Ќе ми се најде...

[Џ.]

Не е ништо чудно јас сеуште си ги чувам сликичките од детска пошта, влезници од свирки, овенати цветови.
Don`t worry you are not alone

 

[Сатори]

Јас едноставно не сакам да се откажам од таквите стварчици, ги обожавам, дел од мене се колку и да изгледа фрикнато, не можам да ги фрлам зошто ќе биде како да не вреди некој период од мојот живот и сум го оставила во канта.:icon_conf
Секако, не чувам се, се имам себеси ограничено (за да ја претворам домашната атмосфера во минато-бункер) на писма, текстови, честитки за родендени, празници, конкурси, манифестации, чувам и скрипт од последната драма во која глумев icon_lol, автобуски карти, билети, сликички од мастики ...
Се што е хартија од вредност, другото не ме интересира.

 

[Terebellum Sagittarii]

Ние тоа по дома го викаме Баба Данка синдром.Тоа е една старица што живееше блиску, и се си собираше и нисто не фрлаше и куќата и стана огромен контејнер. Исто и мене моите ме викаат кога ќе видат дека имам стари работи по дома, кои не ги фрлам.Имам толку многу алишта кои не ги носам, а уште ги чувам.Имам ситни предмети кои никогаш не сум ги употребила, ама пак се тука. Додека не дојде мајка ми во собата и да ми фрли половина од алиштата, никогаш нема да ги фрлам.Ќе живеам во преполна соба.И секогаш плачам кога ми ги фрла, а свесна сум дека не сум ги облекла со години.
Плачев и за едни сандали, кои ги лепев може 20 пати.Ги обожавав.После и ги сонував.Кога веке не ги носев оти беа деформирани, пак не ги фрлав.Ги фрли мајка ми.
Чудна сум.Морам да прекинам.

 

[~windy~]

Имам ѕид и кутија со спомени!
На ѕидот стојат сите карти од концерти, претстави, изложби па и дискотеки! А можам ли да не ја чувам картата од хип хоп ноќта во Hard Rock...Yo:party3:
Возни карти, не сите де од секој викенд до дома и назад, ама ја чувам онаа од 24 Септември 2004-05 не знам точно! Моето прво самостојно доаѓање во метрополата
Фискални сметки чував едно време, од заеднички студентски пазарења! Цртежи, картички, писма, честитки, мали флаерчиња! Сите имаат почесно место! Има и неколку ливчиња исто од скопската студентарија со натписи
Пушвај го болјеро на ПМФ сум, запотена ќе сум! Одмрзни го оризот!
Катуле ние сме кај Игора, ти да ваниш да јаиш оти маф ти е работата!
Сигурно дека нема да ми се најдат, ама секогаш ме изнудуваат насмевка кога ќе им фрлам поглед на кај два:smir:
Вредни се, мои се, спомени се....!

 

[P.cat]

Не сум тип на човек што сака да чува глупости,стари предмети,џрнгалачки и сл.
За жал сите што ми се дома секој втор збор им е "чувај го ќе ти треба.." и изразов ме иритира.
Пробувам сите непотребни работи да ги фрлам,неможам да поднесам синтурии околу мене и не се замарам дали некогаш ќе ми затребаат.

 

[m@rT1n]

Старите работи што ги наоѓам ги оставам насекаде по фиоки, плакари.. Но мајка му кога чисти ова не треба, тоа не треба и ги фрла, и после два-три дена ми затребуваат...

 

[Esobar]

и јас чувам многу работи од порано а и нешто шо ќе го најдам си го земам и си викам ќе ми се најде ова бе:nesum:

 

[B. Boop]

Значи не сум била единствена! Чував работи од типот: нека го, ќе ми затреба некад; нека го ќе ми затреба некад мене, а можда и на комшијата; нека го ќе ми затреба мене, на комишијата и сигурно на некој непознат. Значи толку многу се врзував за ситници и им давав преголемо значење. Не сакам да набројувам што се имав по дома, се` до одреден психички момент кога ми дојде се` преку глава и се` фрлив.
А да, чувам сеуште една "поезија" од едно лето `91 , али не можам да се сетам кој беше "поетот", а уште помалку како изгледаше. :nesvest: Али ептен ми се свиѓа како изгледа тоа ливче и немам намера да го фрлам.

 

[***РЕНАТА***]

Jas pak mislev deka sestra mi e nenormalna sto cuva vakvi raboti,ama citajki ispaga deka ustvari jas sum bila.

Ne cuvam nisto.Duri mi smeta da gledam nekoj neuptrebliv predmet okolu mene,odma go frlam,bez problem.Neznam,izgleda ne se vrzuvam za predmeti,mi nemaat nikakvo znacenje,nitu mi budat sekavanja,poveke me nerviraatzasto mi fakaat prostor i pravat nered,a toa vo nikoj slucaj ne mozam da go podnesam.

 

[Sally]

Незнам, мене ми будат и спомени...ама интересна е појавата и затоа ја отворам темата Дали и меѓу вас се крие „ќе ми се најде“ човек?

Jас сум типичен "ќе ми се најде" човек. Во детската соба има буквално еден куп работи за кои и жал ми е да ги фрлам.Од најситна до најкрупна работа. Летото скршив од нервоза едно преубо огледало, скапо и стаклото го фрлив, позлатените рамки ги остајв, реков:Ај, ќе ми се најдат. Уште не ми се најдени и стварно не знам како ќе го искористам ама сакам да го чувам Има и други полни такви работи, многу многу ситни кои ми будат спомени

 

[By Me]

и јас собирам секакви глупости со надеж дека некогаш ке ми се најдат. Па кога ке ги фрлам и после една недела ке ми притреба тоа што сум го фрлил и жив ке се изедам.....и сега не фрлам ништо што мислам дека би ми затребало

 

[Setsuko]

Ги чувам, ги чувам, ги чувам... Сè додека не ми дојде преку глава од нив и чувствувам дека мора да се ослободам и после масовно се фрлаат сите непотребни карти од натпревари, театарски претстави, скршени приврзоци, тетратки, ливчиња и уште што ли не.
Интересно е тоа што откако ќе ги фрлам после некое време ќе ми притребаат за да видам или да проверам нешто. Или кога упорно барам нешто не можам да го најдам, а кога не ми треба прво ќе ми излезе пред очи.
Чичко Марфи не греши дефинитивно.

 

[maca_kaka']

Чувам се и сешто во соба,..од детска пошта, сликички од албуми и мастики, играчки од киндер, облека од многу одамна, дури и скршени играчки и некои опаковки (од парфеми, играчки, бонитоп) и да...тетратки од прво оделение т.е немам во живот фрлено книга и тетратка од 1 оделение па до сега
секогаш викам ај ке ми притребаат, ке ми се најдат некогаш( иако знам дека нема )
затоа мајка ми неможе да се изначуди што се имам во соба и нонстоп се караме за тоа..постојано ми вика:"Mарија фрли ги нема да ти требаат".... "абе ке ми требаат, ке си ги чувам"
ама премногу се прврзувам за нив и сите ме потсетуваат на нешто, на некој период од мојот живот
убаво е чуството кога ке видиш играчка и ке ти текне колку си се радувала кога ти ја купиле, колку си се играла со неа,со кои си се карала да не ти ја чепкаат зошто е само твоја :icon_bigg или пак кога ке прочиташ текст што си го пишувала во второ-трето оделение па пукаш од смеење

 

[leila]

Во последновреме почнав се да фрлам, посебно нешто што ме потсеќа на среќното детство, а и затоа го фрлам, мака м и е кога ќе се сетам колку си бев безгрижна и без предасуди..Инаку во ојата соба од 2 м2 имаше 5 м2 работи што не сакав да ги фрлам , меѓу кои и 6-7 мои дневници..ама не си ги фрлам, убаво ми е од време на време да ги прочитам и да си се изнасмеам

 

[rossonerka]

Jaс не чувам многу вакви работи али затоа сестра ми слободно може да отвори антикварница.
Се случува од кај мене да земе работи и да си ги стави во нејзината соба. Свашта. Посебно ако е нешто зелено ауууу

Јас чувам многу малку книги и тетратки стари, и споменар и дневник ама нe памтам кога последен пат сум ги разлистувала, ај може деновиве

Од многи гардароба и книги за на факултет и секакви можни книги за право немам дома место и имам се испофрлено.
Многу малку работи чувам. Добро имам шишенца од парфеми празни, имам влезници за концерти и натпревари, имам и тикети за трамваи, метро, влезници од музеи и слични работи.
Но во глобала фрлам непотребни работи.