Мислам дека се викаше Кузе ултрас.87 нека потврди пошо не сум сигурен многу ,а јадеше вешалица како си заборавил бе ја цело вино го испив а ти се начукаAbe u koja kafana bevme ne mi teknue a ne mi teknue ni sto jadev, od sabajle celo vreme go mislam toa
Фала браќа, па се надевам на 23 да славиме ние титула а вие опстанок а од година да се стабилизира Тетекс и да се уклучите во битка за некој трофеј.
Pa pred toa so praev jas , da ne jadev jagodi ebateМислам дека се викаше Кузе ултрас.87 нека потврди пошо не сум сигурен многу ,а јадеше вешалица како си заборавил бе ја цело вино го испив а ти се начука
--- надополнето: 14 мај 2012 во 22:31 ---
Фала браќа, па се надевам на 23 да славиме ние титула а вие опстанок а од година да се стабилизира Тетекс и да се уклучите во битка за некој трофеј.
![[ Македоникус ]*](/data/avatars/m/26/26045.jpg?1373015970){kind=avatar}
Ni Pobeda nemozeme da ja tepame u p.m. Mora da se menja se od koren vo Vardar. Vaka vise ne ide! Dajte da kreneme vostanie
Moze utresniot revans ke bide presvrtnica ili USTE POGOLEMI SRAMOVI??
GEORGIEVSKI
BRAGA BOJOVIC PERENDIJA SEKULOVSKI
STJEPANOVIC DESPOTOVSKI PEEV MILOSAVLJEV
SAVIC KOSTOVSKI
VARDAR THE BEST!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Не ми се верува дека конечно го дочекавме моментот, после 9 години нервози.
, изгубивме мислам 0-1).
Освен мене уште еден е запален за Вардар ама поретко доаѓа во последно време. Еднашка Битно едниот ми налегна на добар шут Губевме 0-1 со гол на Муса Али со гол одн пола, па израмнивме и во 94-т минута мојот омилен играч, Леповиќ со брок 24 ја реши утакмицата 
И детуле да ти ебам 13 години, ме оставија и место на англиски, јас чекај да помине караванот да слави. И ете ти на Илинденска, фрчат колите со црвено-црни шалови извадени од прозорите. Јас скокам ко мајмун 
Интересни случки си доживеалНе ми се верува дека конечно го дочекавме моментот, после 9 години нервози.
Ланискренав по мечот со Скопје, сум рогал се по пат, од градски до дома. Женска ми се уплаши, неможеше да ме смири. По последниот свиреж и солзи ми потекоа у пм...
Од сите играчи, само Иве дојде да отпоздрави ако убаво памтам, мада и да дојдеа беа извреѓани до максимум. Иве и Пеце Василевски единствени играа со срце за клубот.
Првиот пост ми е од пред некои 5 години
Какви постови сум пишувал мајко мила
Иако имаше бојкот одев скоро на сите утакмици на домашен. Сите карти ми седат дома, на крајот се вративме на запад на последните 3 утакмици со Ренова (3-1), Пелистер(1-3) и Македонија ЃП (се собравме спонтано едно 30-тина души, претежно од Карпош и двајца од моја населба будалетинки
Нема да заборавам дека на јужна имаше еден дечко во дрес на Брага (мислам дека беше од Брага дресот) секогаш седеше во први редови и во една тетратка си ги запишуваше составите. Знам на дербињата со Работнички, ги носев и другариве со мене, а од друштвово никој несака ни да слушне за навивање
кога губевме 2-0 со Работнички во меч каде што Пачовски беше ненормален одбрани милијарда шанси од кои еден прекрасен удар на Костовски со ножичи, а педерчињата топка не пипнаа и победија со гол даден додека имаше наш играч на теренот (педерски не ја исфрлија топката во аут) и гол од пенал во 92-ра, еден од другариве се прокурчи "Овие Работнички јаки биле" и кога сме го замавале од позади пошто седеше пред нас
Со Работнички игравме и во купот. На првиот меч на кој се водеа како домаќини имаше едвај 100-тина гледачи пошто се играше во работен ден. И покрај тоа што бевме класа подобри, изгубивме 2-0 а првиот гол беше несреќен автогол на Брага. Цела утакмица ја пцуев Наташа Беквалац, пошто тоа копилето татко и, им беше тренер на овие, и даваше потценувачки изјави во весник. Морав да излезам 10 минути порано, пошто на трети час правев писмена Мкедонски
Трчав од Градски до школо, и пошто надвор беше ептен ладно рацете ми беа скаменети и неможев да го држам пенкалото и си добив двојче
Тој ден шконовиве имаа некој празник, на знаме ли незнам што и кога трчав по кеј за накај шкооло, ме пресретнаа едно 30 души, едвај спасив жива глава
Сепак мечот со Силекс бепе најдобар
Се забораив со муабетиве...
Их не ми се верува дека дочекав титула
П.с. барајќи го првиот псот во темава, налетав на многу постови од сегашни закоравени членови на ЦПБ и ФА, кои сеуште се дел на форумов и кажуваат како ги боли кур за вардар и ги негираат Комити. Ццц не ми се верува дека некогаш биле активни на темава, и активни на запад воопшто
Тоа е тоа, ЦРВЕНО-ЦРНИОТ СВЕТ!
Со години си го чекал моментот 
Браво за рефератот. Цар си за вакви интересни постови заедно со Томасино. На почетоците знам имавме препукувања,али после си ги средивме работите иако навиваме за различни екипи.Не ми се верува дека конечно го дочекавме моментот, после 9 години нервози.
Ланискренав по мечот со Скопје, сум рогал се по пат, од градски до дома. Женска ми се уплаши, неможеше да ме смири. По последниот свиреж и солзи ми потекоа у пм...
Од сите играчи, само Иве дојде да отпоздрави ако убаво памтам, мада и да дојдеа беа извреѓани до максимум. Иве и Пеце Василевски единствени играа со срце за клубот.
Првиот пост ми е од пред некои 5 години
Какви постови сум пишувал мајко мила
Иако имаше бојкот одев скоро на сите утакмици на домашен. Сите карти ми седат дома, на крајот се вративме на запад на последните 3 утакмици со Ренова (3-1), Пелистер(1-3) и Македонија ЃП (се собравме спонтано едно 30-тина души, претежно од Карпош и двајца од моја населба будалетинки
Нема да заборавам дека на јужна имаше еден дечко во дрес на Брага (мислам дека беше од Брага дресот) секогаш седеше во први редови и во една тетратка си ги запишуваше составите. Знам на дербињата со Работнички, ги носев и другариве со мене, а од друштвово никој несака ни да слушне за навивање
кога губевме 2-0 со Работнички во меч каде што Пачовски беше ненормален одбрани милијарда шанси од кои еден прекрасен удар на Костовски со ножичи, а педерчињата топка не пипнаа и победија со гол даден додека имаше наш играч на теренот (педерски не ја исфрлија топката во аут) и гол од пенал во 92-ра, еден од другариве се прокурчи "Овие Работнички јаки биле" и кога сме го замавале од позади пошто седеше пред нас
Со Работнички игравме и во купот. На првиот меч на кој се водеа како домаќини имаше едвај 100-тина гледачи пошто се играше во работен ден. И покрај тоа што бевме класа подобри, изгубивме 2-0 а првиот гол беше несреќен автогол на Брага. Цела утакмица ја пцуев Наташа Беквалац, пошто тоа копилето татко и, им беше тренер на овие, и даваше потценувачки изјави во весник. Морав да излезам 10 минути порано, пошто на трети час правев писмена Мкедонски
Трчав од Градски до школо, и пошто надвор беше ептен ладно рацете ми беа скаменети и неможев да го држам пенкалото и си добив двојче
Тој ден шконовиве имаа некој празник, на знаме ли незнам што и кога трчав по кеј за накај шкооло, ме пресретнаа едно 30 души, едвај спасив жива глава
Сепак мечот со Силекс бепе најдобар
Се забораив со муабетиве...
Их не ми се верува дека дочекав титула
Последниот пат кога освоиме титула во Македонско, ич не ми текнува со кого игравме во последно коло. Само знам дека моите не ме пуштија да одам на утакмица, пошто бев на англиски
Претходно во еден дуел гостувавме кај Слога, и тепавме т.е. ни ја пуштија
Знам бев на гости кај тетка ми, и ручавме и јас рипам како мајмун по столот, дома ме скинаа од ќотек, каква е таа некултура
Ептен ми се бледи сеќавањта од таа сезона. Не бев редовен Комита, не ни имаше млади членови, одев со некои од основно од Центар што беа, ќе ни тутнеа знамиња да вееме и несмееш ни да писнеш против постариве... Сега децава на 14 години, веќе имаат стаж од 3 години на трибина
П.с. барајќи го првиот псот во темава, налетав на многу постови од сегашни закоравени членови на ЦПБ и ФА, кои сеуште се дел на форумов и кажуваат како ги боли кур за вардар и ги негираат Комити. Ццц не ми се верува дека некогаш биле активни на темава, и активни на запад воопшто
Тоа е тоа, ЦРВЕНО-ЦРНИОТ СВЕТ!
Како не те мрзи секој пат толкави реферати да пишуваш не знам.......али свака ти част на тоаНе ми се верува дека конечно го дочекавме моментот, после 9 години нервози.
Ланискренав по мечот со Скопје, сум рогал се по пат, од градски до дома. Женска ми се уплаши, неможеше да ме смири. По последниот свиреж и солзи ми потекоа у пм...
Од сите играчи, само Иве дојде да отпоздрави ако убаво памтам, мада и да дојдеа беа извреѓани до максимум. Иве и Пеце Василевски единствени играа со срце за клубот.
Првиот пост ми е од пред некои 5 години
Какви постови сум пишувал мајко мила
Иако имаше бојкот одев скоро на сите утакмици на домашен. Сите карти ми седат дома, на крајот се вративме на запад на последните 3 утакмици со Ренова (3-1), Пелистер(1-3) и Македонија ЃП (се собравме спонтано едно 30-тина души, претежно од Карпош и двајца од моја населба будалетинки
Нема да заборавам дека на јужна имаше еден дечко во дрес на Брага (мислам дека беше од Брага дресот) секогаш седеше во први редови и во една тетратка си ги запишуваше составите. Знам на дербињата со Работнички, ги носев и другариве со мене, а од друштвово никој несака ни да слушне за навивање
кога губевме 2-0 со Работнички во меч каде што Пачовски беше ненормален одбрани милијарда шанси од кои еден прекрасен удар на Костовски со ножичи, а педерчињата топка не пипнаа и победија со гол даден додека имаше наш играч на теренот (педерски не ја исфрлија топката во аут) и гол од пенал во 92-ра, еден од другариве се прокурчи "Овие Работнички јаки биле" и кога сме го замавале од позади пошто седеше пред нас
Со Работнички игравме и во купот. На првиот меч на кој се водеа како домаќини имаше едвај 100-тина гледачи пошто се играше во работен ден. И покрај тоа што бевме класа подобри, изгубивме 2-0 а првиот гол беше несреќен автогол на Брага. Цела утакмица ја пцуев Наташа Беквалац, пошто тоа копилето татко и, им беше тренер на овие, и даваше потценувачки изјави во весник. Морав да излезам 10 минути порано, пошто на трети час правев писмена Мкедонски
Трчав од Градски до школо, и пошто надвор беше ептен ладно рацете ми беа скаменети и неможев да го држам пенкалото и си добив двојче
Тој ден шконовиве имаа некој празник, на знаме ли незнам што и кога трчав по кеј за накај шкооло, ме пресретнаа едно 30 души, едвај спасив жива глава
Сепак мечот со Силекс бепе најдобар
Се забораив со муабетиве...
Их не ми се верува дека дочекав титула
Последниот пат кога освоиме титула во Македонско, ич не ми текнува со кого игравме во последно коло. Само знам дека моите не ме пуштија да одам на утакмица, пошто бев на англиски
Претходно во еден дуел гостувавме кај Слога, и тепавме т.е. ни ја пуштија
Знам бев на гости кај тетка ми, и ручавме и јас рипам како мајмун по столот, дома ме скинаа од ќотек, каква е таа некултура
Ептен ми се бледи сеќавањта од таа сезона. Не бев редовен Комита, не ни имаше млади членови, одев со некои од основно од Центар што беа, ќе ни тутнеа знамиња да вееме и несмееш ни да писнеш против постариве... Сега децава на 14 години, веќе имаат стаж од 3 години на трибина
П.с. барајќи го првиот псот во темава, налетав на многу постови од сегашни закоравени членови на ЦПБ и ФА, кои сеуште се дел на форумов и кажуваат како ги боли кур за вардар и ги негираат Комити. Ццц не ми се верува дека некогаш биле активни на темава, и активни на запад воопшто
Тоа е тоа, ЦРВЕНО-ЦРНИОТ СВЕТ!
Колку ми е чудно кога ке видам црнец вака меѓу Македонци
некааков чуден позитивен филинг има ...Убаво е тоа што се гледа различност, се само гледам во Македонија исти фаци ....Неверојатно позитивно чуство
Леле уште ги имам пораките во инбокс ххахахахаха
