Windfucker
Телемит, Темплар, Масон, Сциентолог во целибат
- Член од
- 30 април 2010
- Мислења
- 8.459
- Поени од реакции
- 15.326
Дај му на Македонец 100 годишно бонсаи после ручек и ќе ти направи чечкалица за заби.
Драга Кајгана (виртуелен дневник)
- Креатор на темата Acid
- Време на започнување
Hurin
Pokerface bastard
- Член од
- 3 јуни 2009
- Мислења
- 8.543
- Поени од реакции
- 14.678
дај му ти на прилепчанец тератана и кафана, друга работа не му треба во градов.
криво ми е шо вчера сакав да одам во кино на тетовирање ама ме заглавија у пм до 10 и пол...
секогаш мислев дека песнава е од Depeche mode и нонстоп заборавам дека е од овие ...
криво ми е шо вчера сакав да одам во кино на тетовирање ама ме заглавија у пм до 10 и пол...
секогаш мислев дека песнава е од Depeche mode и нонстоп заборавам дека е од овие ...
Последно уредено:
Z
zmej gorjanin
Гостин
Да возиш во Скопје од 7 до 8 сабајле и да не те учука некоја будала е скоро рамно на да отидеш у Сирија на бојно поле и да преживееш. Луѓево поима немаат од возење, на раскрсница без семафор, млада докторица или административка врти десно и тоа го праи махинално, правејќи муабет на телефон, нит гледа дали има кола која се симнува од тротоар пред неа, абе ништо, за после две минути една будала да се уклучи од споредна улица на главна без ни малку да прикочи или бар лево десно да сврти глава, сантиметри го делеа да не заврши фатално, и трет случај на жена не и се чека у колона и решава да се пребаци у соседна лента за спротивна насока, наидува на нејзе кола и оваа со цел памет му се дере будало една гледаш ли кај возиш. 
Се ова се дешава у интервал од 15 минути. Ваљда Коце ќе им се смилува на луѓето кои живеат таму(бивша улица Железничка на раскрсницата меѓу Рамстор и Медицина) и ќе им стави семафори, ако не тоа бар со некој кружен тек да ги сефтоса.
Се ова се дешава у интервал од 15 минути. Ваљда Коце ќе им се смилува на луѓето кои живеат таму(бивша улица Железничка на раскрсницата меѓу Рамстор и Медицина) и ќе им стави семафори, ако не тоа бар со некој кружен тек да ги сефтоса.
A
Antigona
Гостин
Кајги
Им ѕвонев во Македонска Амбасада да ги прашам колку дена трае процесот за нов пасош и ми вика човекот: "Не извадаваме ние пасоши , ќе мораш да одиш во Македонија и таму да си извадиш нов. Ние од тука можеме само Emergency passport document да ти издадеме."
И им реков на овие од работа дека морам да дојдам Мк по нов пасош иако мојов сегашен македонски пасош важи во 5 Јуни 2016 ,,, но за да можам да влезам во некои земји потребно е пасошот да е валиден 6 месеци.
Супер Кајги, таман ќе дојдам до Мк и некоја тегла ајвар да донесам и најбитното секс бе Кајги , аххх златна Македонија , најдобро знае да ме задоволи
Им ѕвонев во Македонска Амбасада да ги прашам колку дена трае процесот за нов пасош и ми вика човекот: "Не извадаваме ние пасоши , ќе мораш да одиш во Македонија и таму да си извадиш нов. Ние од тука можеме само Emergency passport document да ти издадеме."
И им реков на овие од работа дека морам да дојдам Мк по нов пасош иако мојов сегашен македонски пасош важи во 5 Јуни 2016 ,,, но за да можам да влезам во некои земји потребно е пасошот да е валиден 6 месеци.
Супер Кајги, таман ќе дојдам до Мк и некоја тегла ајвар да донесам и најбитното секс бе Кајги , аххх златна Македонија , најдобро знае да ме задоволи
Morgan Freeman
Немодератор
- Член од
- 23 април 2010
- Мислења
- 2.940
- Поени од реакции
- 4.438
Мастика >>>> сФе остало
- Член од
- 28 јануари 2015
- Мислења
- 518
- Поени од реакции
- 2.870
Мразам да си го пакувам куферот, мразам да викам такси за до автобуска, мразам да се возам со автобус скоро четири саати, со се сите непредвидливи ситуации шо се дешаваат по пат..... ама сакам да си одам дома, сакам од тој чистиот воздух, сакам да спијам мирно без мојата 76-годишна цимерка да ме буди у 6 сабалје, сакам да си го видам внучето, сакам тато носи - мама меси - јас јадам, сакам мир бре....а само дома си е дома! 
- Член од
- 30 март 2008
- Мислења
- 146
- Поени од реакции
- 121
Kejџ,
дај бе објасни им на луѓево дека муабетот: не постои лоша реклама, е мит. Џабе се резилат.
дај бе објасни им на луѓево дека муабетот: не постои лоша реклама, е мит. Џабе се резилат.
S
SpaceTraveler
Гостин
Оставиле ми 50 денара дома за јадење да си купам. И фрлам ждрепка ако се падне 50ка нешто овошје ќе си купам, ако се падне другата страна ондак нешто не здраво ќе си купам и падна се не здравото... марфиев закон
Sungerot Bob
Живеј го животот
- Член од
- 7 август 2012
- Мислења
- 32.391
- Поени од реакции
- 36.508
Драга Кајгана,
Знаеш, некогаш кога човек има нешто кое му тежи на душата и сака да го каже некому, тоа нешто може да го каже/напише само во моментот кога го чувствува, затоа што подоцна тоа нешто е некако избледено и како да не било дел од тежината во неговата душа.
Така во летото, седев навечер на тараса и ја слушав Запали град од Елитни одреди, но некаде избеган со мислите. Одеднаш силно во ушите ми се забоде стихот ,,...јер живот траје нам кратко..." и одеднаш се вратив со мислите во реалноста. Тој стих ме стави во мисла и до некаде ми ја тргна пречката од пред очи. Во тој момент нешто ми рече дека човек треба во животот да си приушти се што го сака, но и што е добро за него. Сакав тоа да ти го напишам, но таа вечер некако немав време, а следниот ден не го чувствував она истото кое го чувствував и вечерта, за да можам да ти го напишам онака како што сум се чувствувал.
После неколку месеци, вчера повторно ми се врати истата тежина во душата кога бев на лекар. Знаеш дека пред околу пола година - година дознав дека имам залисток на срцето кој ја подвраќа/пропушта крвта, па вчера отидов на детално испитување/ЕХО. Таму поточно ми ја кажаа сликата. Ми рекоа дека залистокот ја подвраќал/пропуштал крвта, затоа што имал вродена срцева мана во бројот на слојноста. Ми рекоа дека моментално не прави проблем, но дека треба да се следи, зошто во иднина може да направи проблеми, посебно на стари години.
Во тој момент пред мене како да помина една цела животна приказна. Во мене нешто се разбуди, како да си кажав самиот на себе дека животот е само време кое треба да го исполниме на земјава, а потоа вака или така заминуваме.
Но баш тогаш се сетив и на стихот од песната на Елитни одреди. Си помислив и на сите оние ограничувања кои ние самите си ги ставаме во животот и си го правиме полош. Зар ако сакам да ставам тетоважа, а страв ми е од тоа како ќе изгледа во иднина, ќе си ставам пречка и никогаш нема тоа да го направам? Ако не го направам тоа сега, кога? И онака еднаш се живее. Зар ако сакам да фрлам пари на нешто повеќе, но подоцна поради тоа нешто ќе ме гледаат чудно, ќе си ставам пречка и тоа нешто никогаш нема да го купам? Ако не го направам тоа сега, кога? И онака еднаш се живее.
Но тоа не значи дека не треба да ја почитуваме нашата вера/религија, како некои што тоа си го сфаќаат. Напротив, треба многу да ја почитуваме нашата вера/религија, но и да си ги задоволиме сите оние желби кои не прават среќни, но кои ќе бидат добри за нас, а не и штетни. Зошто знаеш, донекаде е точно она ,,Човекот живее додека е млад". Кога си млад живееш, а веќе кога ќе остариш и кога ќе дојде редот на младите да живеат и да лудуваат, ти се осеќаш како осамено. Тогаш треба само да го оправаш физичкиот изглед и патот по кој одиш, за да продолжиш среќно да живееш.
Човек треба да се бори за она што го сака и за она што го прави среќен. Ако сака да го добие она што го сака, ако треба се ќе направи, ќе мине низ се, ама битно на крајот ќе го добие. И онака порано или подоцна човек ќе умре, но бар да си ги задоволи сите оние работи кои што ги сака додека биде жив. Што би рекле постарите, да знае зошто живеел. Човек и да живее двеста години, ако не го направил она што го сака, само успеал да види се што се случува на овој свет, но не се почуствувал исполнето, тогаш џабе е се.
Затоа и постојано го велам она............ ЖИВЕЈ ГО ЖИВОТОТ!
Знаеш, некогаш кога човек има нешто кое му тежи на душата и сака да го каже некому, тоа нешто може да го каже/напише само во моментот кога го чувствува, затоа што подоцна тоа нешто е некако избледено и како да не било дел од тежината во неговата душа.
Така во летото, седев навечер на тараса и ја слушав Запали град од Елитни одреди, но некаде избеган со мислите. Одеднаш силно во ушите ми се забоде стихот ,,...јер живот траје нам кратко..." и одеднаш се вратив со мислите во реалноста. Тој стих ме стави во мисла и до некаде ми ја тргна пречката од пред очи. Во тој момент нешто ми рече дека човек треба во животот да си приушти се што го сака, но и што е добро за него. Сакав тоа да ти го напишам, но таа вечер некако немав време, а следниот ден не го чувствував она истото кое го чувствував и вечерта, за да можам да ти го напишам онака како што сум се чувствувал.
После неколку месеци, вчера повторно ми се врати истата тежина во душата кога бев на лекар. Знаеш дека пред околу пола година - година дознав дека имам залисток на срцето кој ја подвраќа/пропушта крвта, па вчера отидов на детално испитување/ЕХО. Таму поточно ми ја кажаа сликата. Ми рекоа дека залистокот ја подвраќал/пропуштал крвта, затоа што имал вродена срцева мана во бројот на слојноста. Ми рекоа дека моментално не прави проблем, но дека треба да се следи, зошто во иднина може да направи проблеми, посебно на стари години.
Во тој момент пред мене како да помина една цела животна приказна. Во мене нешто се разбуди, како да си кажав самиот на себе дека животот е само време кое треба да го исполниме на земјава, а потоа вака или така заминуваме.
Но баш тогаш се сетив и на стихот од песната на Елитни одреди. Си помислив и на сите оние ограничувања кои ние самите си ги ставаме во животот и си го правиме полош. Зар ако сакам да ставам тетоважа, а страв ми е од тоа како ќе изгледа во иднина, ќе си ставам пречка и никогаш нема тоа да го направам? Ако не го направам тоа сега, кога? И онака еднаш се живее. Зар ако сакам да фрлам пари на нешто повеќе, но подоцна поради тоа нешто ќе ме гледаат чудно, ќе си ставам пречка и тоа нешто никогаш нема да го купам? Ако не го направам тоа сега, кога? И онака еднаш се живее.
Но тоа не значи дека не треба да ја почитуваме нашата вера/религија, како некои што тоа си го сфаќаат. Напротив, треба многу да ја почитуваме нашата вера/религија, но и да си ги задоволиме сите оние желби кои не прават среќни, но кои ќе бидат добри за нас, а не и штетни. Зошто знаеш, донекаде е точно она ,,Човекот живее додека е млад". Кога си млад живееш, а веќе кога ќе остариш и кога ќе дојде редот на младите да живеат и да лудуваат, ти се осеќаш како осамено. Тогаш треба само да го оправаш физичкиот изглед и патот по кој одиш, за да продолжиш среќно да живееш.
Човек треба да се бори за она што го сака и за она што го прави среќен. Ако сака да го добие она што го сака, ако треба се ќе направи, ќе мине низ се, ама битно на крајот ќе го добие. И онака порано или подоцна човек ќе умре, но бар да си ги задоволи сите оние работи кои што ги сака додека биде жив. Што би рекле постарите, да знае зошто живеел. Човек и да живее двеста години, ако не го направил она што го сака, само успеал да види се што се случува на овој свет, но не се почуствувал исполнето, тогаш џабе е се.
Затоа и постојано го велам она............ ЖИВЕЈ ГО ЖИВОТОТ!
Последно уредено:
Факе
Highbury–the Home of Football
- Член од
- 6 март 2010
- Мислења
- 9.484
- Поени од реакции
- 10.220
Зборот ружна/о/ен да ти биде асоцијација на убаво нешто,поради цвеќето ружа и кога и да се спомне истиот збор да мислиш дека е нешто убаво треба да си роден Струмичанец. Стара мисла на еден познаник,ко библија.
Sekogash i vo sekoja vozrast covek moze kvalitetno da zivee ako ne si postavuva sopstveni granici ne e samo vo mladosta.Sega mislam deka i pokvalitetno ziveam odkolku na 20 god zasto si go cenam vremeto,gi odbiram lugjeto-prijatelite, ne se zamaram so okolina, nemam predrasudi koi mi bile nametnati od roditelite...Znaes kako vikaat ovoj um tie godini za da moze podolgo da trae ziveenjeto. Teloto staree no duhot, zelbata za ziveenje so polni pluka, merakot ostanuva ist. Mi se dopadna tvojot post sto e mnogu zrel za godinite.Jas na pr. toa go sfativ po 35godini ,sto e malku docna.Драга Кајгана,
Знаеш, некогаш кога човек има нешто кое му тежи на душата и сака да го каже некому, тоа нешто може да го каже/напише само во моментот кога го чувствува, затоа што подоцна тоа нешто е некако избледено и како да не било дел од тежината во неговата душа.
Така во летото, седев навечер на тараса и ја слушав Запали град од Елитни одреди, но некаде избеган со мислите. Одеднаш силно во ушите ми се забоде стихот ,,...јер живот траје нам кратко..." и одеднаш се вратив со мислите во реалноста. Тој стих ме стави во мисла и до некаде ми ја тргна пречката од пред очи. Во тој момент нешто ми рече дека човек треба во животот да си приушти се што го сака, но и што е добро за него. Сакав тоа да ти го напишам, но таа вечер некако немав време, а следниот ден не го чувствував она истото кое го чувствував и вечерта, за да можам да ти го напишам онака како што сум се чувствувал.
После неколку месеци, вчера повторно ми се врати истата тежина во душата кога бев на лекар. Знаеш дека пред околу пола година - година дознав дека имам залисток на срцето кој ја подвраќа/пропушта крвта, па вчера отидов на детално испитување/ЕХО. Таму поточно ми ја кажаа сликата. Ми рекоа дека залистокот ја подвраќал/пропуштал крвта, затоа што имал вродена срцева мана во бројот на слојноста. Ми рекоа дека моментално не прави проблем, но дека треба да се следи, зошто во иднина може да направи проблеми, посебно на стари години.
Во тој момент пред мене како да помина една цела животна приказна. Во мене нешто се разбуди, како да си кажав самиот на себе дека животот е само време кое треба да го исполниме на земјава, а потоа вака или така заминуваме.
Но баш тогаш се сетив и на стихот од песната на Елитни одреди. Си помислив и на сите оние ограничувања кои ние самите си ги ставаме во животот и си го правиме полош. Зар ако сакам да ставам тетоважа, а страв ми е од тоа како ќе изгледа во иднина, ќе си ставам пречка и никогаш нема тоа да го направам? Ако не го направам тоа сега, кога? И онака еднаш се живее. Зар ако сакам да фрлам пари на нешто повеќе, но подоцна поради тоа нешто ќе ме гледаат чудно, ќе си ставам пречка и тоа нешто никогаш нема да го купам? Ако не го направам тоа сега, кога? И онака еднаш се живее.
Но тоа не значи дека не треба да ја почитуваме нашата вера/религија, како некои што тоа си го сфаќаат. Напротив, треба многу да ја почитуваме нашата вера/религија, но и да си ги задоволиме сите оние желби кои не прават среќни, но кои ќе бидат добри за нас, а не и штетни. Зошто знаеш, донекаде е точно она ,,Човекот живее додека е млад". Кога си млад живееш, а веќе кога ќе остариш и кога ќе дојде редот на младите да живеат и да лудуваат, ти се осеќаш како осамено. Тогаш треба само да го оправаш физичкиот изглед и патот по кој одиш, за да продолжиш среќно да живееш.
Човек треба да се бори за она што го сака и за она што го прави среќен. Ако сака да го добие она што го сака, ако треба се ќе направи, ќе мине низ се, ама битно на крајот ќе го добие. И онака порано или подоцна човек ќе умре, но бар да си ги задоволи сите оние работи кои што ги сака додека биде жив. Што би рекле постарите, да знае зошто живеел. Човек и да живее двеста години, ако не го направил она што го сака, само успеал да види се што се случува на овој свет, но не се почуствувал исполнето, тогаш џабе е се.
Затоа и постојано го велам она............ ЖИВЕЈ ГО ЖИВОТОТ!
Sent from my GT-S6500D using Tapatalk 2