Срцето.Секогаш срцето и емоциите ми се на прво место.Разумот мој е ситничар по природа и се замара со секој збор и со се и сешто,така што го бирам срцето.Јебига ризикувам да бидам повредена,ама не ја гледам љубовта како нешто со кое се пресметува.Одамна престанав да барам логика во љубов,а разумот = логика,така што кога се работи за чувства,разумот го тргам на страна.Па нека ме повредат,скршат ич не ми е гајле дали ќе страдам и плачам,знам дека љубовта вреди и дека оние искрени и чисти работи доаѓаат од емоциите и срцето.А еднаш кога ќе се замеша разумот,работите идат обично по надолна линија.Барем кај мене.