Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Out Of Reality]

Ако веќе брои 10 години и стигнато е до 36 илјади, тоа значи дека одприлика ќе брои уште 20 години.
Некако пробувам да извлечам некоја безвременска зен мудрост од работава да најдам смисла. Можеби на крајот се се сведува на тоа, на една обична бројка без никаква смисла, сите овие коментари, сите ние.
Да помогнеме, што да кажам.

 

[ЈуријАркадиевич]

 

[MaMasita]

Кајги,

Родив 3 здрави и прави деца, малку порано од тоа што требаше, ама здрави се, силни, гласни машала, вечито гладни и инаетливи колку што се тешки а тоа е сума сумарум по килоипол секое. Трио фантастико личи комплет на мама, едино Максим ја има онаа веѓа споена на татица коа е замислен, старче мајкино. Денес ги споија сите тројца, па хорот за миг стивна, престанаа да плачат, заспаа во секунда. Каква е таа врска меѓу близнаци Господе, додека не го извадија и Максим двеве дами не застанаа да плачат, а пошто тој се искомплицира на крај и малку потраја неговото вадење, овие врескаа како да е крај на свет. И еве лежам во соба и чекам да ме однесат кај нив повторно, да се видиме со нивниот доктор и да ми објасни како ќе течат работите околу испуштање дома. Одиме дома, во среда одиме дома, со бебиња од по килоипол, ќе биде тешко, ама ќе се снајдеме. Денес прв пат ги допрев, после една недела, ги погалив прв пат мајкините среќи, нема веќе цефки околу нив, нема веќе кабли, нема веќе покриени очиња и страшни слики пред очи. Не знам како ќе биде во иднина, ама знам дека ќе биде забавно. Тешко ми е што не може да го видам мм, што повеќе од 10 дена не сум го видела, што не можам да споделам радост со него во живо, ама морам да бидам и јас силна за да види дека не е ништо страшно. Мислам дека остаре за 10 дена, со споени веѓи и замислен поглед кога и да го побарам на вибер. Кога му пуштив утрово слики да ги види дека се заедно сите и нема веќе страшни цефки околу нив, конечно видов зрак светлинка во неговите синосиви очи. Едвај чекам да се гушнеме конечно и да не го пуштам додека не снемам воздух. Ете толку ми недостига мирисот негов. Дадичката нестрплива да ги види бебушки, не и е јасно зошто се толку мали кога нејзиниот брат од мајка и се родил големо бебе, ама ќе се навикнеме.

Толку имам сила кајги, ме фаќа веќе дремка а сестриве уште ги нема, нестрплива сум!

 

[wot]

Dk

Momentalno e 4:20
Po americki format e isto denes 4/20/21
Ponekogas, koga mi odgovara, sum sueveren i veruvam vo znaci

Siv, ubav den. Dremam na pc, zenata gusnala mackata i spijat - ne znam koj zarchuva. Se e bavno. Zosto ne i jas, neli?

Odam
Ta

 

[devilko]

Драга,

Сакав да го подновам татко ми со нов мобилен телефон за роденден. 60-ка правеше.
Решив да побарам по огласиве втора рака, пошто толку буџетот, а и татко ми, не дека ќе го користи за нешто захтевно, ете да си читка политика на фејсбук.
Барав добар примерок, за добра цена и најдов солидно телефонче, зачувано, мислиш ново е. Ниту гребка на него, ниту некакви знаци на користење, човекот си го чувал домаќински, па уште го даваше по пристапна цена.
Земав да преговарам со него, и проработи тука тоа пазарџиското во мене, успеав да му спуштам уште од цената. Бевме од различни градови, па наместо по карго, ми рече ќе ми го прати по некој негов познаник, таксист, што возел меѓуградска. Добро викам, уште подобро, нема да го чекам 2-3 дена, дека викенд беше. Договорено? Договорено.

Следниот ден пак ми се прејави човеков кога го испраќаше да ми каже дека го пратил. И го чекам јас цел ден да се јави таксистов, да го подигнам... Го чекам, овој го нема, а се ближи полицискиот час. Ми се јавува човеков, ме прашува што сум направил, сум го купил ли телефонот? Му викам: " Го нема таксистов што го нема, дај ми ти негов број, јас ќе се договорам. "
Му ѕвонам на таксистов, ми се јавува човеков, и Драга, ми кажува, многу му се свиѓал телефонот, не сакал да ми го носи, за него ќе го задржел, имал ќерка 6-7 години, ептен и се допаднал, цената му била поволна, можел поскапо да го препродаде...
" Абе како така, нели имавме договор да ми го донесеш?"
Ете, така.
Не ми се расправаше, а и не дека ќе постигнев нешто... Му реков чим така, со здравје служи си го.
На татко ми му земав едно пивце, и му реков ако излезе нешто добро, ќе земеме.

Брееј. Гз продаден за пари. Ни лице, ни дигнитет.

Ја'зк да му е.

 

[Византиецот]

Драга, се изначитав убави работи на странава и сега ме надвладеа убаво чувство.
Мене денес ме мачи мислата дали кога со временска машина би патувал до 70ти, сите луѓе ќе се облечени како power ranger-и.

 

[Џонтра Волта]

Носталгија.
Збор, термин, појава, чувство, емоција што до пред некое време ја немав осетено. Не знаев што конкретно значи тоа. Мислев дека е момент кога ти си си надвор од дома, без разлика за каква причина и ти фали некој домашен, семеен спокој. Многу далеку од ова што јас го осеќам.
Во последниов месец и тоа како е врежана за мене. Зборот носталгија за мене е болен термин, ми ствара немир и солзи.

Ми фалат тие моменти коа ќе ме видиш на улица и без разлика што и да чувствуваш во себе, ќе ме погледнеш и исконски ќе ми се насмееш и ќе ми речеш, кај си бе чиче што праиш добар ли си? Не ли си на работа? Што има?
Колку и да сум нервозен, тажен, нерасположен, умрен, паднат, било каков, коа ќе те сретнев и погледнев ќе ти речев кај си бе хаха што праиш, оди накај нас тато е дома ќе седнеме, ќе се посмееме. Ќе речеше па што знам бе. И за 10 минути ете си седнат на двоседот, или у дворот.
Пиеш пиво, ракија, било што.

За тебе сум идел на гости у Србија кај роднини за кои искрено не ми е баш гајле. За тебе сум се согласувал да присуствувам на семејни веселби за кои истотака ми било гајле. Кајшто ќе си бил ти, од петни жили сум се трудел на истото место да бидам и јас. Затоа што си ми бил икона, и сум сакал секој момент да го поминам со тебе, првенствено затоа што си смешен лик и во тебе сум ги гледал сите позитивни нешта што треба да ги искусам во животот. Си ми ја давал сета позитивна енергија на овој свет.

Веќе те нема. Ова никако не можам да си го ставам во главата. Цело време мислам и се надевам дека е некој ружен сон. Дека утре ќе дојдеш и пак ќе ми се насмееш и речеш кај си бе чиче. А јас ќе ти вратам со некој бајат хумор на кој ти искрено ќе се насмееш и вратиш со твоја доскочица. Колку и да е несмешна, ќе се насмеевме двајцата.

Само во твоите очи го имав осетено чувството дека некој искрено и од се срце ме сака како свое дете.
На страна од моите родители.
Сум те сакал и секогаш ќе те сакам, искрено, најискрено.
Ми фалиш, немерливо ми фалиш. Не постојат зборови со кои би го искажал чувството на носталига, на недостиг. Те сакам!

Денеска бевме на вечера кај тебе, вечера на која ти не беше присутен, 39 дена те жалиме и плачеме, така ќе биде и во наредните 39.000.000.000.000.000 денови.
На денешен ден пред една година, како што кажуваат сеќавањата од фејсбук, седевме заедно кај мене. Пиевме, се смеевме, окапавме цела ноќ. Остануваат само сликите од таа вечер.
Утре е 40от ден каде ти веќе не си меѓу нас.
Утре е денот каде ти, според Православието, ќе се споиш со Бога, ќе влезеш во Рајот, ќе го најдеш сопствениот мир и спокој, заедно со твоите мајка и татко, со кои заедно заминавте во овие изминати 30 и кусур денови.
За неполни 30 денови, од мене се откинаа 4 битни и најблиски членови на семејство и фамилија.

Овој пост е за најболниот и најтажниот од сите нив.

Морав некаде да се испразнам, немам на кого да се искажам и исплачам. Нема сили и моќи да на оваа тема разговарам со најблиските и најпогодените од оваа семејна трагедија што не задеси.
Од еден филм видов дека најдобар момент искрено да ги искажеш чувствата е да ги запишеш на лист хартија. Јас тука ги запишувам. Со еден куп солзи во очите.
Почивај во мир чиче мој. Најчиче мој. Мој втор татко. Моја иконо. Моја позитивна енергијо. Мој хероју. Мое све.
Почивајте во мир дедовци и бабо кои ме напуштивте во овие 40тина дена.

Ќе ве испратам со една песна, една многу јака и моќна песна. Една песна со премногу болен текст. Една песна каде одат сите души за кои ние се прашуваме каде се.
Е таму се.

 

[Partizanen banditen]

Драга

Лето Господово 2050 и некоја. Покојни Саша Илиќ а. к. а. Партизанен бандитен влегува како независен кандидат во Собранието. Неговиот прв говор упатен кон пратениците на сдсм, дпмне, дуи...

 

[vidooq]

Драга Кајги,

Дешавките со Супер Лигата ке ме примораат да работам до недела, за да се пофаќам со обврските. Блеам на форум и на твитер ко будала.

И уште не зедов таблички за колата. МВР биле во некој конфликт со Раде Кончар, кој ги изработува таблиците. Just fucking great.

И така.

 

[@Fluffy_bunny]

Денес видов колку народов забегал за време на пандемијава. Не дека претходно не беше забеган, ама сега пак ептен во ендек отидоа. Чекам така во редица и една будала поминува со телефон и ја слика редицата. Ама некој постар беше не гледаше добро па замижува да види дали му испаднала добро сликата. Излегува од редов еден друг човек и му вика: Кој ти даде дозвола да сликаш? Веднаш да ја избришеш сликата тука пред мене и немој да си помислил да ми бегаш, оти ако те стигнам ќе те скршам и тебе и телефонот. И овој што сликаше вика: Добро бе не се лути, ама имам право да сликам јавен простор е ова. Еве ја избришав сликата. И му го покажува телефонот. Излегува една жена од редицата и вика: Сликај ме мене пред редицата ако не сака овој да го сликаш. Да ја види народот оваа срамота.

И после си размислував што сум згрешил јас толку за да бидам казнет да живеам меѓу вакви луѓе. Или што викаше другар ми: Да му е**м м***р на штркот кој ме донел во оваа недојдија.

 

[HEKOJ]

ДК,



Принцот од Нигерија стајкс аген. Неверојатно е како 1980 шеми работат и ден денес успешно.

 

[dragonsky]

Сакам да сум упорен во животов за било што како што е Ставро со правење на милион акаунти после банирање само за да дојде тука и да трола unsuspecting членови

 

[Govinda]

Еее Драга, па на мене роѓенден ми било денеска тука кај тебе.
Датата е сменета со саато али ја си го рачунам уште истото деноноќие од 20ти.
Дакле 7 годинки сум ги напунил. Машала , тамн спремен за прваче.
Некоме је до ракије, некоме до чакије, а ја чу да извадим боцу домачег црног вина
да прославим овај јубилеј

 

[Trent Alexander Arnold]

Каква величина. Каква људина. Смирен, сталожен, со двете нозе цврсто на земја.
Почивај во мир мајсторе.

 

[Partizanen banditen]

Драга

Крушевската република траеше подолго од оваа фудбалска Суперлига.