Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека...

[Blondy ʚϊɞ]

Очите полни со солзи.
Грутка во грлото.
Лажна насмевка
Болка во градите
Премногу сеќавања.
Ниту еден збор за крај.....

Секогаш ќе имаш посебно место во моето срце, после се.

 

[Jagod4e]

И после се, ми надоаѓаат мисли дека љубовта е привилегија на одредени луѓе, а јас не сум меѓу нив! I wasn't meant to be......
Морам да се фокусирам на моите обврски, ги мразам моите мисли.....

 

[Николина]

Точно пред 8 години се запознав со тебе, само кога ќе се потсетам дека не сакав да излезам таа вечер во град, и кога се двоумев дали да се запознаам со тебе(бидејќи не знаев кој точно сака да се запознае со мене, но во себе силно посакував тоа да си ти зашто те имав видено претходно) Можам да кажам дека таа вечер нема никогаш да ја заборавам. Многу сум среќна што те имам злато мое, ти благодарам што постоиш во мојот живот и што ми го правиш убав секој ден, е добро не секој некогаш знаеш да ме изнервираш. Без тебе искрено не знам што би правела, ти си мое се Те Сакам Најмногу срценце мое! пс. се надевам покрај обврските што ги имаш дека нема да заборавиш што ден е денес, иначе тешко тебе

 

[НеоН]

Само ти ја имаш таа величенствена моќ да го правиш ова. Да се осеќам ко да сум на средината од патот, ни напред ни назад. Да ти се намочам и во колоквиумска недела, и на испитите шо ги имаш, и на кривичното право. Да им се намочам на колегите твои, на другарките твои, и на тој другар ти шо се понаша ко геј да му се намочам. Јас сум бил дете, а ти незнаеш шо сакаш во животот. Пун ми курац више, не личи ова на мене, после роденденов мој ако не се видиме, или ако не направиш нешто што очекувам да го направиш, ќе леташ ко празен куфер...

 

[Фокси]

Ништо не е поприсутно од твоето отсуство...

 

[Prime]

Барем блиску да ми беше да те гледав..

 

[Ipsissimus]

 

[ververice]

Neznam dali da si postavuvam prasanja ili da si davam odgovori..Mislev deka nema da me boli povejce,mislev deka ce bidam ramnodusna na tebe, deka koga povtorno ce te vidam ce bides samo moj drag poznanik...No ne,se izlazav..kakvo li e ova moe srce,kako li da mu objasnam deka te nema povejce,deka se bilo edna golema laga...Se prasuvav dali da te gledam vo tie tvoi dlaboki oci i da sonuvam deka te dopiram ili da bidam ramnodusna kako studen bran da me pomiluval.....Koga ja doprev tvojata koza na obrazot mi se pojavija custvata...povtorno, povtorno zatreperi ova moe glupavo srce, ja pocustvuvav mirizbata na tvojata koza...Pomina edna prokleta godina odkako zamina i se ubeduvav deka moite custva se mrtvi, deka te zaboraviv...no ne,znam deka nemozam nikogas da go napravam toa.....Bura e vo moeto srce, bura od custva koja nemozam da ja smiram....Jas samo te sakam , bezkrajno i beznadezno...sto i da pravis ,kako i da se odnesuvas jas nemozam da te zaboravam....Se bi dala za edna tvoja pregratka,se bi dala za eden edinstven baknez....za eden moment da go pocustvuvam cukanjeto na tvoeto srce..Naskoro ce zaminis daleku od mene,a mojot kopnez ce ostani i ponatamu po tvojata ljubov, ljubov koja postoi samo vo moite sonista...NO, NAJMIL MOJ....NEZABORAVAJ DEKA SEKOGAS CE TE LJUBAM , BEZ RAZLIKA STO TI NE SE SECAVAS NA MENE.......beskrajno mnogu te ljubam ...

 

[ververice]

Vecerva me povikaj tebe,vo tvoite pregratki,vecerva mil moj gi doprev tvoite usni so vkus na oriental....mnogu sum srecna..Dodeka ne bese domene ja gledav rekata pred mene i vodata vljubena vo svojot tek, brzase i taa vo pregratkite na sakaniot, razmisluvav za nas dvajca....Jas ti ja otvoriv dusata, ti go podariv srceto....ti ja podariv cela moja ljubov, mislev deka momentot sto go ziveam ne e stvarnost,se plasev da gi zatvoram ocite mislejci deka ce isceznis.....Koga se vrati i gi dopre moite usni so nezen baknez iscezna celata moja bolka, sakav samo da te gledam,sakav samo da te baknuvam i da te drzam za raka..Toplinata na tvojata koza mi davase sila, no mil moj sakav da ti dadam i del od mojata sila....Nikogas nema da zazalam pa i ako toa bese nasiot posleden baknez, pocustvuvav barem deka mozam da te gusnam...Na zaminuvanje mi go podari moeto omileno cede, mi rece: ''ZEMIGO ,OVA ZA TEBE GO KUPIV''......te baknav,ama srceto mi zaplaka...Koga zaminav solzi se trkalaa po moite obrazi,neznam zosto,no moeto srce kako da mi velese deka e toa kraj, deka e toa zboguvanje...Ne se zboguvaj so mene,nemozam toa da go preziveam,JAS , JAS SAMO BESKARAJNO TE LJUBAM NAJMIL MOJ.....

 

[c i t r o]

No love for me without you!

 

[SomeoNe!]

I fucking miss you, but if you cant be mine why i should stick around you?

 

[studentka_]

The worst day of my whole life was the day i decided to give you a second chance !

 

[*LittLe heart*]

Ќе го наречам последно писмо за приказна која се завршува денес после точно 5 години и 7 месеци...

Погрешна личност покрај себе ме натера да паднам во рацете на уште поголема грешка, се заљубив. Незнаев дека постои можност да се грижиш за некого многу повеќе отколку за себе, дека може да заслепиш и да не гледаш ништо освен него, да го насочиш сопствениот живот околу некој кој почнува да ти претставува се во животот. Сега имаш другар кој ги знае сите твои проблеми, радости, непријатности, тајни. Сега имаш некој со кој почнуваш да се консултираш за се од најбанални до најсериозни работи.За мене тоа беше непознато, туѓо, далечно...Почнав да се плашам од своите мисли. Размислував за иднина, почнував да замислувам иднина со него, да планирам работи што недоликуваше да ги планирам на тие години. Да, имав чувство кое е најубаво, сакав некого и да тој некој ми го уништи животот по цена за само едно чувство. Признавам проблемот е до мене, јас сум наивна, верувам во добрината на луѓето. Кога некој може и му дозволувам да ме уништува, зошто да не го прави тоа. Јас сум таа што треба да стави крај. Живеев во неговите лаги, неговите ветувања, замисли кои никогаш не се реализираа. Секогаш кога доаѓаше до крај јас бев таа што попушташе. Што да правам го сакам....но денес се менува се. Денес дојде време за ВИСТИНСКИОТ КРАЈ кој требаше да биде одамна. Доста понижувања, доста лаги, доста потценувања....време е за најтешкиот, најхрабриот и најпаметниот чекор. Ова ми е исповед до некој кој не постои, до некој простор во кои ќе ги исфрлам овие тегоби и се ќе излезе од мојава душа. Само се надевам дека ќе го читаш ова и ќе ги осетиш на себеси. Причината зошто овде? Голем дел од тие 5 години се наоѓа на овој виртуелен простор, во твоите текстови кои се залажувања преку убавите зборови, нашите размислувања, моите чувства за тебе......не сум само јас таа која паднала на твоите лаги овде, но најглупавата која паѓаше уште многу подолго од другите. Паѓаат солзи, се стега срцево ама ми се олеснува душата...........Збогум, денес е денот кога јас почнувам сосема нов живот, нов лист од книга која денес ја искинав до половина...Среќно со М......., среќно со факултетот, среќно со се останато во животот, не ти посакувам лошо, ти посакувам се најдобро. Ова да го читаш секогаш кога ќе ти биде најубаво знам дека нема да ти биде сеедно....Мене ми останува да се борам со себе....

 

[Клипче]

Не дека има нешо ау бау ама од време на време сакам да си пишам у темава......

i would like to

 

[DeviAngel]

Одамна еднаш подарив срце, го дадов на послужавник притоа не побарав апсолутно ништо. Те имав тебе имав се, ти дадов се, ми беше се.

Беше единствената личност која ми значеше, мој центар на внимание, мое се. Си отиде и зеде се и најискреното кое ти го подарив, моето срце.

Во мене не остана ништо на неговото место едноставно има шуплина која се осеќа од километри. Ме направи нова личност која ни јас самиот на моменти неможам да ја поднесам сурова,арогантна и најлошо која не сака апсолутно ништо нема повеќе љубов во очите мои, во мотивите, во животот.....

И најлошото е тоа што таа нова личност после тебе успеа во премногу работи кои неможеше ни да помислиш, тргна напред, успеа во се, виде се, проживеа се и пак на крај останаа таа шуплина тука непополнета.

Остана ништо ...