Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Петра П.]

Кајчо,
Пред некоја недела имавме прослава за започнувањето на новата академска година. Прославата беше во замок недалеку од тука.. одевме пешки а по пат како нови студенти моравме да одговараме на прашања. Кој не знае одговор мора да пие. Горе во замокот запаливме оган и си направивме вечера.. па продолжи церемонијата со тоа што директорот на институтот не прогласуваше за витези со реплика од Халштадски меч..а ние како новопрогласени витези пиевме од садчиња што ги наоѓаме на терен.
Прејако доживување

 

[zmej gorjanin]

Работиш недела дена на тикет, сите почнуваат да те прашуваат до кај си и на ден пред официјално да почнат со намрштени фаци да те гледаат, решаваш да се откажеш после цел непреспиен викенд и да ги искоментираш глупостите кои што си ги изнапишал кои сега изгледаат надреално, кога го гледам кодот не сум сигурен од каде почнав, кај завршив и што све измеѓу тоа значи. Почнуваш да се соменваш у изборот на кариера, се прашуваш која е поентата на животот, за да онака откако све си искоментирал да пробаш со најочигледната/најселската финта и све магично да проработи...

 

[Lester Freamon]

Оф топик
Си ја пцуеш професијата, се нервираш со кодот, али на крај на месец те утешува платата која е 2-3 пати поголема од скоро сите инженерски плати во државава, али јбг само програмирањето е тешко или ,упс во моментов имаат прилика да бидат вработените во оваа индустрија страшно разгалени.

Oн.
Доста напорни и нервозни два последни месеци, особено што морам да се расправам со учени-недоучени и глупаци кои мислат дека знаат се, а во суштина се тешки дрва, што се однесува до мене негативна референца ќе јадеа уште пред неколку месеци и ќе им го одземев правото да се појават на проекти од оваа област, али јбг кој сум јас да го пресудам тоа. Уште повеќе ме нервира фаци кои филозофираат со саати, а на крај да им собереш немаат кажано ни 5 реда корисни информации, па технички лица сте упм, давајте прецизни и концизни одговори, не го губете времето на останатите со приказните од пред кооперација и ЈНА

 

[bijons]

Кајг,
некако тоалетот станува заеднички со тие што извршуваат „мала нужда од далечина“, наместо тој дел за лична физиолошка потреба да се прошири со оделување на лавабото за миење раце, посебен тоалет за инвалиди, па дури и посебен за деца, веќе почнува да се применува користење универзални единчени тоалети, дали тоа инспекциите го знаат ?

 

[Anco]

1. 
   
   ..Скопје ...........................Обичен Човек .................................................
   -Приказна за човекот што му остана верен на својот град - докрај
   
   ----Ги извлекуваа од куќите сами и незаштитени.Тоа беше мала, тивка
   колона од девет луѓе,собрани сосема случајно-од прва рака.Ако дотогаш
   тие луѓе немале ништо заедничко,тој ден ги поврза за секогаш меѓу себе.
   ---Ги довлекоа до Камениот мост и тука ги построија еден до друг, со
   лицето свртени кон празните,црни очи на цевките.
   ---Фаер !
   Неколку истрели еден по друг го растресоа жолтото молчење на ноември
   13 ноември “44 и малата колона се свитка врз земјата,за да не се одели
   од неа никогаш повеќе.
   ---Тешка и трајна тага остави секоја наша смрт што војната ни ја донесе.
   Па сепак, оние што настрадаа во последниот час кога веќе станавме
   победници, како да не заболеа најмногу,
   ---Скопје ги пресрете својте четитигодишни војници и им ги посла улиците
   со возбуда, што под клепките предизикуваа радосници....
   ....А деветмината што лежеа ничкум врз плочникот кај Камениот мост,беа
   се уште топли, како да заспале и како пак да ќе се кренат, за да си ја
   продолжат својата секојдневната живеачка таму, во некоја крива,нерамна
   скопска улица,без потреси без војни,просто - човек со човек...
   ...Околу нив беше глуво и мирно и ништо не го обеспокојуваше нивниот
   единствен рамен сон../Само рдно залутано листе трепереше заплеткано
   во ретката,бела коса на едниот од растреланите.
   ---Го познавате ли ?- праша човекот со пушката која се уште чадеше.
   ---Да - реков - го познавам...
   ---Бездруго бил илегалец?
   ---Не, не беше илегалец... стар беше тој за тоа...Обичен граѓанин..
   ....Чудно непријатно е да се разговара за човек, додека тој лежи неподвижен пред тебе.Но точно таквите мигови, сами по себе ќе завлечат по нишката што го соботува она повеќе,или помалку што се
   знае за него.
   ....А овој човек,до самата војна беше најпознат артист во градот.
   Многубројни скопјани го знаева накусо како “ чика Пера “. А го знаева
   и тие што одеа и тие што не одеа во театар. Низа години го поврзале
   стариот чика -Пера со бреговите на Вардар.Беше дојден од Србија, но
   кога ќе поминеше низ скопската чаршија,се чуствуваше наполно свој,
   се беше блиско и до него и во него: луѓето,и улиците и сето она добро
   и лошо со кој живееше градот во кој тој го помина својот живот.
   ---Добро утро,чика Пера !- го поздравуваше срдечно и со почит скопската чаршија.
   ---Дал ти бог добро, пријателе ! - отпоздравуваше стариот артист,сега
   кон овој- сега кон оној минувач.А неговото лице, кое пред кренатата завеса ја носеше на себе неброени пати драмата на македонскиот
   човек, неговите столетни патила и бигори, внесуваше топло присуство
   во кругот на оние со кои ќе се ставеше.
   ---Ако чика Пера немал никој близок таму од каде што дошол, тој од
   нашиот град направи една голема фамилија во која се чуствуваше и
   челад и родител истовремено.
   ...Сеедно дали чика Пера ќе ја ставеше на себе тешката необична
   облека од далечното време на Шекспира,или пак остриот,тврд шајак
   на нашите злопатени печалбари, тој и на упатениот и на неупатениот
   гледач му беше еднакво нужен.Па луѓето го чуствуваа во себе ...
   -..................Скопје 13 ноември 1944 година- пред Камениот мост
   ---Не- му велев на човекот со пушката, што уште чадеше..
   ---Не беше тој илегалец...обичен граѓанин...обичен човек
   ....А тој, стариот артист како да беше заспал врз плочникот....
   и како што гледате, му остана верен на нашиот град - докрај ! ..
   Се чинеше, по малку само, ќе се крене за една мирна живеачка,
   без војни, просто - човек со човек.
   -----------------------------------------------------------------------------------------------
   Печатено во весникот “13 ноември“ , Скопје бр.3 од 1964г.
   автор - Гого ивановски
   -----------------------------------------------------------------------------------------------
   во чест и сеќавање на артистот на стариот скопски театар
   Јовановиќ Пера-стрелан од германците кај Камениот мост
   на левата страна од Вардар,пред ослободувањето на градот
   
   

 

[dobramuzika]

 

[Илко Илија]

Она кога си мртов гладен у кујна имаш 2 кифли ама неможеш да ги изедеш оти сабајле ќе патуваш па ако ги изедеш сега ќе седиш гладен утре до 12.

 

[Stefan-kobe]

И јас како Ставро многу сонувам во последно време и тоа страшно ме нервира. Навистина, понекогаш соновите се добри и позитивно, ама во поголемиот дел од случаите сонувам некои негативни работи и често знам да се разбудам вознемирен. Некогаш и не памтам што сонувам, ама од првото станување јасно ми е дали било добро или лошо. Во последно време сонувам убиства константно, де комшијата убил некој рандом лик што му ја пипнал колата, де јас сум седел во иста куќа со многу луѓе, сум извадил пушка и сум ги убил сите до еден, де нешто сосема трето. Не знам зошто такви глупости сонувам, ниту имам некои сериозни маки во животот, така нешто да бидам загрижен и вознемирен, ниту сум негативна личност, ниту пак имам афинитети кон пушки, насилство, убивање и слично. Веројатно никогаш нема да си објаснам зошто сонувам вакви глупости, можеби е само период...

И јас би сакал да легнувам и сабајлето да станувам без да сонувам нешто, онака мозокот на оф и тоа е тоа. Исто така и јас не сакам премногу спиење, не сум спанко, 5-6 саати ми се сосема доволни. Друга ствар што би сакал е да имам некоја идеална тежина и да ме боли кур колку јадам и пијам. Понекогаш ми е смачено од тоа пазење на храна, едно од здравствени причини друго од “тежински“ причини.

 

[Kostic]

 

[Tender Girl]

Драга...има периоди кога не ти се случува ништо особено во животот, а потоа има моменти кои можат да направат да останеш зјапајќи во една точка со саати...и да се чудиш и прашуваш дали ова навистина се случи или филм беше?
А знаеш, секако дека знаеш дека не беше филм, туку сценарио напишано од судбината, затоа што ти во никој случај не си замислувал и помислил дека такво нешто ќе ти се случи...

 

[dobramuzika]

 

[ЈуријАркадиевич]

Архангел-Рубин кармин

Дадов Будим
за нова Пешта.
Не знам смеев ли,
да ти нудам
ветво срце
за нова радост.
Залудни години.

#спонтано

 

[smihajlo]

https://fokus.mk/arhiva-dali-vlasta-ke-mu-dozvoli-na-gruevski-da-izbega-vo-ungarija-ako-pratenitsi-na-vmro-dpmne-go-poddrzhat-dogovorot-za-imeto/?fbclid=IwAR0UmMiSItBT2Ae2fN5FwnTS_E8h2C2juL0VN7WmmbWikT23GU3tw9t1DaM

 

[Дим4е]

Assumption is the mother of all fuck ups.


Sent from my iPhone using Tapatalk

 

[Kostic]

Dejan, kaj beshe ti za nova godina?