Ден 26: филм што те расплакува
Се лигавам ја на филмови доста. Најдов едно 7-8 на кои сум се исплакал така машки.
На Sons of Anarchy многу квичев у едно 2-3 наврати, и крајот на Six Feet Under на вечерата.
Од филмови
Хачи го знаев и одбегнував да го гледам цел живот, до скоро, кога прописно како горд и храбар маж одлучив да го пуштам и да дозволам солзите да танцуваат по моето прекрасно лице.
На
Кралот Лав се разбира, овој ми го има упропастено детството.
На
Форест Гамп у сцената наречена I miss you Jenny. Tука драматичен момент со успорена снимка и у позадина може да иде еееееееееееенддддддд ааааааааааааајијааааааааааај вил олвејјјсссссссс лааааввввв јууууууууууууу и ја како експлодирувам у плач.
На
Мистик Ривер у сцената Шон Пен коа отиде кај Тим Робинс надвор на тераса и коа му кажуваше колку му недостига ќерката. И на
Милион Долар Бејби истотака у сцената у болницата, тука грутката у грло болеше неколку минути пред ерупцијата.
Нема заебанција со тешки драма моменти кај господинот Клинт Иствуд.
После, кај
Човекот Слон коа се жалеше дека и он е само човек и сака да се дружи со другите луѓе.
