Сведоштва за континуитетот - Поменот на антиката во македонската историја

[Eddie_rebel]

Откриено во Радање, штипско, Р. Македонија (првиот предмет) - железна доба (11-4 век п.н.е.)

http://documents-mk.blogspot.com/

Откриено во Егејска Македонија (денес Грција) - 11 - 10 век п.н.е.

http://www.macedonian-heritage.gr/

Доказ за етно-културно-историската целина Македонија, којашто постои повеќе од 25 века.

 

[Misirkov]

Vera Stojcevska-Antic, "Aleksandar Makedonski, srednovekovniot roman i sovremenite romani na Slobodan Mickovic i Vladan Velkov", Ohrid, 2007, str. 113.

http://www.ukim.edu.mk/dokumenti_m/24_Kniga-2-Literatura-v05.pdf


.

 

[Bratot]

:helou:

 

[Bratot]

The Balkans / by William Miller
London : Unwin, 1896.

 

[Zoki Lou]

Izvadok od germanski Lexikon od 1911 godina

Mazedonien

Balkanhalbinsel. I. (Karten) [Detailkarten: ] Belgrad, Sofia, Bukarest, Russland, Ungarn, Rumänien, Serbien, Bulgarien, Türkisches Reich, Kleinasien, ...

Die alte Welt. I. (Karten) 1. Erdkarte nach Herodot (450 v. Chr.) 2. Erdkarte nach Claudius Ptolemäus (ca. 160 n. Chr.)

[152] Mazedonĭen, die nordöstl. von Thessalien sich fortsetzende Landschaft der Balkanhalbinsel [Karte: Balkanhalbinsel I]. Die Südgrenze, der Olymp und die Kambunischen Berge, ist stets dieselbe geblieben, sonst hat sich die Grenze namentlich nach N. und O. stark verändert; fruchtbar, reich an Bergwerken und Naturprodukten. Hauptströme der Haliakmon (Vistrica), Axios (Wardar), Strymon (Struma). Hauptstädte waren nacheinander Edessa, seit Archelaus Pella, unter den Römern Thessalonike. Die Mazedonier waren den Griechen wahrscheinlich nicht stammverwandt. (Македонците најверојатно не биле род со гејците) Als erster König M.s wird Perdikkas I. genannt (um 700 v. Chr.). Alexander I. (498-454) ward 493 v. Chr. den Persern unterworfen, aber 479 nach der Schlacht bei Platää wieder frei. Perdikkas II. (448-413) stand im Peloponnes. Kriege auf Seite der Spartaner; Archelaus (413-399) bewies sich als trefflicher Regent; Philipp II. (359-336) v. Chr., bemächtigte sich durch die Schlacht von Chäronea 338 Griechenlands; sein Sohn Alexander (336-323) erhob M. zum Mittelpunkt der Weltherrschaft. Nach seinem Tode ward M. eins der Diadochenreiche, hatte aber durch raschen Wechsel der Herrscher und zahlreiche Kriege zu leiden, und erlag im Kampfe mit Rom (197 Schlacht bei Kynoskephalä, 168 bei Pydna), 146 v. Chr. machten es die Römer zur Provinz. [Karte: Die Alte Welt I, bei Altertum.] Nach 395 n. Chr. kam es zum Oström. Reiche, fiel im 14. Jahrh. unter die Herrschaft der Türken und bildet jetzt die türk. Wilajets Saloniki und zum Teil Monastir und Kosowo. Seit 1895 fast jährlich Aufstände gegen die türk. Herrschaft(Од 1895 година скоро годишно се случуваат востанија против турското ропство); durch Einschreiten Rußlands und Österreichs wurde 1903 der Sultan zu Verbesserungen der Verwaltung genötigt. Durch eine Flottendemonstration erzwangen die Großmächte 1905 eine internationale Finanzkontrolle in M. – Vgl. Flathe (2 Bde., 1832-34), Naumann (1894), Oberhummer (1898).



izvor>
Brockhaus' Kleines Konversations-Lexikon, fünfte Auflage, Band 2. Leipzig 1911., stranica. 152.

 

[ateist]

античките Македонци си заминале од историјата
крај на прикаската .

Античките пишани извори кои говорат за религијата на Македонците се поникнати од грчки автори и пишувани на грчки јазик, поради што во нив македонските божества се поистоветени со слични грчки божества. Единствено во натписите на камените споменици се зачувани факти, најчесто епитети на божествата, кој укажуваат на изворни имиња или епитети на македонските божества. Досегашните исражувања ја даваат следната слика на македонскиот пантеон:


* Дион (=Ѕевс) можеби Хиперберетас - татко на Македон, митскиот предок на Македонците
* Атхија или Атхрија – божица на светлината, јасното и светло небо, мајка на Македон
* Зејрене (=Хеката, Кибела) – божица со веројатно бригиско потекло
* Аретос (=Херакле) со епитет Пропатор и Патроисос
* Беди или Веди - заштитник на водите, но и животодавен воздух
* Ксандос – заштитник на војската
* Тхаулос или Таумос (=Арес) - бог на војната
* Дарон (=Аполон) - бог на сонцето, почитуван и кај Пајонците
* Ма – Божица со соларни и воени обележја, прикажувана со зрачна круна и оружје
* Бах (=Дионис)
* Бендида - почитувана во близина на реката Струма
* Драко - змијолико божество
* Дракена - змијолико божество

http://mk.wikipedia.org/wiki/Македонски_пантеон
.
.
.
.
сабота, 23 јуни 2007
МАКЕДОНСКИТЕ БОГОВИ БИЛЕ ПРИСВОЈУВАНИ ОД ГРЦИТЕ
#
Постоењето на македонски богови со "грчки имиња" е резултат на чист фалсификат на овие имиња! За првпат изнесуваме докази дека грчките антички историчари ги погрчувале и фалсификувале имињата и на тогашните: либиски, египетски, картагински, индиски, персиски и други божества!

Дионис, Музите и Орфеј биле македонски божества. Спомнуваме неколку македонски божества, кои воопшто ги немало кај Грците. Спомнуваме и македонски божества со грчки имиња, но со македонски епитети (како на пример: Македонскиот Арес и сл.). Оттаму, некој можеби ќе забележи дека ова сепак биле само грчки божества, на кои, Македонците само им ставале свои епитети, но дека тоа не мора да значи дека тие божества биле македонски. Што ако Грците спомнувале "македонски Арес", кога сепак се работи за Арес, а Арес е "грчки бог", зарем не? За да одговориме на овие забелешки, ќе се послужиме со компаративен преглед на нарекувањата на божествата на останатите народи со кои тогашните Грци доаѓале во допир. Ако се погледне описот на овие божества во тогашните грчки хроники, секаде ќе се забележи дека и нивните имиња се грцизирани. Но, да го објасниме ова со неколку примери.

Д-р Наде Проева во својата книга "Студии за античките Македонци" (Скопје, 1997, стр. 157), нуди еден многу интересен пример. Таа приложува докази дека античките Грци дури ги погрчувале и имињата на туѓите божества, коишто немале никаква врска со грчката митологија. Како доказ за ова таа приложува компаративен преглед на еден оригинален картагински документ и на неговиот превод на грчки јазик, направен од Полибиј во 215 година пред Христа. Притоа, во грчкиот превод на овој документ, сосема јасно се забележува дека имињата на семитските богови што ги славеле Картагинците, не само што не се претставени со нивните оригинални имиња, туку и се заменети со имињата на грчките божества(!?).Уште поинтересен е случајот со Херодот. Пишувајќи за Арапите, тој тврди дека нивни најважни божества биле Бахус и Уранија (!?), што секако дека воопшто не одговара на вистината. Но, во продолжение, самиот Херодот си опонира себеси. За Арапите тој објаснува дека: "Бахус на нивниот јазик го викале Оротал, а Уранија, Алилат".Значи, овде не станува збор за никакви Бахус и Уранија, туку за арапските божества Оротал и Алилат, коишто Херодот (со цел да им ги приближи на грчките читатели), самоиницијативно ги преименувал Бахус и Уранија. Тоа е феноменот на Интерпретато Граеца. Тоа е исто како кога во денешниве странски приказни, што нашите стари им ги раскажуваат на своите внуци, странските топоними (но и други називи), раскажувачите самоницијативно ги заменуваат со домашни, со цел да им ги направат поблиски на децата. Притоа се води сметка домашниот поим, барем приближно, да асоцира на странскиот. На пример, ако се работи за голем град, тогаш тоа е Скопје, ако се работи за река, тоа е Брегалница и сл. Исто така правел и Херодот (но и сите останати антички хроничари). Во случајов, арапските божества Оротал и Алилат го потсетувале на неговите Бахус и Уранија и тој така им ги претставил на своите читатели, иако тие биле нешто сосема различно.

http://spartaks.blogspot.com/2007/06/blog-post_4732.html
.
.
..

споредбата кажува се ........!!!!!

 

[Macedonia>>Europe]

споредбата кажува се ........!!!!!

Во репаблик оф грееце има еден топоним Волос односно Велес приспособен на нивниот јазик. Да не беше познат како Словенски Бог кој знае може ќе не едуцираа како Велес е хеленско божество од тие најхеленските.

 

[Bratot]

Во кој богови верувале нашите Словенски претци

Првите податоци за религијата на старите Словени ги дава византијскиот историчар Прокопиј Цесарски во VI век, кој објаснува дека словенските племиња Анти и Склавини верувале во еден врховен бог – богот на молњите.

За религијата на Словените освен Прокопиј, најмногу податоци дава Нестровата Хроника напишана во првата половина на XII век, и се смета за најстар пишан извор за нивната религија. Во неа се опишани божествата почитувани и обожувани во Киев и околината.??? Податоци за религијата на Словените дава и Словото за Игоровиот полк (Слово о полку Игорову) напишано во крајот на XII век, потоа записите на арапските патеписци, полските историчари од XVI век и др.

Во антиката иСловените, како и многу други народи го почитувале Сонцето како божество кое го створило светот и со својата топлина го овозможува животот. Нашите предци ова божество на сонцето го нарекувале Сварог.

Врховен бог на словенскиот пантеон е богот Перун – громовник, владетел на небото и создавач на вселената, кој го пуштал дождот за да ја оплоди земјата.

Освен врховниот бог Перун, Словените верувале и во богот Праве, кој бил бог на правдата и на судот. Според нив тој живеел во длабочините на шумата.


Богот на богатството и заштитник на домашните животни бил богот Велес. Него го обожувале Словените кои го имале сточарството како осовна стопанска дејност. Во Македонија по името на овој бог е крстен градот Велес, кое е индикатор за словенската култура на современите Македонци.

Дел од населените места во Македонија ги добиваат своите имиња како директен одраз на словенските верувања, или пак подоцна се трансформираат задржувајќи ја само основата. Најтипичен пример за ова е името на градот Велес, кој е именуван по словенскиот бог Велес кој бил бог на стадата и пасиштата.

Со преселбата што се случила во VI век Словените почнале да го примаат христијанството, но трагите од нивните стари верувања останале и до денес.

http://mk.wikipedia.org/wiki/Словени

Имале ли старите Словени еден, врховен Бог?

Се чини дека тие верувале дека постои еден Бог кој произведува гром, кој е единствен господар на вселената. Кое било неговото име? Дали се викал Дајбог, Хорс, Божик или Коледо (имиња на соларно божество)? Или можеби хтонскиот бог Волос. Велес? А Свантовид или Световид?




Како што наведува Никос Чаусидис во своето дело "Митските слики на јужните Словени", главниот извор за врховниот бог на источните Словени е "Словото на Исаија-пророк", фрагмент од "Светото писмо", во кое се критикуваат оние што верувале во паганските блискоисточни божества (Озирис, Саваот, Баал). Од овој извор се дознава дека Род (со двете роженици) е врховното божество, соодветно на спомнатите од Библијата. Паганскиот Род се негира во една полемика на црковните отци со паганството, со ставот дека творец на сето е христијанскиот бог, а врховен и единствен бог кој се нарекува со тоа име е Перун. Пред него бил Род и рожениците. По Перун следува и Волос.
Перун громовникот е маж некогаш претставен гол, со брада (сребрена или темна) и мустаци (златни). Во рацете држел штит, стап (во некои случаи конкретно дабов), тежок, потоа копје или стрела, желад, кремен во вид на громова стрела, молња или зрак некаде украсен со рубини или сафири. Најчеста е комбинацијата: штит во едната и кој било од останатите наведени предмети во другата рака.
За Перун се познати и следниве иконографски варијанти: возач на огнена кочија и стрелец со лак и стрела; женска варијатна (најчесто во функција на олицетворение на молњата)


Истата улога што ја има богот Перун-бог на громот и бурата, ја има и пророкот Илија во фолклорот и на христијанските Словени. Од сите христијански светци токму св. Илија е првиот што го признала Русија. Во Библијата св. Илија се јавува како господар на сите природни елементи, кому му се покоруваат водата и огнот. Од небото го презема (го спушта) огнот, го најавува и и го враќа дождот на исушената земја. Тој стои пред Вечноста. Кај јужните Словени св. Илија го носи епитетот громовник и засема мошне значајно место во народната епопеја.
Дабот бил дрвото посветено на Перун. Исто како и на Зевс, врховното божество во грчката митологија.
Колку за споредба, од она што се знае за Зевс:
Тој е најстариот син на титанот Крон и на Реа. Како господар или "татко на боговите и луѓето", престојува на Олимп, од кајшто на Земјата испраќа молњи и дождови. Поседува голема мудрост, искуство и моќ. Тој е бог на светлината, заштитник на правдата, чувар на државниот поредок. Зевс владеел со небото, Посејдон со широкото море, а Ад со подземниот свет.

Постојани атрибути на Зевс се орелот и молњата. Тој е редовно прикажуван во лик на зрел маж, со бујна коса и брада.


Strange isn't it?

Ѕевс - Илиј - Сонцето - Свети Илија - Илинден​

Ѕевс (Зевс, Зеус) познат како врховен бог во грчката митологија всушност е врховниот бог на древните народи од Балканот.
Неговото име може да го поврземе со македонскиот збор ѕе – ѕиркање, што често го употребуваме кога си играме со малите дечиња. Така и богот Ѕе ѕиркал од небото и си поигрувал со луѓето.
Тој уште се среќева и како Деус (ден – сонце) или Деус патер (божји татко).
Познат е како громовник (кога ќе се налути пушта громови од небото).

Многу често во уметничките дела Ѕевс го гледаме во кочија со четири коња.


Богот Ѕевс бил врховен бог близок до Сонцето.


Во најстарите записи од Македонија забележуваме дека зборот ИЛИЈ (ИЛ, ИЉ, ИЉУ) означува СОНЦЕ. Сонцето кај древните Македонци го симболизира бог.
Вербата во Сонцето е забележлива и присутна во сите древномакедонски симболи а тие опстојуваат до денес.

Во Библијата пророкот Илија се појавува во 9. в.п.н.е. (токму во времето на поистоветувањето на Ѕевс со Илиј (Сонцето).
Многу интересно е тоа што во уметничките дела Св.Илија го гледаме во речиси идентична позиција како Ѕевс - во кочија со четири коња. (Оваа фотографија е од српска црква и не е толку карактеристична, но во Музејот на Македонија има една икона на која не можете да препознаете за кого станува збор, дали за Ѕевс или за Илија - но за жал забрането е да се фотографира).

Св.Илија е исто така познат како громовник.

80% од словенските богови се преслика од античката митологија.

 

[Bratot]

И градот Волос во Грција:

Volos (Greek: Βόλος) is a coastal port city in Thessaly situated midway on the Greek mainland, about 326 km north from Athens and 215 km south from Thessaloniki. It is the capital of the Magnesia prefecture.

http://en.wikipedia.org/wiki/Volos

Ова е индикација за словенската култура на Грците или грчката култура на Словените?

Иант. Македонци биле многубожци, имале календар, имале свои празници како Ксантика а кај нас популарно познат и како Летник.

Овој древен празник поради истиот датум и истото верување со современиот македонски празник се зема за еден од доказите за етногенетските врски и поврзаноста помеѓу Античките и современитеМакедонци. Според некои извори овој празник се сметал и започеток на годината кај АнтичкитеМакедонци

Но видиш... и Русите од 8 век сметале дека се потомци на античките Македонци и дека говорат на македонски јазик:

"Ние, Русите – Московитите сме потомци на Античките Македонци.
Ние го зборуваме јазикот на Античките Македонци".

"Московски анали" од VIII век




In one library in Tsarigrad(Constantinopel) , there is a charter about the privilegies that Alexander the Great gave to the Illyrians or " the noble stock of Slavs" in his 12th years of rule. Its becoming quite understandable if we know that Macedonians of Alexander the Great were Slavs and they have spoken same language that todays inhabitants of macedonia speak.
Alexander the Great is considered to be a Greek by many, but for no reason. The reason for that delusion lies in the fact that Greeks who fought people of east, were the most known people of the europe, the same way like nowdays Greeks and Turks belive that all european catholic people are French. Nevertheless, Moscow annals strictly confirm that Russians, or Moskovity spoke same language as Ancient Macedonians, that, beside other countires, ruled Egypt for 276 years.


Slovenski bogovi pakla

Poput slovenskog panteona, panteon Balta imao je tri glavna božanstva; neaktivnog nebeskog boga (litvanskog dieve, letonskog dieva), boga groma (litvanski Perkuna, letonski Perkuon), i boginju sunca, Saulu, čija funkcija nije bila ista kao funkcija slovenskog boga pakla Velesa. Rame uz rame sa njima, nalazile su se Majka Zemlja (letonska zemen mate) i bezbroj ženskih natprirodnih bića koja su se zvala "majkama".



Погледни го линков:
Божицата МА – старо македонско божество


Tračka religija bila je podeljena istom graničnom linijom koja je delila jug od severa. Razlog za tu podelu bila je reforma Zalmoksisakoja je ostavila neizbrisiv trag na severnjačka verovanja.
Ipak, svi trački bogovi koje su poznavali Grci u petom veku pre naše ere (Sabazije, Bendis, Kotis), kao i likovi poput Dionisija i Orfeja kojima je pripisano tračko poreklo, više je nego sigurno, dolaze iz južne Trakije.
Prema Herodotu, Tračani su poštovali četiri božanstva koja su odgovarala Aresu, Dionisiju, Artemisu i Hermesu; kult ovog poslednjeg bio je rezervisan za kralja. Aresa-Marsa spominjao je Jordan, ali je njegovo lokalno ime nama nepoznato; ni preostala tri ne mogu sa sigurnošću da budu identifikovana. Bendis, koju su Atenjani obožavali od početka petog veka pre Hrista, bila je boginja svadbe. Ona je bila identifikovana sa Artemidom i Hekatom.
Sabazije je bio trački bog koji je imao rane sledbenike u Frigiji (Mala Azija). Bio je poznat u Atini tokom petog veka pre naše ere, gde su njegove noćne ceremonije uključivale i pročišćenje uz pomoć blata. U četvrtom veku pre naše ere, on je stigao čak do Afrike, gde je postao nebeski bog, verovatno identifikovan sa semitskim Baalom. Dobio je epitet hdžpsistos(vrhovni). Nema razloga za pretpostavku da je u misterijama Sabazija tokom rimske epohe bilo ičega tračkog.

 

[Bratot]

Да додадам дека зборот Земја е име на божицата Земеле од фригијско потекло кој ден денес се употребува од “Словените“

Zemele - Zemle
Zemele is an ancient root word that exists only in the Slavonic languages.


Word Origin & History
Semele
daughter of Cadmus and mother of Dionysus, from L., from Gk. Semele, a Thraco-Phrygian earth goddess, from Phrygian Zemele "mother of the earth," probably cognate with O.C.S. zemlja "earth," L. humus "earth, ground, soil."
http://dictionary.reference.com/browse/Semele



Точно така споредбата одлично си ја
заврши работата и ни овозможи уште повеќе да си ѕирнеме во заедничката античка митологија и етногенетски врски кои го докажуваат континуитетот.

 

[Homer MakeDonski]

Како втора варијанта на Земјата персонифицирана во божество
е Богињата Cybele ,лингвистички се јавува како извод од Земеле .Изворите велат
Фригијско потекло
Zemele=Cybele
Z->C
m->b
Cybele
Cyb·e·le   [sib-uh-lee] Show IPA
–noun
a mother goddess of Phrygia and Asia Minor,
identified by the Greeks with Rhea and by the Romans with Ops.
http://dictionary.reference.com/browse/Cybele+

 

[sonne]

Ipak, svi trački bogovi koje su poznavali Grci u petom veku pre naše ere (Sabazije, Bendis, Kotis), kao i likovi poput Dionisija i Orfeja kojima je pripisano tračko poreklo, više je nego sigurno, dolaze iz južne Trakije.
Prema Herodotu, Tračani su poštovali četiri božanstva koja su odgovarala Aresu, Dionisiju, Artemisu i Hermesu; kult ovog poslednjeg bio je rezervisan za kralja. Aresa-Marsa spominjao je Jordan, ali je njegovo lokalno ime nama nepoznato; ni preostala tri ne mogu sa sigurnošću da budu identifikovana. Bendis, koju su Atenjani obožavali od početka petog veka pre Hrista, bila je boginja svadbe. Ona je bila identifikovana sa Artemidom i Hekatom.
Sabazije je bio trački bog koji je imao rane sledbenike u Frigiji (Mala Azija). Bio je poznat u Atini tokom petog veka pre naše ere, gde su njegove noćne ceremonije uključivale i pročišćenje uz pomoć blata. U četvrtom veku pre naše ere, on je stigao čak do Afrike, gde je postao nebeski bog, verovatno identifikovan sa semitskim Baalom. Dobio je epitet hdžpsistos(vrhovni). Nema razloga za pretpostavku da je u misterijama Sabazija tokom rimske epohe bilo ičega tračkog.

Ми се бендиса ова, Братот!:nesum:

 

[Bratot]

Култот кон Сонцето е присутно и во многу македонски цркви и манастири: на патосот во црквата „Свети Атанасија Лешочки” и во „Свети Климент” во Охрид (и двете од 13 век), во црквата „Свети Михаил и Гаврил Лесновски” од 1348 година, па дури и во црквата „Свети Спас” во Скопје од крајот на 18 и почетокот на 19 век, црквата „Свети Димитар” во Битола од 1830 година и други.

Кажано со два збора - главниот македонски симбол Сонцето, станало дел од христијанската традиција. Тоа значи дека на територијата на Македонија опстојала непрекинливата врска меѓу античките Македонци и македонските словени.

Таа непрекинливост и продолжителност многу е поизразителна и хипотетичката непрекинливост, односно продолжителност, за која што претендираат современите Грци, барајќи континуитет меѓу Византијците и античките Грци.

Тоа е најмалку, оти за разлика од Грците, македонските Словени не го отфрлаат македонското античко наследство, дури го официјализираат, како што се гледа во христијанскиот канон.

http://www.vreme.com.mk/DesktopDefault.aspx?tabindex=0&tabid=1&ArticleID=92619&EditionID=1427

:tv:

 

[Misirkov]

The Balkans / by William Miller
London : Unwin, 1896.

 

[Bratot]

Temko Popov (1855-1931), Macedonian Publicist
May 9, 1888 Salonika

My dear Despot,

In the introduction to this letter I will tell you in advance that I will take the trouble to write you, inasfar as it is possible, in our tongue, substituting for those words which I do not know with Bulgarian ones. What else can be done, Despot! This tongue of ours, which could have dictated to the other Slavic tongues, has remained the poorest, and, like a beggar, must stretch out its hand to the Bulgarian, or the Serbian or even the Russian tongue! I do not deny that all of the Slavic tongues are similar to each other and that it is natural that they should borrow from each other, but not to the state to which our miserable tongue has come, so that a man can not express his thoughts without using Bulgarian words, if he has lived in Bulgaria, Serbian - if in Serbia. It is true that our tongue, being most similar to Serbian, should gather from it those words which it does not have in its own dictionary, but where is our dictionary, where are our philologists, who might concern themselves with these important questions, i.e. the compilation of a grammar and other most urgently needed textbooks, at least for elementary schools? If we have no philologists, where are the Serbian ones, who might know our tongue and might write those elementary and necessary books with such impassionate scholarship as to use Serbian words as supplementary words only where they can not find Macedonian ones, and not to be led by blind patriotism and instead of writing Macedonian textbooks, writing purely Serbian ones. Don't fool yourself, Despot, the national spirit in Macedonia has attained such a state that Jesus Christ himself, if he were to descend from heaven, could not convince a Macedonian that he is a Bulgarian or a Serb, except for those Macedonians in whom Bulgarian propaganda has already taken root.

Fragment of a letter from Temko Popov to Despot Badzhovic, well-known Macedonian social worker. Published by K. Dzambazovski in "Nova Makedonija", Jan. 1-3, 1960
http://faq.macedonia.org/language/citations.html#7