Византиецот
Codename Duchess
- Член од
- 14 март 2021
- Мислења
- 2.865
- Поени од реакции
- 6.477
Ко че видам тек тук вести за повици за избори од неписмени будали, сум толку среќен што повеќе не живеам таму. Се извлеков од таа карма, ако можи христијанин да се изрази така. Изгледа некој од моите предци напрајл нешто великодушно и чесно во услови на предавства и крворпролевање, па горниот ме поштеди мене од таа животна мизерија. О кеј носот ми беше толку полн од таквата багра, а степенот за толеранција кон такви ми го познаваш. Треба да ги бројам своите благослови, посебно периодов.
Еве нешто убо љубовно, you're so good to me. И јас сакам да останам вака засекогаш.
Ко че се видам во огледало, тоа пекторалниот мускул, тоа мускулот од препоните нагоре испакнат странично од абдоменот аууф. Тоа џав-лајнот дефиниран, ми иди сам да го бакнам огледалото. Сум се надминал себе. Најубав им сум, хаха, шо знаеше да кажи една колешка нескромно на Факс. Периодов ве поздравувам, пошто зимо и одмори. Мва.
Сакам да ги ставам твоите раце во моите џебови и да те бакнам без глас. Да направам да се чувствуваш подобро, и да ти ги покажам сите, за тебе непознати места.
и не сум огорчен. Имав толку прекрасно детсво. ТОЛКУ прекрасни деца ми беа пријатели. Песнава ме потсети на добар дел од нив. Навистина мала збирштина од неверојатни креатури бевме. Буквално невини и искрени, ко средновековни бели еднорози. Штета што никој од нас и ништо од нас не остана, низ тие прилепски места. Сите на различни континенти. Јас во мојата Европа, сеуште.
Еве нешто убо љубовно, you're so good to me. И јас сакам да останам вака засекогаш.
Ко че се видам во огледало, тоа пекторалниот мускул, тоа мускулот од препоните нагоре испакнат странично од абдоменот аууф. Тоа џав-лајнот дефиниран, ми иди сам да го бакнам огледалото. Сум се надминал себе. Најубав им сум, хаха, шо знаеше да кажи една колешка нескромно на Факс. Периодов ве поздравувам, пошто зимо и одмори. Мва.
Сакам да ги ставам твоите раце во моите џебови и да те бакнам без глас. Да направам да се чувствуваш подобро, и да ти ги покажам сите, за тебе непознати места.
Автоматски споено мислење:
и не сум огорчен. Имав толку прекрасно детсво. ТОЛКУ прекрасни деца ми беа пријатели. Песнава ме потсети на добар дел од нив. Навистина мала збирштина од неверојатни креатури бевме. Буквално невини и искрени, ко средновековни бели еднорози. Штета што никој од нас и ништо од нас не остана, низ тие прилепски места. Сите на различни континенти. Јас во мојата Европа, сеуште.
Последно уредено: