Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Византиецот]

Дур сме на темата политика и селјачишта. Еден од Албанија (цело време се натега со мене на политички теми иако го игнорирам со цела моја сила) сабајлево ми вика во Македонија чиј став владеј на темата Украина?!
Ничиј му велам. Цел попарен, а како ничиј. Мислите дека е океј то шо и се прај на Украина? Вчера имало толку и толку мртви, ми докажува.
- Македонија е дел од НАТО, му велам.
- Ама пак сте Русофили, ми вели.

То е тип на батка кој кај мене веќе долго време е добро препознаен. Чоек шо сака да профитира. Чоек шо се радува и чезнее кон конфликти, типично албански. Како шо профитијара од српската *Вичич голта кај Путин под колена* глупавост, така сакаат и кај нас. И верувајте то шо ја имаат пола влада не им е доволно, сакаат баш косовско сценарио во Македонија. Таква поларизација на светот помеѓу Америка и Русија од секогаш им одговараше. Easy peasy добивка. Полесно, никош.

Штета што Израел така лошо им го сврти грбот на Србите. Ги величаат Дуи Липи мипи, незнам какви. Ама она си твита за Палестина, неа таму ја боли шундата. За Украина молк, ако сакаат до последен нека се испотепаат и е мотото. Израел ќе зажали за некои нови коалиции, резултат на студената војна, која трае. Тој шо продава Бог и го менува ко чорапи (Албанците) ќе те продај тебе уште побрзо. Тогаш ќе ја бараат Србија и ќе чезнаат по тој тип на лојалност ослободен од ниски профити, веќе е доцна.


Да не се заборави, Свети Атанасиј урнат во Август, 2001ва, Македонија.

 

[smihajlo]

ДК

Non sequitur е латинска фраза позајмена во модерните јазици што во буквален превод значи "не следи", поконкретно се користи при дефиниции за формална логика.

Воведов го пишувам пошто не е невообичаено дебатата(или народски кажано муабетот) да се сведе на јас против тебе наместо ние против проблемот.

Инспирација ми се муабетиве во последно време абе Русија "X" е да бе ама УСА "Y".

Тоа што Русија го прави сега не се оправдува со тоа што САД го правеле на блискиот исток или на ред други места.(и обратно)

Историски гледано, а и ако се ограничиме само на последниве 30 години проблемот е истиот, големите сили прават пуздер околу нив и секој што не се согласува со нив.

УСА во Куба, Латинска Америка, Хаити, Блискиот Исток итн.
Русија во Украина, Грузија, Чеченија, Сирија и делови од африка.
Кина во Хонг Конг, Тибет, Тајван, Индија

П.С Моќните бирократии(намерно не велам држави) од почеток на историјата до денес створија повеќе зло од било која болест или временска непогода.
П.С2 Да бидеме искрени ситуацијава со Украина не погоди зошто ни е толку блиску, а до вчера што се случуваше и уште се случува во Сирија, Јемен и ред други места можеби не ни беше сеедно ама далеку од очите далеку од срцето.

 

[Vincere]

Деновиве преживувам само со чизкејк од кам, пошто го излутувале цело брашно. Во 2020 година истото нешто се деси со тоалетната, па бев принуден да мијам гз како еден прогресивен козопенетрирачки народ западно од нас
Еве да речеме би имало трета светска, јас мислам дека прво нешто шо треба да се бомбардира е Пакистан. Гледам влогер Kurt Caz на јутјуб, прва импресија после слегување од воз му беше дека градот мириса на мочки и гомна, први 5 минути циганите пробаа да го скемнат, и во тек на цело видео добива заканувачки погледи. Кој мајндсет има еј, има пари да скита сегде, и да се решиш да одиш во Карачи.

 

[Bateman]

post scriptum

Најмасовниот форум во мрежата, така некако беше дефиницијата за оваа бакалница тука?

Да, се гледа, затоа има се на се 50 членови, 30 активни плус бугарите и посредниците и барателите на бугарски пасоши, тоа е форумот, две три активни теми, се друго умрено, дури и спортскиот дел е речиси замрен, ама затоа тука се тие 30 средновечни “експерти“ и плус 2-3 тетки, кои си го “подигаат“ секојдневно, се надополнуваат во една совршена низа.

А дебатите им се кооперациски муабет за пет банки пред селската продавница со по две-три ѕидарски. И по некоја кутра душа како Каљехон и слични, кои се обидуваат да се објаснат и да дебатираат, а свесни се дека џабе им е трудот.

 

[TrendS]

Чистев скоро забен камен, на преглед сите заби океј, мирна глава, си фатив службено пат за накај Германија. Таму вториот ден ми се стемни од болка во уста, си велам се беше океј во Скопје, но ете МАРФИ ме поздрави.

Ми се воспалил забен џеб (знае да боли повеќе и од заб) и нужно зло, нема што да се прави, морав да посетам стоматолог во Берлин.
Таму нема мали ординации како кај нас, цели стоматолошки клиники се.
Па сега вака си седам дома, си ја навраќам сликата, која огромна разлика е кај нас и таму во тој, па и во било кој поглед. Како два различни света.

Прво КУЛТУРАТА додека си го чекаш терминот во чекална. Тишина, мирно а полно народ. Германците се такви, без потреба не галамат никаде. Во суштина секогаш се претежно тивки, дури и децата им се тивки и крајно воспитани, не галамат како нашите. Во меѓувреме си пополнив еден формулар за мојата целосна здравствена состојба, алергии на лекови итн. Тоа им е протокол.

Ми дојде терминот, ме повикаа, обавезно прво со патиките газиш на машина за да ти вакумира пластични навлаки и ме внесоа во внатрешниот дел (тоа заради Ковидот изгледа).
Прво се знае, панорамска снимка па после кај лекар. Имав една зачувана во телефон од пред месец дена, ми велат џабе нова им треба, што и ги разбирам бидејќи можно е да има промена од пред еден месец.

Од таму кај лекарот. Прво целосен разговор со мене, еден куп прашања што, зошто, како, цела историја. Трпеливо те слуша, време се губи но тоа не е битно. Важно те остава во целост да раскажеш се што ти е работено во скоро време, каква исхрана конзумираш и се по ред.
После легнав на стол. Апаратура, нема нигде таква во Македонија, нити во Ендомак или што знам каде (досега сум ги посетил скоро сите кај нас).

Погледна лекарот, одма виде што е маката и почна да ми објаснува чекор по чекор што ќе прави. Па едно 10 минути ми објаснуваше. Јас ЈА, ЈА, досадно ми стана да го слушам, сакав побрзо да почне и да заврши, но тој си продолжува додека не ми објасни до последен детал како ќе ја врши киретажата на џебот.

Почна со работа, работеше околу 30 минути, баајги воспалено било. Абе го испразни до крај, како никој досега во Македонија.
Обично кај нас ако не бидне од прва (а често не биднува), ќе бидне од втора мајка, бар кога сум имал таков проблем.
Таму НЕ, нема брзање, темелно работење, максимална посветеност и внимателност, со што секако после тоа сем еден саат што не смеев да јадам, проблемот беше темелно решен.

Зошто стоматологот кажа дека доста било воспалено, го прашувам дали треба антибиотик да пијам (по навика од кај нас, во таква ситуација претежно по дифолт даваат). Каков црн антибиотик, нема такво нешто таму за таков проблем. Гратис ми дадоа некоја посебна медицинска паста за заби што треба да ја користам уште неколку дена и посебна течност за плакнење. Па после да си се вратам на Лакалутот и Листеринот што ги користам. И искочи дека стварно немаше потреба од антибиотик, жив доказ на мене.

Па заглавив саат и кусур се на се. Кај нас 15 минути на брзинка и чао пријатно.
Сосема друг пристап кон пациент, сосема друга техника на работење. Едноставно темелни се до крај. За цени на услуги приватно зошто, кошта и тоа добро. Но ете ми остана во глава посетата на стоматолог во Германија.
Едно потполно поинакво искуство од она што ние го знаеме тука, па после не ги бивало Германците, нашите лекари ги бивало. Абе ајде.

 

[Io Sono Interista]

Dear K,

Се молат нашите медиуми да се договорат дали е Харков, Харкив, Храков или Краков. Последниот е во Полска ама што има врска, и тоа би го прифатил, само нека се договорат некако...

 

[HEKOJ]

ДК,

еден фикус и еден мудоња претседател.

 

[Ska Maniac]

Драга,

еден ден си млада и потоа викаш "опаа" кога седнуваш.

 

[n0th1ng.wad]

Ми фали таа дисциплина што ја имав. Ги оставив цигарите и најдов кутија Давидоф падната не одпакувана. Ги зедов, ги отворив и само ги мирсав не ги пушев и му ги дадов на другар. Уште година ипол не запалив.

 

[DenaM]

draga kajgana kakov blok popiv bravo za mene.

 

[ВардарскиМКД]

ДК,

Јас поболни луѓе во умот од оние Анима Мунди-вдоми миленик ликови немам видено. Каки курац анти/про ваксери, рамноземљаши и слично, се е тоа ситна боранија за овие тешки болесници.

 

[jamey jasta]

Да се надополнам со @Shawn Spencer ...
Не е само темава таква ко што ја опишува, него скоро секоја тема низ форумов.
Јас разбирам дека е ова форум, дискусија, размена на мислења и тн, и некогаш мора да има и тензија, несакани коментари, конфликти и тн.

Едноставно нормално е местово да замира и да станува по-срање, бидејќи се во светот стана малце повеќе срање од претходно. Ама буквално се. Плус, луѓево веќе немаат време, има по-глобални платформи за дискусија и едноставно постои токсичен македонски мајндсет кој ги просерува темиве.

Луѓево едноставно треба да сфатат дека нема круната да им падне ако признаат "Еј, грешка сум". Не само на форумов, него и во реалниот живот. Дури до толку его ги дрма што не се ни запрашуваат дали се во право или не. А да признаат дека некој друг е во право, па тоа е веќе sci fi, научна фантастика. Треба сите да сфатат дека преку "грешките се учи". Ние уште сме на ниско психолошко ниво и фактот што некој греши а ние сме во право, го гледаме како некаква имагинарна "победа" и его-boost, наместо шанса да подобриме некој наш сограѓанин.

И цело време ќе ги буткаш у ќош, ќе сменат (суб)тема на дебата , ќе испровоцираат, ќе почнат да тролаат или пак ќе спојат две неспојливи работи ефтино пакувајќи ги како "аргумент". Да не зборам за умешноста да се вадат стварите надвор од контекст - ќе напишеш ферман од 200 зборови, членот ќе извади од контекст 1 реченица, само за да не признае или многу ретко, да го одолжи моментот на "Еј, во право си / Ок, грешка сум ", кој се помалку и помалку се гледа на кајгана.

Сепак иако ова е минорна дигитална регионална платформа и го носи оној "dopamine effect" момент заедно со лажен его-boost на "Најпаметен сум ,ете, види, му докажав".

Форумот не би требало да биде натпревар на егоцентрични нарцисоидни паметњаковичи, и да има инстант конфликт ако нечие мислење се коси со твоето, туку соработка и заедничко растење - когнитивно, идеолошко, филозофско или практично. Форумот се упропастува заради тоа што се повеќе се сфаќа како некаков натпревар, наместо соработка, дискутирање и размена на мислења.

Луѓе кои упорно гледаат "inside the box" на даден проблем, наместо да погледнат малце од надвор како е. Дотолку имаме психолошка криза, што на некое микро ниво, различното мислење се смета за ерес. Вакви примери еден куп.

Имало многу луѓе што се откажале од форумот од Х причини, и јас сум размислувал total plug off да направам. Но мислам дека наместо тоа, го скратив времето на минимум, освен еднаш во 2-3 дена онака кежуал читкање низ некоја тема или што и да е. И кајгана, како и сите други работи, треба да се дозира. На вас е да ја најдете оптималната формула.

Од "Вака сега да ти каже чичо" само-прогласени експерти, форумов си замира.
Нови теми практично не се ни отвараат и многу ствари кои заслужуваат тема се апсолвираат во некои погенерални теми со што постои ризик голем дел од актуелности, настани, суб-теми да ја избегнат лупата на членовите овде.

Клучот за сево ова е дозирањето.

 

[bijons]

Кајг,



кучето е најдобриот пријател на човекот, но претпазливоста е доблест за опстанокот, било со заштитник маска било без неа, пријателот понекогаш може и да се збуни или не?

 

[dobramuzika]

кајгич, да споделам малку позитива у темава.

 

[парва]

Де бе Костиќ, у никнејм изглеаш као Ставрогин, у памет како Веселинову, ама Продиџи те издаде...