Pi (1998)
Еден од најдобрите филмови на Аронофски, негово деби на филмската сцена, ремек дело.
Максимилијан Коен (Шон Жулиет) е математички гениј и 10 години работи упорно да ја пронајде нумеричката шема зад "организираниот хаос" на берзата, покрај тоа самиот смета дека преку броевите и нивното правилно уредување можат да бидат клуч за да се дојде до универзално знаење. Во филмот е простудирана менталната опсесија на човекот, асоцијализацијата, паранојата, и најразлични стравови, кои се дел од херојот на филмов, каде изолацијата му е потребна да му даде совршен мир за да може да ги најде одговорите кои ги бара. За него постои само Сол(Марк Марголис) кој е негов поранешен учител по математика (и е суштествен спореден лик за филмов со цел истиот да се развива правилно - она што фалеше во The Zero Theorem), кој упорно се труди да му помогне, и да престане со опсесијата за универзалниот одговор на нештата, инсинуирајки дека за се нема шема, за секој природен процес во едно општество, за живеењето, за резултатите од утакмица, за сите да се дебели и среќни, и тенка е границата која може еден математичар да ја помине од наука во нумерологија, што е математичко и научно самоубиство кое математичарот го праќа во воид и јама без дно. Макс пати од несоница, има главоболки и крварења од нос, станува параноичен и се сомнева во секого, осеќа дека е следен од луѓе кои го демнат пробувајќи да му го украдат знаењето кое би го добил од "откровението".
Затворен во неговиот стан пишува програми, ги тестира и добива 216 дигитен број кој е баг од програмата, и се чуди како има дојдено до ова.
Во филмот протекуваат две движења/струи на кои Аронофски има обратено посебно влијание да бидат дел од неговата структура, материјализам и духовност. Првата е изразена кога Макс комуницира по телефон со Марси, жена која работи во фирма на Вол Стрит за анализи каде му понудува доста пари за да работи за нив, каде овие предосеќаат дека Марк е на добар пат да дојде до нешто револуционерно. Со вториот елемент доаѓа во контакт во пабот каде што често, се среќава со еден евреј по име Лени,кој е е пријателски настроен спрема Макс но со своја мисија. Зад него стои група од еврејски математичари кои се религиозни и користат своја теорија на броеви за да ја декодираат мистичната еврејска доктрина наречена Кабала, и сметаат дека Марк може да им помогне во нивната мисија, со тоа веруваат дека можат да дојдат до Тора - код кој е испратен од Господ и го содржи неговото име, со кое би добиле одговор на се она што не опкружува, да го разберат Господ и нумерички да го перцепираат, а со тоа и предвидувањата на берзата, општествени процеси, и самиот живот.
Како што се приближува до наоѓањето на одговорот/шемата, пробувајќи на целиот тој хаос да му даде име шема или нумеричка вредност, неговиот живот се претвара во хаос, халуцинации, тешки главоболки, и самиот филм доаѓа до неосетен премин каде гледачот тешко разликува реалност од халуцинации (суреализам?). Рабинот-водач на еврејската група математичари дознава дека баг-бројот на Макс , 216 дигитниот број е вистинското име на Бог, со што му прават притисок да ја најде шемата зад бројот.
Макс евентуално го декодира бројот, но и самиот колапсира, следи сцена каде со бор-машина се буши во слепоочницата, сакајќи да стави крај на сите главоболки што му ги создаде измачувачката потера и опсесија. После тоа следи друга (алтернативна) сцена каде што седи на клупа сосема опуштено и ја нема тензијата низ целиот филм, носи капа и не се гледа дали има траги на слепоочницата со цел да се створи забуна кај гледачот дали тоа е сон, алтернативна реалност или Макс преживеал.
Од мој агол доколку Макс го има пронајдено одговорот тој пак не би можел да го прочита или разбере, пронаоѓајки ја апсолутната нумеричка вистина би било преголем товар за еден човек дури и за гениј како Макс, би излегувале нови прашања кои би го воделе во нова потера, кон друга шема и така влегувајќи во вертикален спирален круг кој бесконечно се движи надолу води кон длабока и празна темнина, затоа и го "брише" бројот од неговата глава, таквото знаење е преголем багаж за да може да продолжи да живее. По аналогија на нешто што имам претходно гледано, доколку ние сме мравки а Бог-от човек, како би тој комуницирал со нас?
Од ова што го имам пишано имам уште многу многу други ствари необјаснети и изоставени, ако ве заинтригира деби психолошкиот трилер на Аронофски, обавезно на watchlist.
Музиката, темпото на филмот, неговата структура и кадри се целосно адаптирани на концептот на филмот и се повеќе од совршени, најмногу од се има перфектна скрипта која е најтешко да се изведе за вакви концепти и идеи на режисерите. Ремек дело.
9/10
. Тие ја крадат колата на Ерик (Guy Pearce), при што тој тоа ќе го види но касно ќе биде да ги спречи. Понатака тој почнува да ги бара (брка), во потрагата по нив тој го наоѓа братот на еден од крадците, Rey (Robert Pattinson). Го зема како заложник и ја продолжува потрагата по нив.... 
) 
