Откако ни започна одбројувањето, мислите сѐ почесто ми патуваат кон нас, какви сме, како почнавме, како продолжуваме.
За првпат овие мисли не биле вклучени за време на врската, туку еве кога веќе се спремаме за чекор погоре, ете таа безгрижност ми ја даде во последниве месеци, скоро година. Ни овозможи една здрава опуштена врска во којашто и двајцата сме комотни во сопствените лица, табиети, нервози...
Да ми кажеше некој дека ќе бидам благодарна за сите солзи, разочарување и разделба, за сѐ она неубаво што ни се случи 2021, немаше да му верувам. Нашиот проблем не беше во ѕидовите, туку во темелите. Затоа мораше сѐ да се сруши, ама онака со динамит, безмилосно, да не остави трага за да се исчисти убаво за нови темели, поубави од кога било. Се заколнав дека веќе за не мене не вредиш ни да те плукнам. А, нема да го заборавам муабетот на другарка ми тогаш, аа оваа што ви се умеша ептен рано почна да објавува стотици фотографии и очајно да обележува територија. Нешто не ќе да е мирна, овој нема лесно да те заборави. Тогаш не ја регистрирав. Јас сум позната по тоа што не давам втори шанси ни на некои роднини. Јас еднаш бришам.
Но, веќе никогаш нема да бидам толку категорична во ставовите. И освен своите инстинкти веќе никого нема да слушам. Така се договоривме, од првиот ден... од вториот прв ден, нема печурка психолози, нема другари/ки, не дозволуваме коментари.
Со многу неспретни чекори и двајцата, ко пијани на калдрма без улични светилки. Искрено првите недели си велев што барам јас во ситуацијава. Но, решив да не мислам со гаранции и очекувања во главата, а ако не сакам да се чувстувам искористена на крај, свесно да ја одредувам динамиката. За да сфатам, досега не успевало токму поради ова, непотребно контролирање и подоцна обвинување за нешто во коешто вина имам и јас.
Овие месеци поминавме низ многу глупости. Не бев воопшто лесна. Како некој којшто првпат смогнува сила да прости, знаев многу да повредам, можеби не со многу зборови, но знам тие први три недели и погледите ми беа доволни. Како што тебе ти требаше време да се излечиш од тие твои лоши навики, сега јас морав да се исчистам од сета таа огорченост. И ти сето тоа машки го издржа. Потоа, сѐ почна отпочеток, убаво, здраво, со исчистен ум и дух.И во мене не се вгнезди сомнеж, ниту за миг.
А, толку немаше врска со мажот којшто си го идеализирав во моите мисли, јас романтична душа замислував дијалози извадени од класиците, искусување на емоциите на подлабоко ниво. Но, таков не ми бил потребен. Си ми бил потребен токму ти. Ти, што убави зборови, комплименти, искажување чувства треба да вадиме со клешти, но еднаш во сто години ќе направиш гест во чијашто чест сите книги со стихови би се скриле од срам за тоа колку се недоволни.
Ти, нервозен, весел, што многу сакаш да се мајтапиш на моја сметка, но тоа го правиш на начин на којшто јас, којашто сум позната по кратки фитли и лесно навредлива, не сум вознемирена... како и да ти успева. Но, тој скриениот човек зад сета таа фасада, е тој човек го немам видено досега ни на филм. И многу подобра душа имаш од многу дежурни кукумјавки.
Затоа прифатив. Затоа што за првпат, кога изустувам те сакам, тие две зборчиња ги чувствувам во секој нерв, во секое срцебиење. Те сакам. Се радувам на нашите нови патишта кон она највозвишеното, чувство на припаѓање, на одбројувањето до оној ден.
Ги имаш најубавите љубоморни испади на свет. 
А и сам знаеш дека не се оправдани. И само затоа што си вака искрен не ти замерувам. Кај ќе најдам во ова време чоек што ништо што му стои на душичката не може да скрие. Не грижи се, јас не те издавам. Секогаш биди си како што ти е во срцето. Јас сум ти ортак во сѐ, на вистинската личност се доверуваш, I promise you that.
