1001 Albums Generator

[џимеј]

Ќе чекаме да имаме кворум од барем неколку души (на пример 5-10?) или ќе тераме вака засега? Тројца сме во групата моментално.

 

[Down]

Добра идеја али едноставно се нема време да се ислуша еден албум у еден ден.

Па дури и на неделно ниво, ако ми се погоди нешто што не слушам како пример Адел ќе ми биде исти вајб како да пишувам домашно

Ако некако може со една песна уместо албум или па пример 3 песни би било мн полесно.

Автоматски споено мислење: 21 февруари 2025

Или па еден да клика таму на сајтот и да го пише на темава албумот, сите да го слушаат истиот кој цел албум кој една песна зависи од времето.

Тие што го имаат веќе слушано албумот може да дадат и предлог за песни.

 

[Zlatikevichius]

Еве тема: https://forum.kajgana.com/threads/kajgana1001albums-група.121059/

Јас мислам џабе би било да чекаме, секако времето во генераторот си поминува, првиот албум нам веќе ни е испуштен, ако не сакаме да го испуштиме и вториот, треба да почнеме веднаш.

Значи тука остануваат индивидуалните проекти, во другата тема - групата.

 

[McLovin]

30-50минути е едно албумче. Сега не знам што работите, ама додека работите, додека возите, вежбате може да го испукате. Вие си знаете, големи сте.

Ќе чекаме да имаме кворум од барем неколку души (на пример 5-10?) или ќе тераме вака засега? Тројца сме во групата моментално.

Почнуваме. Ако некој сака ќе се приклучи, нема да се молиме.

 

[Zlatikevichius]

12. At San Quentin - Johnny Cash (1969)
Џони Кеш во кариерата снимил преку 1000 песни и издал околу 90 албуми (некаде најдов податок 94, но кога ги броев на Википедија, испаднаа помалку, но во секој случај се многу). Два од нив се снимки од неговите настапи по затворите во Америка. Е па At San Quentin е еден од нив - снимен во живо за време на неговиот настап во затворот San Quentin - најстариот затвор во Калифорнија, САД. Истиот настап бил и снимен како видео од страна на некоја телевизија и може да се најде и на youtube. Вака кога ќе се каже дека од 90+ албуми само 3 се на оваа листа од 1001 албум кои мора да ги слушнеш пред да умреш и дека еден од нив е албум во живо, и тоа снимен на настап во затвор, секој ќе си помисли дека врска нема и дека сигурно имал многу попопуларни албуми во кариерата. Но вистината е дека баш овој и другиот „затворски“ албум на Кеш доживеале навистина огромен успех - и двата се искачиле на првото место на Билборд топ 100 листата и доживеале платинумски тиражи.

At San Quentin е всушност првиот негов затворски настап на 1 јануари 1958, по кој следеле уште редица други. Но ова е вториот албум во живо од затвор, излезен 11 години подоцна, во 1969. Доживеал навистина невиден успех и бил многу попопуларен од другите негови live албуми снимени подоцна. Интересно е што вклучува и многу зборување, снимена е цела негова интеракција со публиката. Има моменти кога ги пцуе телевизиските екипи зашто со камерите им го попречувале видикот на публиката. Има моменти кога цела публика вика „буууууу...“ кога тој ќе го спомне персоналот во затворот, стражарите и слично. Но она што е навистина интересно е што една песна - San Quentin, баш на барање на публиката ја испеал два пати, и на албумов се ставени двете изведби!

At San Quentin е албум кој не може да не го сакаш. Прво - се гледа дека е полн со душа, дека Кеш пее од дното на неговата душа и дека е максимално посветен на публиката во првиот ден од новата 1958 година. Но најмногу, на кантри звуците на Кеш колку и да се трудиш, просто не може да постигнеш сите делови од телото да ти останат смирени, па така ќе се најдеш себеси како ногата ти цупка, или како потчукнуваш со прстите, мрдаш со главата... Албум кој на сиров начин ја прикажува вистинската љубов кон музиката и кој колку и да не си фан на овој звук, просто не може да не ти се допадне. Омилени песни: I Walk the Line, San Quentin (која ја напишал само ден пред настапот во затворот), и особено Darlin' Companion (која ја изведува заедно со неговата сопруга Џун и која ми е дефиниција за кантри, американа, блуграс или како и да се вика тој поджанр).

И овој албум ми е нешто измеѓу 4 и 5, ама за разлика од Revolver на Битлси, тука ќе дадам 5, зашто уживав во секоја од песните на Кеш, без исклучок!

EDIT: Морав да го допишам овој податок кој го најдов во коментар под youtube видеото од концертот (кој се разбира, исто така, го изгледав) - промотерите на Кеш не сакале да платат за концертот во затвор, сметајќи дека така Кеш само ќе си го расипе имиџот. Затоа Џони Кеш сите пари за концертот ги дал сам, се сам платил, настапил на првиот ден од новата година пред затворениците и го создал ова дело кое ќе остане да раскажува за тоа каков човек бил и каква ѕверка од музичар бил!

 

[џимеј]

Ако размисли човек, win-win е ова со групава затоа што кога на индивидуалниот проект ќе ми дојде албум од групата, веќе ќе знам како да го оценам. И обратно.


150. Nick Drake - Bryter Layter

Ми има останато во сеќавање едно интервју од Џек Блек каде вели дека омилени музичари му се Nick Drake, Elliot Smith и The Who. Прв албум што го слушам од Ник Дрејк. И овој е од оние што не замараат многу затоа што се кратки, околу 30тина минути. Албумот е премногу меланхоличен, како за во доцна есен е, и секако не за сончев ден каков што беше вчера. Излегов да пуштам поправно во кладилница, ај си реков не палам кола, ќе одам пешки, и додека се вратив дома албумот веќе заврши и move goal-от на health апликацијата веќе беше достигнат. 3/5


151. Otis Redding - Otis Blue/Otis Redding Sings Soul

По долга низа горе-долу просечни албуми, ме награди генераторот со чиста убавина која се слуша повеќе пати. Не ми се верува колку е одличен албумов, ги има сите песни на кои ти текнува кога ќе помислиш на Отис Рединг. За овие албуми вреди сиот тој напор додека слушаш нешто што не ти се допаѓа. Интересно е што, за некои музичари, како за Рединг, не би ми текнало да пуштам цел албум затоа што сум се навикнал на хитовите. 5/5, ова е точно 20тиот албум на кој му давам 5. Се надевам ќе ми продолжи оваа низа и утре.

 

[Zlatikevichius]

Видете каква е мојата активност кога е музиката во прашање во последните 30 дена:

Ова е 90% благодарение на генераторот и @џимеј . Thanks a lot!

 

[Erich Zann]

Нема што да додадам за албумов, класика. Го спукав со првото утринско кафе, кое го уживав без некои посебни обврски, разлистувајќи љубопитно по некој член од Закон за кривична постапка. Во овој албум се наоѓаат со сигурност најпознатите хитови на бендов, така да нема многу да должам.
5/5

 

[Zlatikevichius]

13. Gasoline Alley - Rod Stewart (1970)
Е па не може во еден ден 2 добри да се паднат. Ова е чист просек. Албум кој не замара, може да си свири во позадина, а ти да си цупкаш со ногата додека сурфаш, јадеш или правиш било што друго. Род Стјуарт има еден уникатен глас, звучи ко да има голтнато еж и ко истиот да му застанал в грло. Ама мене не ми смета тоа, напротив, го прави поинтересен, инаку можеби би се стопил во масите и немало ни да биде приметен. Зашто просечен е, стварно е просечен! Ова е негов втор студиски албум и голем дел од песните се кавери, не се негови, но тој ги прави да звучат поинаку и посебно (mostly заради гласот). Има неколку песни со country примеси, иако не сфаќам од каде таков звук во Велика Британија. И не знам што друго да додадам за целиот овој mediocre албум. Измеѓу 2 и 3, ама пошто на Елиот Смит му дадов 2, за ова ќе оди 3/5.

 

[Zlatikevichius]

14. Bryter Layter - Nick Drake (1970)
Совршен албум за еден вака тмурен ден. Уште па да врнеше надвор, перфектно ќе се вклопеше во сетингот. Па плус и последната песна коинцидентно има наслов Sunday... Затоа има среќа што се паѓа денес, а не кога надвор пука сонце, инаку не знам како целата меланхолично-депресивна атмосфера на песните ќе можев да ја поднесам. Има три инструменталки на албумот, меѓу кои и насловната, кои морам да признаам дека повеќе ми се допаднаа од вокално-инструменталните. Класифициран е како фолк албум, но во него јас пронајдов нишки на џез (особено во Poor Boy), соул, рок, па дури и трип-хоп и не само по меланхоличната атмосфера туку буквално во една песна (At the Chime of a City Clock) дел музиката е ко извадена од песна на Portishead. Значи генерално позитивен впечаток имам за албумчево, чил-аут, moody, mellow музиче кое ако си во таков mood и тоа како би ти се погодило. Прв пат слушам нешто од Nick Drake, ама не останав разочаран. Измеѓу 3 и 4.

 

[Io Sono Interista]

Прегледај го приврзокот 443693

08. The Joshua Tree - U2 (1987) Појак почеток на албум до сега не сум сретнал! Where the Streets Have No Name, I Still Haven't Found What I'm Looking For и With or Without You една по друга го прават најјакиот старт ever! Потоа се редат останатите песни кои по малку наликуваат една на друга, mostly по атмосферата и текстовите кои не шетаат низ Америка. Она на што најмногу му замеруваат на Боно е дека е прегласен, и дека неговиот вокал е понекогаш пресилен за музиката во позадина, со што го нарекуваат егоцентрик и иритантен, но мене воопшто не ми сметаше. Една прекрасна прошетка беше ова од Белфаст до САД, секаде каде што улиците немаат име и уживав во секој момент од албумот. Не за џабе се смета за еден од најдобрите во историјата. По крајот, одново ги преслушав првите 3 песни - ремек дела! Веројатно трите најдобри од целата кариера на U2, сместени на ист албум и тоа една по друга. Појако - не може. 5/5

Не можам да држам темпо со вас, премногу сум стар(омоден). No, hear me out...имам навика на слушалки со жица. Порадо би го поврзал телефонот со HDMI кабел од два метри, отколку со bluetooth. Ги губам многу. Едното уво ми има помал канал од друго (true story). Не можам да го закачам тоа bluetooth гомното како што треба, ми се поместува цело време. Оние старите слушалки беа малечки, овие новите имаат некоја триаголна сплескана форма како да сме ванземаљци па ќе ги напикаме некако, во гз да си ги напикаат. А музика слушам од точка а до точка б, зависен сум од телефонот. Лани купив нов телефон и сфатив дека нема повеќе опција да закачиш слушали со жица, Леброн Џејмс да им го закачи на тоа програмерите. Убаво вика Бил Маер, немаат девојки и се нешто измислуваат да им помине времето. Лаптоп исто така бренд њу лани, има само еден приклучок за USB, не можам да испринтам нешто ако не сум на свој вајфај без да го откачам маусот за да го прикачам принтерот... И така сега сум ограничен на слушање на лаптоп додека сум дома, а дома немам толку време.

Како и да е, го ислушав Folsom Prison на Џони Кеш и што знам... I get the point, ама не сум многу по музика за убијци, не дека ќе ги ресоцијализираш ѓубрињата додека им пееш како си ја убил жената а овие ти ракоплескаат. Ништо не научиле смрадовите.

Е сега во моментов слушам едно топ албумче, Sarah Vaughan Live at Mister Kelly's (1957), 5/5 за вакви работи.


Ќе сторам се што можам да не заостанам премногу зад вас, слободни луѓе.

 

[Erich Zann]

Oracular Spectacular-МGMT





За денес ми го исфрли ова супер албумче. МГМТ ги сакам од време, ми имаат во нивната музика некоја детска наивност, некоја носталгија што не можам да ја дефинирам, за едни времиња од детството, во кои често пати знаеме да се навратиме со умот и спомените во некои мигови на една безгрижност за која мислевме дека вечно ќе трае. Впрочем на албумов е и песната Kids која одвреме навреме знам да му ја пуштам и сега на синчево Марко. Го сака ритамот онака забавен му е и заедно си подигруваме. Мислам дека бендов е попрично оригинален, па нема средина да ти биде сееден, или ќе го сакаш или ќе речиш мрш бе хипстеришта низаедни.
5/5 oд мене за овој албум

 

[Zlatikevichius]

Oracular Spectacular-МGMT


Прегледај го приврзокот 444367


За денес ми го исфрли ова супер албумче. МГМТ ги сакам од време, ми имаат во нивната музика некоја детска наивност, некоја носталгија што не можам да ја дефинирам, за едни времиња од детството, во кои често пати знаеме да се навратиме со умот и спомените во некои мигови на една безгрижност за која мислевме дека вечно ќе трае. Впрочем на албумов е и песната Kids која одвреме навреме знам да му ја пуштам и сега на синчево Марко. Го сака ритамот онака забавен му е и заедно си подигруваме. Мислам дека бендов е попрично оригинален, па нема средина да ти биде сееден, или ќе го сакаш или ќе речиш мрш бе хипстеришта низаедни.
5/5 oд мене за овој албум

Овој е еден од тие 88 албуми кои се исфрлени од книгата и во најновата верзија на истата го нема.

 

[Erich Zann]

Овој е еден од тие 88 албуми кои се исфрлени од книгата и во најновата верзија на истата го нема.

Oд која книга, не капирам нешто?

 

[Zlatikevichius]

Oд која книга, не капирам нешто?

1001 Albums You Must Hear Before You Die е coffee-table книга креирана од некојси таму кој одбрал 1001 албум од историјата што тој сметал дека се најдобри. Е, арно ама, скоро секоја година таа книга доживува реизданија и во секое од нив некои албуми се исфрлаат, други, најчесто понови, се додаваат. Од првото издание до денес 88 албуми кои некогаш биле во книгата се исфрлени. Овој е еден од тие исфрлените. Генераторот ги има вметнато сите албуми кои некогаш биле, затоа се вика 1001 Albums... а во него има 1089 албуми.