив прилика да го изгледам побрзо.
Филмот има одлично дејство, пред портите на пеколот доаѓа човек кој е убеден дека го заслужува неговото место таму, но е принуден да го раскаже целиот свој живот за да утврдиме како стигнал до тој заклучок. Првиот час е одличен, забавен, комичен, романтичен, совршен. Вториот е малку повеќе драматичен, но сепак држи внимание и не разочарува. Во основа раскажува за односот на еден маж со жените низ целиот негов живот.
Don Ameche глуми толку совршено, толку мелозвучно зборува и шармира што не е чудно како неговиот лик имаше толку жени во неговиот живот осовено. Gene Tierney си е прекрасна уште од самото нејзино појавување пред камера до самиот крај, преубава и импозантна. Особено ми се допадна ликот на дедото, секогаш знаеше што да каже во вистински момент и како да дејствува правилно, едноставно не можеш а да не го засакаш.
Топло им го препорачувам на сите што сакаат да гледаат feel good романтични комедии.
Од мене добива 8/10.

 

[Setsuko]

Heaven Can Wait (1943)

Ме освои шармантниот хумор на почетокот и не трепнав до крај. Филмот го држеше својот ритам сè додека не почнаа да се занимаваат со животот на синот притоа проследено со стареењето на Хенри. Приказната на Џек не ми беше интересна, иако нејзината функција беше само да го прикаже соочувањето на Хенри со тоа дека неговиот живот веќе одминува.

Don Ameche и Gene Tierney имаа прекрасна хемија, ама тие нивните бакнежи беа голем кринџ. Глумата беше вештачка, на моменти дури смешна и тоа е најголемиот недостаток на филмов. Сепак зборуваме за 40-тите години и успеав некако да замижам преку тоа. Приказот на His Excellency беше несекојдневен, а и идејата за рај и пекол што ја видовме како визуелизација изгледа дека била дел од колективното несвесно кај луѓето што живееле во тој период.

Ми се допадна тоа што приказната иако беше фокусирана на главниот лик ни понуди плејада други интересни карактери како Французинката, родителите на Марта, слугата Џаспер, чичкото Алберт, Пеги Неш кои го збогатија и зачинија филмот, а и оставија длабока трага во животот на Хенри.

Иако беше предвидлив исходот уште од самиот наслов, во ниту еден момент не ми беше досаден и ќе ми остане во сеќавање, затоа добива една солидна 8/10.

 

[Corvus]

Heaven Can Wait

Преслатка класика во боја со мојата симпатија Лаура
Многу убав филм и концептуално и содржински со суптилен хумор и филгуд чувство што се провлекува низ целиот филм. Ми предизвика невини слатки насмевки ликот на Хенри од детството па до крајот, начинот на којшто си го раскажуваше животот преку жените многу вајбаше со мене, и имаше одличен континуитет иако на почетокот ми беше малку ризичен тој пристап.

Споредните ликови, особено дедото исто така беа на солидно ниво, и придонесоа кон збогатување на приказната и позитивната атмосфера во филмот. Искрено малку ми падна темпото откако почина ликот на Џин и тој син му малку ми одеше на нерви, но за среќа не се развлече тој акт премногу и немаше непотребни сцени и муабети, се беше таман.

Да ви кажам нешто бонус, кога отиде кај онаа танчерката да и се пушта веќе ги ткаев во глава пцовките што ќе ги напишам во рецензијава за тоа каков сељак се дрзнува да ја вара мојата прекрасна Лаура, но на мое искрено изненадување ме твистна комплетно wholesome, одлична разврска и суперкјут вајб.

Одличен предлог и да гледаме повеќе вакви!

8/10

 

[grande-juve]

Heaven Can Wait

Тешко да има утка со еден од мајсторите на screwball комедиите Ернст Лубич.
Првата половина беше скоро совршена од секој аспект, посебно со хуморот и досетливите и духовити дијалози, во втората половина малку изгуби динамика, остареа сите , ама без проблем си стигна филмот кај што требаше да стигне.
Одлична актерска екипа. Дон Амече културно го изигра Хенри, Џин Тиерни преубава и во боја и во црно бело, ама и супер изглуми посебно во првата половина каде што ликот и беше ролеркоустер.
Голема помош беше олстар екипата на споредни ликови. Чарлс Кобурн ми еден од омилените глумци од златната ера, те орасположува во секој филм, така и тука и како што кажа Корвус фалеше после ликот на Џин. Родителите на Марта исто беа филгуд со нивниот намќорство иако внатре беа човечни. Алберт исто смешен искарикиран лик. Плус уште неколку ликови со уште помала минутажа како Французинката, ЏАСПЕР итн...
Глумата посебно во ваков тип на филмови и намерно е малку преувеличена за целите на комедијата. Друг контраст е времето, тогаш не само во САД, еве и тука ако споредиме е друг менталитет во однос на денешниот. И во наши филмови пример зборењето, дикцијата и сѐ тоа е небо и земја со денес. Тогаш како да имало некоја невиност и чистина што денес како да ја нема(не дека немало тешкотии или мрачни и цинични филмови) и затоа мислам дека глумата на некои им делува вештачка и чудна

Исто како и првиот пат, 8/10