Во напорите да ги дискредитира Лозарите и Младата Македонска Книжовна Дружина (ММКД) пред бугарското општество, официјалниот владин весник "Свобода" всушност потполно ги отсликала, дури подобро отколку што тоа го сториле самите Лозари.
Eве го текстот...
"Младата дружина под превезот на книжевноста не ја гони целта и пропагандата за некаков фонетски правопис, туку тенденции и цели колку куриозни, жални, толку збунувачки, срамни и опасни....Дружината полека ќе го подготвува бугарското општествено мнение за одделување на Македонија од Бугарија и полека лека ќе воведува зборови од охридското поднаречје што ќе биде литературен јазик на идната Голема Македонија, на чело на која ќе дојде некој од редакторите на Лоза, во својство на Филип и Александар?! Како што гледате, Македонската дружина смета дека нивната татковина е Македонија, населена со одделно словенско племе наречено Македонци, дека таму се собрале севозможни надворешни елементи , т.е. Бугари, Грци, Срби...дека целта им е да ни дадат еден силен отпор и да се зачуваат од нашите разбојнички посегања и дека Лоза ќе и служи на таа цел! Како ви се бендисува? "
(Д.Т. Левов, "Лоза". Свобода 6/786, Софија. 13.04. 1892)
Бугарскиот Кнез Фердинанд недвосмислено покажува какво е неговиот став во врска со Македонија и Македонците:
“Во Македонија главната маса на населението ниту се Бугари ниту Срби, туку Словени и Христијани кои зборуваат јазик подеднакво далечен или подеднакво близок на српскиот и бугарскиот јазик, но јазик кој е посебен дијалект ако не и посебен јазик.”
(Ам.Ф.ПО, мф, 446, пов. бр.228, Цариград, 26.03.1896)