Драга Кајгана (виртуелен дневник)

[Near]

К.


Everybody's changing and i don't feel the same..

Убав ден,содржеше елементи на мои 6 стандарни денови(ко 6 денови да поминале). Станав сабајле,работев нешто,отидов со БТ(масив респект за градот,мој омилен град у МКД дефинитивно,како беше она..Битола нема аеродром,ама на Широк Сокак авиони летаат...точно у вистинска смисла на зборот),стигнав порано од планираното,шетав ваму-таму 2 саати. Испив кафе,ми се јавија колеги да сме седнеле кафана,се испоштувавме убаво,и приметив колку уствари веќе работите не се исти(у таа чест и песната,се неам видено од мај месец со нив,сите си дипломираа навреме се,вработени,тип-топ). По неколкучасовното битосување во кафана,таков полупијан си стигнав дома у 7:30 и ме побараа за кошарка у 8:15,ајде и таму да не скршам..По ова,може да заклучиш колку ми е безвеза секојдневието. Нвм,него нез шо е со НГ оваа година. Оно секоја година се послабо и еуфорија и се се чувствува,ама годинава е хаварија. Кај луѓево фали новогодишна еуфорија...Онака,28-ми декеври,повеќе од пола луѓе не знаат кај ќе чекаат,што ќе прават..Ми фали времето кога месец дена унапред ги броевме деновите за до НГ...желба до Дедо Мраз,едно пакетче со новогодишна еуфорија.

 

[Kostic]

Kakvi vibracii ej.

 

[ЈуријАркадиевич]

Скопје не е убав град. Единствено, кога го гледаш Скопје во себе и ги доживуваш сите интимни сеќавања врзани со градот, само тогаш е убав. Живее само во реконструирање на спомените, мртов град.
Минатото е како: кора од портокал, силен дожд во лето и тн.
Убава храна и убави книги, доволно е.

 

[Флеш]

Веќе 2 месеца на ново место и не ми се работи тука веќе .... Шефот ми е супер,немам замерка,но колегите Заедно со нова колешка дојдовме истовремено,се испокараа за распоред и се направи ја лом со постариот колега кој научен кога сака,и новата веднаш побара преместување а 3 недели као што почна.... Другиот,постарата колешка бетер,за секоја работа,има ништо не си праел забелешка....Како не не бива, итн контекст..... Организација на работа Кој како праи,ти викаш води поубава евиденција,пари во каса,во благајна,ситно оди укрупни,не чекај,пишанка-бришанка цело време и заради нив у -2000 сумПостарата колешка уште ме пријавила кај шефот за заборавена клима Ако е така,дај да пријавам лошо броење пари и евиденција,држење хигиена,пиење кафе цело време паузи,пушење у вецеАјде разбирам нов сум,трпам од постарите,традиција,ама да премине граница и пари давање од што лошо се организирани ,кој ве ебе Ќе барам премештај на помирно место,шефот има разбирање,зш као шо слушнав,сто души направиле премештај од кај шо сум сеа,заради работиве шо се дешаваат ....Овие двајца постари колеги тука се зш во близина живеат,и улежани се тука 3 години и више

 

[Ilumious]

Завршив конечно. Да не си искобам нешто да се расипе ама ќе спијам 3 дена сега. Како воз да ме прегазил...

 

[Solaire of Astora]

Се разбуди среде ноќ во ниедно време, а ние двајцата толку многу уморни и желни за сон, што двајцата се молевме во себе да стане другиот и да ја изменаџира ситуацијата. Прва стана она, а мене некако ми олесна пошто мислам дека година дена од животот давав за да можам да продужам да спијам.

Се бореа и молеа можеби пола саат, но не успеа да заспие. После ми ја тутна на мене на кревет, у дневна на гарнитура, пошто нема место за мене на брачниот. Станав, ја нишкав скоро саат време, мислам дека заспиваше, а она уствари будна беше и уживаше единствено во нишкањето.

После тоа пак ја прошверцував во спална да се дружи со мајка и, со надеж дека конечно сум ја решил ситуацијата и дека ќе си продужам со прекинатиот сон. За неполни дваесет минути повторно добив поклон до мене на гарнитура. Ме фати нервоза, ама преморен бев за да реагирам, а и немав многу простор за маневар. Ок, ја седнав до мене, и пуштив да гледа цртани на мобилен и јас се наместив да дремам, повремено отворајќи го едното око да ја проверам што прави и дали конечно ќе и се приспие.

Гледаше во мобилниот и беше тивка и мирна, глас не пушти. А темпераментна е и обично многу зборува. Си ги врткаше цртаните на мобилен, мајка и спиеше во спална, а татко и дремеше во дневна до неа повремено внимавајќи и чекајќи ја да заспие.

Можеби саат време така.

Осетив како ја стави главата на мојата перница не изустувајќи ни збор. Дури и мобилниот со цртаните го исклучила. Лежеше така до мене, со очите отворени затоа што сама не е навикната да заспие, лежеше до татко и и молчеше да не го разбуди. Милион сонца блеснаа во моето срце, чиста совршена неизвалкана љубов, мирна и топла и интензивна, љубов и чувства кои не сум ги почувствувал досега. Очите ми беа полни со солзи а душава озрачена со позитива и надеж и верба и сите убави и совршени работи на светот.

Единствената вистинска причина и смисла во овој безмислен, наречи го - свет, холограм, илузија, како сакаш и милуваш. Фала за тоа, инаку прснав одамна и отидов во еден правец. Благодарен сум бескрајно.

 

[Demonofdesign]

Чергар и македонец што е пред бркање од државен стан и преживува со пола оброк најде да ми збори дека дома не ми било средено и дека сум недомакинка.

 

[Lester Freamon]

ДК,

знаеш дека се е отидено упм во државава уште кога во КАМ секој втор си носи кеса во џеб (па згора на се и брендирана од друг маркет), за да не плати 2 денари

 

[silmarillion]

Од народ што на се коментира “Цена?” , неможеш да очекуваш ништо.

И најбоља пцовка деноиве - јебем ти први ред на сахрани. На тие што ја знаат од претходно им се извинувам.

 

[Feisty]

Рече Моника и се вработи во општината три дена после промената на власта.

Да им копа човек по коментари дното ќе го пробие.
ХК ПУ!!!!!

 

[Kostic]

Kreacija 0, a sta ustvari radish,
pokazujes sise koje tek treba da zaradish,
a samnom volis da varis granja raznih vrsta,
sve da vrtish oko prsta,
EVO TI KITA CVRSTA!

 

[Mark Renton]

Како што растам и стареам, така се повеќе и повеќе среќавам идиотизам околу мене. Се сеќавам дека како мал се плашев да пораснам, бидејќи не бев спремен за сериозноста која ја носи со себе светот на возрасните. Сега сум делумно возрасен, можеби во последниот период на транзиција од дете во маж, но сеуште ја чекам сериозноста, мудроста и одговорноста кај возрасните, онаа која ја градев од дете. Првиот момент кога сфатив дека сум се зафркнал што пораснав беше првата година на факултет. Тогаш, се осетив како да сум повторил година и ме вратиле назад во средно, и една од причините што сеуште го немам завршено факултетот. Можеби кривицата е во мене, што сметав дека светот на возрасните е ист како во книгите и на филмовите, страшен и полн со важни обврски, а ги добив истите луѓе и лица, само со повеќе брчки и бледи лица. И така, стојам на секоја постојка, надевајќи се дека следниот автобус ќе ме однесе во вистински правец, дека во следната уличка ќе се разминам со разумен старец, чекам да се шмугнам низ некој паралелен универзум каде ќе разменам мисла со возрасен човек. А, како мал, секогаш ми оделе муабетите со постарите луѓе, сега јас стар, ги гледам постарите како млади деца, тинејџери на кои им дале повеќе одговорности од тоа што можат да сносат. Светов се распаѓа, луѓето не можат да останат во чекор со грешките од нивното минато.
Вчера сонував, сива,есенска идила за на крајот да полетам:

На кратко кажано: Ти ебам идиотите со кои сум опкружен, ме впиваат секојдневно во нивното секојдневие, умирам од досада, стагнирам, паѓам од горе со брзина на нивната глупавост.

 

[Kostic]

 

[Ilumious]

Влав не ми зеде пари. Мислам дека некаде го изместив универзумот

 

[Емкаа]

Знам дека во темава доаѓам воглавном да кењам за нешо, ама не може бе другари да си позитивен во општество како нашето. Не може, првото излегување надвор ќе се најде некој ропак и ти го убива секој атом добро расположение. Ние сме толку безобѕирни, се понашаме како да сме едни единствени. Не може во нација во која не се почитуваат елементарни културолошки правила да зборуваме за некаков општествен напредок.

Јас сум човек што многу сака да спие. Наутро првите 45 мин, саат време не ми се прави муабет со никој, уште сум поспана, и просто многу ме нервира кога некој ќе ми го наруши сонот. Пред некој ден ме буди врева во 4:45 наутро, слушам чукање на тањири, тенџери, отворање фиоки, преместување,пушти- исклучи вода, па пак разместување. Толку многу се слушаше што едно време станав да проверам случајно да не влегол некој кај нас во стан и да почнал да ни ја разместува кујната. Имам ретардирани комшии шо пуштаат правосмукалка во 1 наутро, се караат буквално секој ден, ама ова мислам дека ги премина сите граници. Чекав добри 45 минути, ми помина и дремка, толку се напнав, одам му ѕвонам на комшијата, не ни пробав да бидам културна, викам 5 и пол е саатот, цела кујна ја разместивте, имајте осет малце. Типот, длабоко увреден, како да сум го прекинала во везење факинг гоблени а не во преуредување на станот во 5 сабајле за кој разбра цела зграда, мртов ладен ми вика е добро де, рано станувам, да завршам обврски низ дома. Па друже и јас сакам да ја рокнам thunderstruck на цел глас во 3 сабајле but you don't see me doing that, don't you?

Истиот ден, одам за на работа, си одам по тротоар, ми свири кола бе. Факинг кола ми свири да се тргнам, ми прави гестикулации типот позади волан, ај ма тргни се, не глеаш дека сакам да поминам. Преминувам бе другари на пешачки на зелено, копук од факинг школа за возење, со една рака го управува воланот, со друга јаде,гајле нема и шиба по пешачкиот.

Вечерта одам Сити мол, пробуваш да си културен нели be the change you want to see in the world, за влез во паркингот и викам на другарка ми не врти на полна, искружи застани си во редот и влези. Џабе ти чекаш ред, ти си глупак чие време не вреди, ти си грешка на универзумот зошто си построен во лентата во која треба да чекаш. Се убацуваат индијанци од сите страни, ти се лепи бе, ти шлајфува. Ти на гас, тој на гас.
Искрено се чудам како на некој досега не му пукнал филмот и не излегол со калашников да испоубие се живо и диво.

И така другари, порадувајте се овие 2-3 дена на празниците, уживајте во магијата, и од вторник вратете се на секојдневниот живот каде ви свират по тротоари за да се паркираат, каде за да поминете на пешачки треба да 10 пати да се свртите пошо на сите будали им се брза, светот каде пред полн супермаркет си го кажувате пинот од картичката пошо терминалот е залепен на почеток на касата, а тој позади вас веќе ви се залепил и почнал да ги отвара ќесите, светот каде стана нормално да шеташ по парк и да наидеш на 3 отровани кучиња и мачки, свет во кој ако излезеш пешки дури врне надвор, поголем ти е ризикот да се вратиш потопен од автомобили него од дожд, свет каде што за да завршиш една обична административна работа мора да земеш слободен ден од на работа!

И се ова оправдајте си го со 'Ама никаде не се живее како тука! Да седнеш во кафана, да излегуваш секој ден, со друштво, таа блискост на народот никаде ја нема! '.

Сречна Нова и се најдобро!