Ебеш му матер, си слушал некоја алтер музика пред 15 години како дете и некако си се пронаоѓал, си мислел дека е за тебе. Наивно.
15 години покасно, се наоѓаш пред Армагедон душевно, минуваш духовна катарза и случајно бегајќи од се тоа ја пронаоѓаш истата песна. Сфаќаш дека животот ќе те ебе додека си жив, а твое е да се опираш или да почнеш да уживаш во тоа. И секогаш ќе те снајде тоа од кое што се плашиш и бегаш, ама кој да го знае тој универзален закон. Со музиката, се е полесно во животот, за мене е тоа прва и најважна уметност.
Фала Мејден.