Драга,
Изморена сум од напнати муабети, сериозни теми, егзистенцијални кризи, факинг корона, и се по список. Не е ни да речеш некогаш дека ти е убаво моментално зашто одма сите вртат на некои глупости од кои ти скурчува што си им кажал, она ко да треба да се осеќаш виновен што ним нешто не им е погодено, па ти да мора да си емпатичен и да се жалиш само. Од таа причина веќе не спомнувам за никаков прогрес и добра вест никому освен на моите дома. Мразам да мора да се оправдувам или да го минимизирам тоа што некој со години се трудел и работел ради фаци кои се незадоволни од својот живот, ама доволно задоволни да не се мрднат од својата комфорт зона за да променат нешто. Иш.
Ок, од ситни фини моменти во животот неделава сакам да и дадам поени на косава. Имавме малце проблеми прошла есен, почна ептен да паѓа, страв ми беше да се исчешлам. Како и да е, годинава се оправи некако, густината е тука, а должината е на 3-4 цм од 2018/9 година, кога ја имав најдолгата коса во живот и која вака по слики наназад гледајќи, ми беше најдобра година за коса.
Времето се подобри. Пролет ми е некако најомилен период.
Имам нови омилени гумени бонбони.
И некако тоа е тоа.