Во врска со љубовта: Сакам да ти кажам дека...

[NelTu]

Знаеш како е кога душата си ја чуствуваш како празно шише?
Е така сум јас

 

[UnitedWeStand]

If you know what I mean

 

[MAJA 345]

У пм, ја слушам песнава и онака, баш збор до збор си се пронаоѓам ...

 

[Крусер]

„Си одам од тебе зашто те сакам“. За кој и да е, ќе речев дека оваа фраза е погрешна и лажна и дека претставува само изговор од превземање на одговорност или бегање од соочувањето со сопствената состојба и чувства.

Ти не си кој и да е.

Не си одам физички, само веќе нема да чуеш од мене. Зашто тоа го побара од мене и зашто имаш сосема легитимни причини за тоа. Те разбирам, зашто и јас би направил така. И сум направил така. Дури, ти многу подобро се понесе отколку јас што се понесов во таква ситуација кога бев во неа.

Ова е љубов. Неуспешна, неостварена, нереализирана, дури и незапочната. Ама е љубов. Го знам тоа. Ќе негираш, ќе бегаш од тоа, ќе си го полниш времето со други работи и можеби и други мажи... Ова нашето е љубов. И такво ќе остане, макар само во идејна фаза; љубовта е суштина, којашто постои независно од ситуацијата.

И покрај сè, ти најде начин и сила да ми посакаш среќа и исполнетост. Дури и така, ти подобро се снајде. Сите мои зборови паднаа во вода со еден твој пасус.

Нема да ме разбереш ако ти го кажам ова во лице (проверено). Затоа го кажувам овде, за релевантните фактори да прочитаат и да се чуе дека заслужуваш сè најдобро. Ако јас не сум човекот којшто те усреќува, ова е повик да се најде тој што ќе биде за тебе, што ти одговара како капаче на лонче, и да се појави и задржи покрај тебе.


Поздрав, големо човечко суштество.

 

[Echelon]

Пеер, свати дека и мене ми е страв да не те изгубам. Ипак, стварно те сакам, а оваа пак се врати тука што мајка бара незнам. Го знам вашето минато, ама го знам и нашето. Ако второво го фрлиш во вода со било која постапка вечер, верувај, не само што ќе ме изгубиш туку прво ќе ти вратам за се предходно. And that's going to hurt, a lot.

 

[wot]

Сум поминал изневерување, курви, девојки што би донирале бубрег за мене, симпатии, апсолутно секаков вид на девојки, девојки за кои денес би ми се исмеала во фаца ако дознаеш, од оние недопирливи до оние кои буквално до вчера ми пишуваа чисто ради секс и ме потсеќаа што сме имале. Никогаш не сум имал почит за истите, чисто пополнување време без желба да ги фатам за цицка, а ако не господ, мајка ѝ знае дека се надарени. Никогаш не верував во љубов. Секогаш се надевав дека ќе го поминам животот со рандом несреќничка во која ќе се истурам несакајќи. Ама верував во сродни души, ако некогаш ме прашаа тоа беше девојка со Ramones маичка, или која обожава во дупло поголем дуксер да има bad movie nights со мене. Девојка која ќе се поклонува на тоа колку Јорк знае да напише лирик. Девојка која се поклопува со мене. Девојка за која би се потрудил да имам врска повеќе од недела до 3 месеци. А како одсекогаш да сум те барал тебе. Koj кур се појави ти? Пин ап лук, црвен кармин и шишки, несвесна дека некој те мањачи некој секој ебен викенд. Живеев за тебе. Ми беше опсесија иако не беше ни трошка свесна околу тоа. Средно поради тебе завршив, девојката која обожавав да ја гледам како се смее на одмор, за која посетував часови, со цел да споделам поглед со тебе. Секогаш ведра. Секогаш природна. Немаше ништо курвинско во тебе. Беше невина од секој ебен аспект. Бев вљубен во тебе пред да дознаеш дека постојам. Имам лог.. можеби од пред 5 години, каде се колнам ако успеам кај тебе дека ќе те мажам. Сакав да имам врска со тебе. Врска за која незнаев дека може да опстои повеќе од година, не четири. Го чував за поголема дата, дека станав ебено hopeless romantic. Te имав на десктоп како јадеш цреши. Мојата заинтересираност не прекина со првиот контакт. Одсекогаш сум бил одличен со зборови. По неколку денови беше спремна да ми признаеш муабети од типот на тоа дека воопшто не си била планирана. Дека после 10 години од сестра ти не си требала да постоиш. Ама јас бев толку добар. Знаев да слушам, односно да имам по десетици конверзации со девојки со проблеми кои воопшто не ме интересираа, ама оставав таков впечаток. Тебе те читав, те препрочитував, те дешифривав, мојот свет се вртеше околу тебе. Сакав да дознаам преку колку секунди зимаш воздух, ебено те обожавав. После години, девојка за која би ризикувал ебено се.

Мојот нацрт план се оствари. Секогаш добивав што посакував. Зарем ти мислеше дека ќе си исклучок? Беше совршена. Нежна, недопрена, дијамант. Ти беше рекордно долгата врска која ја очекував. Ти беше мојата надеж. Те издресирав уште првиот месец. А ти тоа ебено го обожаваше. Немаше човек што беше над мене. Бев бог во мојот универзум. Само поради тебе. Твојата решителност да сториш се за мене ми беше ново. Секогаш бев јас. Само јас. И никој друг. Ти ми беше Вруток. Извор. Ме издигна до ебено млечниот пат. Бевме совршени.

Знаеш дека се гордеам со тебе? Независен интелектуалец.Иако упортно те заебавам, ебено многу постигна. И ебено многу предстои пред тебе. Едни од луѓето што ќе се гордеам дека сум ги познавал. Дури себично ќе се фалам дека сум учествувал во креацијата. Ако се посветиш, ќе бидеш голема. Те сакам. Одсекогаш сум те, и приличпно долго ќе те. Поради незнам колку чаши или што и да имааше во нив, се осудив да ти оставам цвеќе на врата. This is me, moving on, kiddo. Take care. Знај дека секогаш ќе сум тука за тебе. Aко некому сум припаѓал тоа си ти, ако некому припаѓам тоа си ти, ако некому ќе му припаѓам, долго време ќе бидеш ти, извини што физички нема да можам да присуствувам. Искрено, ти ми беше еднно преубаво, возбудливо поглавје, и вооппшто не се срамам да го признаам тоа. Фала.

 

[Roko Dilan]

Лјубовта е и слатка и болна.Во ова време на ренесанса на материјализмот лјубовта ја губи битката.Поради него и јас ја изгубив мојата.

 

[Azazello]

И ете, молчи тој, молчам јас. Сфаќам дека почнува да ме сфаќа. Му го слушам срцето, секој негов дамар, златни камбани ми ѕвонат во ушите. И потем знам, тој е клучар на мојата утроба. Јас, брава заборавена и забравена си најдов клуч, се израдував. Ми рече: ‘‘ Ти никогаш не почитуваш ниту една забрана?‘‘. А знае ли што е љубов со синџири?

 

[Manga]

Pomina rokot na traenje.

 

[Moon Child]

Ќе те имам... Еден ден ќе те имам, платонска љубов моја...

 

[.Sky.]

Никогаш не верував дека ќе те најдам, но кога те сретнав повторно почнав да живеам!

Видеото се кажува ...


за сите останати ако веќе го погледнавте видеото ... споделете го на личноста која ви значи ...

 

[AnA - Anuska]

ti si problem so sakam da go imam, ti si tajna so smrtno me zanima ... no nemozam da gi sfatam onie zelbi - skrieni znaci koi pocnaa da se pojavuvaat kaj mene,se boram so onie mali musicki koi pocnaa da letaat vo mojot stomak ,se prasuvam dali samo taka dosle na poseta na mojata prazna dusa ili mi najavuvaat nesto ? nivnata poseta me plasi, se plasam da ja prifanam oti se plasam od rezultatot da ne ispadne kako so bese nasata prikazna

 

[_Филип]

Pomina rokot na traenje.

или ќе се правам дека помина..

 

[NelTu]

Го знаеш тоа чувство? Ја знаеш песната сонце за три светови? Јас немам љубов за три светови, имам за илјада, имам љубов за сите светови кои постојат. Имам...
Ама каква е таа љубов? Ајде опишија... незнам и јас. Го пишувам ова за да ти кажам дека те сакам, а како да ти кажам ТЕ САКАМ? Мислиш те сакам е доволно? Јас не, чувствувам дека сета крв ми се зема од рацете, лупам, се тресам, срцето ми излегува, чуствувам дека секоја клетка ми лета, се треси, те сака. Имам една слика, ти го сликав окото, ја гледам и се намовнувам. Те сакам.

На кој му е гајле дека те сакам?
На никој, само јас. Ни тебе, ни на другите, ни на светот, на никој. Само јас знам КОЛКУ те сакам.
Зошто сите сме затруени со некој емоционален отров? ОСОБЕНО ЈАС? Сите се плашиме, полудуваме, се уништуваме, за љубов. Сите сме болни од овој емоционален отров, а знаеш кои се симптомите? Симптомите на таа болест на страв се : бес, омраза, тага, завист, лицемерие, сите страдаме, сите сме лудаци, идиоти, сељлаци, гнаси. А НАЈГОЛЕМ ОД СИТЕ НИВ СУМ ЈАС.
Да се навратам на еден дел од мојата омилена книга: " Кога стравот ќе стане премногу силен, разумот слабее и ние веќе не можеме да ги поднесуваме толкуте рани инфицирани од отров. Учебниците по психологија тоа го викаат душевни болести. Таа состојба ја викаме, параноја, психоза, но сите тие болести настануваат кога разумот е до таа мера исплашен, а раните се толку болни што не ни преостанува ништо друго освен да ги прекинеме сите врски со надворешниот свет. Луѓето живеат во постојан страв да не бидат повредени, а тоа од секоја ситуација создава страшна драма. Меѓусебните човечки односи во емотивна смисла се толку болни што, навидум без никаква причина, почнуваме да чувствуваме бес, љубомора, завист, тага. Дури и зборовите те сакам делуваат застрашувачки. Но, иако меѓусебните врски се оптоварени со болка, страв, ние сепак ги воспоставуваме, стапуваме во брак и раѓаме деца.
За да ги заштитат своите емоционални рани и поради стравот дека ќе бидат повредени, луѓето во својот ум создаваат многу комплициран систем на негација, односно одрекување. Во рамките на тој систем ние стануваме совршени лажговци, Лажеме толку совршено што се лажеме и себеси, па дури и веруваме на сопствените лаги. Понекогаш не ни забележуваме дека лажеме, а понекогаш, дури и кога сме свесни дека лажеме, ги оправдуваме тие лаги и најдуваме изговори за нив за да се заштитиме од својата болка и од своите рани.
Тој систем на негирање личи на ѕид од магла што стои пред нас и не спречува да ја видиме вистината."

Не ми е јасно ЗОШТО, се казнувам себеси, тебе, и сите други заради некој проклет страв.
Дали знаеш каква бев јас пред 7-8 години? Немаше човек кој го немав насмеано, немаше човек на кој не му помогнав. А сега, ги мразам луѓето.
Те нарекувам идиот, гнаса секаков, незнам дали се бранам, или нешто друго, СЕ МРАЗАМ, се мразам бидеќи сум толку затворена за да можам да ти покажам колку те сакам, сакам да ти кажам дека си крал, убавец, море, земја, воздух, мирис од сите цвеќиња, а знаеш всушност какви сме двајцата?
Исти исплашени глуфчи, без влакна кои само седат пред дупката на дождот. Кои се навредуваат и упорно се туркаат меѓу себе, место да се стегнат за рака и да се држат секогаш.
Се плашам да не те изгубам тебе, а воошто да не се изгубам и јас.
Поточно се изгубивме и двајцата, знаеш?
СО ОЛКУ ГОЛЕМА ЉУБОВ, други двајца би го срушиле светот. А јас и ти сме идиоти кои се плашат светот да не ги сруши нив. И ете гледаш не сруши.

Кажи ми јас, на кого друг би му ја дала душата? Сакам да се искорнам од внатре да излезам, и да ти се предадам на раце, да ме осетиш каква сум всушност јас. Го знаеш чуството кога сакаш да се предадеш цел на некој друг? Ете така сакам, да се искорнам, и да бидеш полеан со дожд од љубов, среќа, насмевки. Сакам да ти дадам се.

Само знај, дека те сакам повеќе од што се сакам јас.
Доста пишувам оти и онака на никој не му е гајле, па ни сменува нешто. Никој не знае какво е чувството кога сакаш на љубовта да и го дадеш светот на рака, а никако да успееш, бидеќи луѓето се идиоти, а најголем сум јас.

 

[Blondy ʚϊɞ]

Бубу, периодов ни е премногу добар за да сфатам дека е реален.
Уживам во секој момент поминат со тебе.
Понекогаш оваа среќа ме плаши знаеш....
Двајцата се боримеее за љубовта наша, а и двјцата се плашевме од неа ти текнува?
Кој ПРЕГОЛЕМ чекор е тоа за двајцата... кои имаме иста приказна пред нас.
Кои и двајцата немавме доверба во ниеден, бевме суштества без емоции, чувства, а сега одеднаш сето тоа го рушиме....
А сега од сето тоа што се плашевме го покажуваме еден на друг.

Во моментов неможам да поверувам дека ова ЈАС го пишувам, го правам и го чувствувам... чудно но убаво.
Долг период и тежок поминавме 1 и пол година, но се исплати, дури се исплати што се тргнавме еден од друг на некои 3 месеци, за да сфатиме дека не можеме еден без друг.

Ми се допаѓа тоа што ако ни притреба другарство сме другари, ако ни притреба љубов сме пар, ако ни притребаа некој да не сослуша како брат/сестра тоа сме.
А не верував дека постои вакво нешто.

Ти благодарам на секој исполнет момент.