Иако тогаш како дете од 8-9 години, ја паметам војната 2001ва, загриженоста на моите кога секоја вечер чекаа на вести да кажат дали има нови загинати војници/полицајци. Паметам и кога потона бродот во Охрид и кога загинаа 15 државјани од Бугарија, го паметам Смилковско, Диво Насеље, модуларната болница и автобусот во Бугарија од пред некоја година, али ова е најголемата трагедија до сега на која што сум бил сведок. Ова е од невидени размери денес што се случи за држава како Македонија. Кај ги немаме и ги губиме младите, уште па и ни горат по разни кокошарници затоа што на некој му текнало дека таму ќе отвори дискотека. Ова е исто како да снемало цела една генерација во Кочани, не знам како ќе се опорави градот после ова.
Се извинувам до сите членови ако денес сум пишал нешто што не треба, или сум навредил некого во некој мој пост, не било намерно, денов ми трае како цела недела, се осеќам како да сум акнат у глава со некој токмак, како да не е реалност.