Музичко име на тапет : Coldplay

Член од
25 септември 2011
Мислења
6.448
Поени од реакции
18.283
Дечките си имаа визија, гледаа подалеку од балканскиот менталитет. Предвидоа многу настани, ја опишаа љубовта, политиката и животот кој го живееме а ни педа не е променет. Decak iz vode (Милан) е еден од оние ликови кои неговата големина ја искажува во пораките преку текстовите, мелодиите и аранжманот. Човекот кој култниот Нов бран го крева на еден поинаков стадиум, принципиелен момак кој до последен ден не се менува. Интревјуата кои ги дава се ретки и скромни, а упатува пораки кои денеска се графити низ градовите и имаат своја тежина. И како што ќе рече еден музички критичар: Тешко е да го договориш за интервју, тој не сака да се експонира, он сака да прави музиката, па вие читајте ги неговите ставови низ песните.
“Izvjesno je da kroz život idem stihijski, pa gdje se zaustavim. Jedno je sigurno – nikad ne znam gdje ću krenuti. Ja ne mogu da pjevam o vanzemaljskoj ljubavi, ako me guše i razdiru ovozemaljski jadi. Stojimo na rubu iznad neke razjapljene provalije koja s nestrpljenjem čeka da nas proguta, a iznad nas, razbuktala se vulkanska lava koja počinje da curi, rasteže se po nama. Čini mi se da smo stisnuti, ne možemo ni korak nazad, ali ni napred… Borite se za svoju ličnu slobodu, ne dozvolite da vas neki lažni srebrnjaci i krivo opravdane norme uguše, borite se za život “,
Маги е душата на групата. Она нежно женско битие и нејзините клавијатури даваат посебен шмек во цела оваа приказна. Архитектот кој влегува во музиката и остава голема трага. Маргита е сон на секое машко во тоа време, идол на секој млад музичар. Интелектуална надградена личност, талентот на генерацијата, во своите текстови дава дел од најинтимното, скромна и своја.
"Svoju decu nemamo možda zbog toga što ne možemo da ih vaspitavamo na lažima. Ne znam, čini mi se da je najteže kad si sam svoje dete."
Останатите се секако и тоа како важни за ЕКВ, Ивица прерано замина, а дечкото си беше еден од најдобрите бубњари кои ЕКВ го имаа. Бојан и неговиот бас останаа да пулсираат на некои од големите хитови. Штета е што завршија на таков мизерен начин, можеа уште, но оставија премногу. Чудно и таинствено, сите си отидоа во есен...

П.С Ако сакате да читате интересни работи од нивниот живот, ви ја препорачувам фб странава.
 
Член од
19 март 2011
Мислења
18.984
Поени од реакции
40.199
Од најдобриот албум за распадот и крајот. Распад и крај на едно време, на духовни вредности, начин на живот. Од сјајот на новиот бран, од прекрасниот Белград од осумдесеттите години, до војна, крв и смрт.

После овој албум, не ни можам да ги замислам поинаку освен како мртви.

 

*Slash*

Comfortably Numb
Член од
31 јули 2008
Мислења
760
Поени од реакции
1.208
Jesen je, novembar … dan kada je nestao Dječak iz vode

Na današnji dan 1994.godine u jesen otišao je Milan Mladenović. Sa žutim listovima, sa kišama kao i njegovi prijatelji iz EKV- a.



Gore u njima je bujica riječi, a u nama jesenji zrak. Odoše tamo gdje muzika nikad neće utihnuti.
“Ja tebi čitam posljednje slovo, ja tebi, a ko meni? Sada si otišao da bi se negdje rodio. Zvuk, snaga i energija! Ti me čuješ sad. Rastanak je i ponovni sastanak, puno ljubavi je otišlo sa tobom to što se sada ne vidimo, ne znači da nismo zajedno. Ovdje je mnogo ljudi da te isprati, tvoji ljudi. Dječak iz vode u purpurnim dubinama stvarne muzike, neka bude lijepo, neka bude istinito, neka se čuje… Samo jedan put vodi do pravde, kao što su i sve riječi bile na tvojoj strani, i vjetar, i zemlja, i dah. Neka ovo bude dosta, neka ovo bude sa mjerom, vidimo se… “, riječi su kojima ga je ispratio muzičar i dugogodišnji Milanov prijatelj Zoran Kostić Cane.
Osmijeh koji širi usne boravio je na njegovom licu sve do poslednjeg pogleda, iako su njegovu muziku bojili opori, gorki tonovi.
Dječak iz vode

U praznoj bolničkoj sobi u kojoj zidovi broje i čuvaju tajnu 3 mjeseca ležao je dječak iz vode.
Rođen je u Zagrebu 21og septembra 1958. Rano djetinjstvo provodi u Sarajevu kojeg se kristalno sjećao i opjevao. Najbolji drug mu bješe Amer sa kojim je slušao Bitlse .
1970 godine seli se u Beograd.
Krijući ispod klupe čita Aleksandra Dimu, dok učiteljica objašnjava nejasnu matematiku.
U četvrtom razredu od oca dobija akustičnu gitaru ” Tango”, polazi u muzičku školu, uči akorde. Muzika ga prati na svakom koraku, rock n roll postaje njegov način života.
Roditelji ga ne podržavaju u životnom opredjeljenju, međutim kada se o Milanovom talentu počinje pričati i pisati u svim novinama oni ipak daju podršku sinu.
Krajem sedamdesetih zajedno sa školskim drugom Dragomirom Mihailovićem Gagijem i drugom iz kraja Milanom Stefanovićem Mikicom osniva svoj prvi bend Limunovo drvo. Sviraju na Gitarijadama, u Domu omladine, u Skc u su održali 3 samostalna koncerta. “Drvo” je rodilo numere koje rado slušamo: “Da li se sjećate?” , “Sedmi krug”, “Oko moje glave ””, „Limunovo drvo”, „Ne vjeruj”, „Prevaren” и „Crni hleb.



Na oštrici žileta

Nakon toga, nastala je grupa Šarlo Akrobata, koju je osnovao sa Dušanom Kojićem Kojom i Ivanom Vdovićem. Iako su snimili samo jedan album, bilo je to veliko rock ostvarenje na ovim prostorima.
Iz Šarla su iznikla tri uticajna rock benda – Katarina II i Disciplina kičme i Idoli.
“Bilo nam je preko glave svih šablona i razbijali smo ih. Išli smo namjerno na oštrici žileta”, pričao je Milan.
Malo koji bend uspio je u tako kratkom vremenu ostaviti neizbrisiv trag na jugoslavenskoj muzičkoj sceni, i to sa samo jednim jedinim albumom – „Bistriji ili tuplji čovek biva kad…”. Ime za album odabrao je Vd, a radi se o citatu iz knjige Vase Pelagića, revolucionara i propagatora socijalizma iz druge polovice 19. vijeka. Šarlo je postojao tek godinu i po (1980.-1981.)
Katarinu II osnivaju Gagi i Milan, pridružuje im se Magi koja je Milana osvojila svojom muzikalnošću i sluhom. Na početku osnivanja benda Katarina II svirali su bez novca, maltretirali se po vozovima, a Milan nije krio ni da su pojedine njegove kolege neozbiljno pristupale tome što su radili.
Dah anđela

Govorio je i o “jezivo malom” tiražu prve ploče – 3.000 primjeraka, nasuprot sjajnim reakcijama kritičara i javnosti, ističući da nisu imali podršku diskografske kuće.
Ipak, dvije godine kasnije zbog čestih sukobljavanja bend se raspao. Gagi je polagao pravo na ime benda, a Milan i Magi, Bojan Pečer i Firči odlučili su da osnuju novi bend sa sličnim nazivom – Ekatarina velika.
Grupa je snimila sedam ploča, a kroz njenu postavu prošlo je mnogo ljubitelja rokenrola, međutim najčešće promene dešavale su se za bubnjevima za kojima su bili Ivan Vdović Vd, Ivan Fece Firči, Ivan Ranković, Srđan – Žika Todorović, Marko Milivojević i drugi.



Veoma važan i prepoznatljiv pečat ostavili su Margita Stefanović Magi za klavijaturama i Bojan Pečer koji je bio jedan od najtalentovanijih basista svog vremena.
Milan je početkom 1994 godine boravio u Brazilu gde je sa Milanom Subotićem Subom, nekadašnjim frontmenom grupe Rex Ilusivi, snimio poslednji album Dah anđela.
” To je neka vrsta psihodeličnog samba-roka s balkanskim uticajem. Brazil je ogromna i predivna zemlja koja iz naše perspektive izgleda kao druga planeta. Zaljubio sam se u te ljude koji tako skladno žive jedni sa drugima i sa prirodom. Crnci, Indijanci, Japanci, Nemci, Italijani, svi žive zajedno, pošteno i ne dele se. Među njima nema rasizma. To je siromašna zemlja, ali ljudi zbog toga nisu nesrećni. Mislim da bismo od njih i mi mogli mnogo da naučimo kako da budemo tolerantniji i opušteniji “, izjavio je Milan za TV poster, a oni koji su ga poznavali tvrde da nikada nije prebolio bratoubilački rat na prostorima bivše Jugoslavije.
Slušaj vamo

“Izvjesno je da kroz život idem stihijski, pa gdje se zaustavim. Jedno je sigurno – nikad ne znam gdje ću krenuti. Ja ne mogu da pjevam o vanzemaljskoj ljubavi, ako me guše i razdiru ovozemaljski jadi. Stojimo na rubu iznad neke razjapljene provalije koja s nestrpljenjem čeka da nas proguta, a iznad nas, razbuktala se vulkanska lava koja počinje da curi, rasteže se po nama. Čini mi se da smo stisnuti, ne možemo ni korak nazad, ali ni napred… Borite se za svoju ličnu slobodu, ne dozvolite da vas neki lažni srebrnjaci i krivo opravdane norme uguše, borite se za život “, zabiljležene su Milanove riječi u monografiji.
Suviše izrevoltiran razvojem događaja Milan je zajedno sa nekoliko rok muzičara 1992. pokrenuo projekat antiratnog karaktera Rimtutituki.
Himna Slušaj vamo objavljena za Radio B92 bila je prst u oko odgovornima za nastali haos. Najuticajniji muzičari tog vremena kreću da sviraju u otvorenom kamionu ulicama Beograda promovišući mir, ali njihovi pokušaji nisu imali odjeka među razjarenom masom spremnom na ubijanje.
Pokušaj organizovanja koncerta pod nazivom S.O.S mir iliti ne računajte na nas, nikada nije realizovan, a očaj i nemoć bili su jedine emocije koje su im preostale. Niko da zaurla na teški oblak koji je sakrio balkanski Mjesec.
Sličan naboj osjeća se i na poslednja dva albuma Ekatarine Velike, Neko nas posmatra i Dum Dum.



Neozbiljna stvar kao što je rokenrol

U avgustu 1994. godine, nakon nastupa na festivalu u Budvi, Milan je prebačen u bolnicu, gdje mu je ustanovljena bolest.
Plato ispred Doma omladine u Beogradu nosi njegovo ime, kao i ulice u Zagrebu, Zemunu, Podgorici, a potpisana je peticija za ulicu u Sarajevu.
Nesumnjivo je stvorio jedan od najboljih bendova u Jugoslaviji, ali sigurno i na svijetu.
Milan je to i izjavio 1989. godine za tinejdžerski časopis “Ćao”
- Ne treba biti skroman: naša muzika je više evropska negoli jugoslovenska. Slušajući neku našu stvar, ti nikako ne možeš da stekneš utisak da slušaš, recimo, tipično bosanski bend, već – engleski! Znači, mi pružamo neki novi osJećaj, uvodimo nove motive sviranja, drugačija sažimanja instrumenata i samog teksta.
“Za kraj bih rekao samo da mi ni u kom slučaju nije žao što sam sve ove godine protraćio na tako neozbiljnu stvar kao što je rokenrol, i mislim da poštenije i iskrenije nisam mogao da potrošim sve te godine”.
M.Č.
 

Erich Zann

Модератор
Член од
13 мај 2012
Мислења
14.631
Поени од реакции
31.841
Јаки се, машини се. И мило ми е шо тепаа во темата оти си го покажав(ме)те вкусот кајганоиди. И не тепа обична песна тепа една така појака песничка која убо го оцртува периодот на тие музичарите во тоа време.

Инаку што би додал. Како помал ги имав на касета, ги имав и во по некоја компилација со Електрични, Термити или како ли беа, Вјеран Пас.

Toгаш шмекот на Круг беше поинаков, не ко овој денешниот, али нема гајле. Сум ги сакал Синхро, Срце, Буди Сам на улици, Ти си сав мој бол. Се слушаа Екавевциве во Апореа. Штета што некои од членовите на форумов немаа можност да растат во истиот, со глава гарантирам дека поинаку ќе гледаа на Ју сцената. Со душа се чекаше ЈУ вечер да се распалат сите бендови од таа сцена. Без ЕКВ не се одеше никаде. Дури имаше и еден бенд кој строго преработуваа нивни песни. Некаде од Струмица дали беа, од истокот, го имаа акцентот.

Овде лично на форумот Ју сценава од старт се поставува на пониско ниво од светската музика, само затоа што нема скапи спотови и продукции. Али гајле ми е бе, вие губите(оние кои не слушаат) :D

Нз шо би додал за бендов освен линков.....

 
Член од
6 септември 2009
Мислења
2.634
Поени од реакции
1.207
Не знам дали беше у документарецот за нив или сум чул од негде другде, али кога ќе се спомне ЕКВ прво што ми паѓа на памет е следново: „Или ги сакаш до бесвест или не можеш да ги поднесеш“. Е ја сум у овие првиве. Едноставно ги обожавам.

Нема да зборам многу, само ќе ги ставам некои од моите омилени:



 

Andrew

ќ
Член од
27 октомври 2011
Мислења
5.832
Поени од реакции
15.261
Ќе мењаме? Дајте предлози, последен беше за R.E.M.
 

kooperativa

Г-ин Пола Милениум
Член од
2 октомври 2012
Мислења
7.633
Поени од реакции
8.601
ози? блек сабат и после тоа?
 

kooperativa

Г-ин Пола Милениум
Член од
2 октомври 2012
Мислења
7.633
Поени од реакции
8.601
Сакаш увод да пишеш? :)
а НЕ, оставам на вас помладите ;)
озбилно, едноставно немам време да посветам внимание и да склепам нешто како што треба. не е работата копи/пејст да напарвам
но пошто сум олд скул и ја негувам таа нишка, затоа го дадов како предлог ози.
ај како увертира нека биде дека може да се спореди како што денес е мерлин менсон, така бил ози на времето.
 

Erich Zann

Модератор
Член од
13 мај 2012
Мислења
14.631
Поени од реакции
31.841
МИЗАР

Мизар (збор кој на арапаски ја означува ѕвездата водилка која на патниците им помага да не се загубат во пустината) е бенд формиран во 1983 во Скопје, во состав: Горазд Чаповски (гитара), Ристо Вртев (вокал), Илија Стојановски (бас) и Панта Џамбазовски (тапани). Во 1985 на местото на Ристо Вртев, како пеач доаѓа Горан Таневски, а како клавијатурист Слободан Стојановски. Истата година снимаат неколку демо песни и тргнуваат на југословенска турнеја заедно со Laibach и Disciplina Kičme.

Во почетокот се повеќе ориентирани на рок, а во 1985 го менуваат стилот и под името Мизар – второ откровение нудат музика заснована на старословенското поење, македонскиот фолклор, византиската традиција и дарк звукот.

Деби албумот „Мизар“ го снимија во 1988, во состав: Горан Таневски, Горазд Чаповски, Борис Георгиев (тапани), Сашо Крстевски (бас) и Катерина Велјановска (клавијатури). Продуцент на албумот е Горан Лисица – Фокс. Албумот го донесе незаборавниот хит „Девојка од бронза“, а освен сопствените песни на албумот се наоѓа и преработката на македонската народна песна „Зајди, зајди“ (можеби најпознатата македонска песна на сите времиња) под името „Златно сонце“. Во 1991 следуваше вториот, уште подобар албум, „Свјат Dreams“ кој ја донесе необичната обработка на "Sweet Dreams" од Eurythmics, обработката на народната „1762“ и песната „Дом“ на Ристо Вртев, првиот пеач на Мизар, денес лидер на Архангел. По снимањето на албумот, бендот го напушта пеачот Горан Таневски, кого го заменува пеачката Нора. Кон крајот на 1991 групата престанува со работа. Таневски се посветува на организација на концерти, Каевски го обновува својот бенд Cyborg, a Чаповски заминува за Австралија каде во 1993 ги основа Кисмет, продолжение на Мизар.

По објавување на неколку албуми, Чаповски во 1999 се враќа во Македонија и продолжува да работи со Кисмет, кој, заедно со него, го сочинуваат Илија Стојановски (бас) и Стефан Поповиќ (тапани). Тие го поттикна снимањето на дискот "Tribute To Mizar" (2001, Авалон) на кој песните на Мизар ги обработија македонски алтернативни бендови: Ден потоа, Синијак, Music Makers, Ataraxia, No Name Nation, Мајаковски, Brainless Genius и други. Lithium Records во почетокот на 2003 на дискови ги пре-објави првите две плочи на Мизар, дополнувајќи ги со претходно необјавени демо и концертни снимки.

Во 2002 се раѓа идејата за повторно собирање на грушпата поради спектакуларно службено збогување, и наскоро се собираат под името Мизар – трето откровение и ги збираат сите музичари кои во различни фази доаѓале и заминувале од бендот. Во почетокот на 2003 го објавуваат синглот „Почесна стрелба“, кој во многу кус период ги руши сите рекорди на популарност. Денес, таа песна е прогласена за најдобра македонска песна создадена по распадот на СФРЈ.

Албумот „Кобна убавина“ е сниман од јануари до јули 2003 во студиото Тралала, под продуцентската палка на Горазд Чаповски и Горан Трајковски, а е мастериран во љубљанското Метро, од страна на Јанез Крижај.

Сега сите знаете во кој правец тргна бендот, поразличен од тоа што беше. Како и да е со ниту еден збор, било пишан, било кажан, не можеме да го негираме значењето и еволуцијата која овој бенд ја зациментира тука во Македонија.

 
W

Werther

Гостин
Мизар, најдобриот Гот бенд на YU просторите. Совршен спој на етно и darkwave. Често ги компарираат со Laibach, но сепак мислам дека Laibach се далеку зад Мизар. И не заради тоа што се од Македонија...

Најмногу ги имам преслушано албумите „Мизар“ од '88 и „Svjat Dreams“ '91 лето господово.

Од првиот албум, би ги издвоил Златно Сонце и Градот е Нем. Градот е Нем - веројатно најдобрата рок песна од Македонија, ever.

Од вториот, Отров во Вените и Обичен Човек.

Ми се допаѓа темниот амбиент кај Мизар, многу поразлично звучат од сите останати Гот бендови. :)
 

Kajgana Shop

На врв Bottom