КиреМали 1911
Модератор Неимар
- Член од
- 23 јуни 2007
- Мислења
- 1.313
- Поени од реакции
- 223
- Возраст
- 39
Паметните народи учат од минатото, а се стремат кон иднината. Паметните.
Знаете како се движи ракот? Е, само тој се движи наназад, од сите можни живи суштества на светов. Ова на илустрацииве, слободно можам да го дефинирам како архитектонска проекција на неговото движење.
Се превртуваат во гробот големите модерни мајстори на архитектурата, оние кои ги посетувале нашите градови и се воодушевувале на рационализмот. Оние кои учеле од нас, земале пример, и од тој пример проектирале дела на кои денес, ние архитектите прајме метании, исто ко поп пред икона.
Додека беше еклектично, и покрај тоа што создаваше немир во архитектонската мисла, се трпеше. Доволно, колку да се пазиме во нашите навреди. Сега, ова повеќе не е еклектика. Чак што више, ова е навреда и за самата еклектика. Ова е шлајм, дефиниција за немање вкус, за недостиг на јасен концепт и бистра мисла во архитектонското творештво. Творење за пари, проектирање со замижани очи. Кич - преблаг збор за ова. Дури и кичот се основа на некакви современи трендови, и истите ги форсира (најчесто со претерување). Овде не постои современ тренд. Не постои желба за напред, за развој на индивидуалност: Не постои поле за креативност, крајно. А тоа повеќе не е жално. Тоа е проклето одвратно.
Но, кого да обвиниме за тоа? Власт? Трагите од тие што порано биле на власт? Архитектите? Комуњарите? Јок бе луѓе, ние сами сме си такви. Во сржта ни е да се однесуваме вака. Повеќе од половина од коментарите на темава ги поддржуваат овие проекти, за нив ова се подвизи за славење и со ова нашиот главен град ќе биде „туристичка атракција“! Пеќи, нека ви биде. После оваа... фиктивна и чудна бројка 2014, ќе ве прашам како и каде ги паркирате вашите возила, колку време стигнувате до работа, во каков амбиент работите и колку уживате во прошетката по центарот на градот.
Skopje is doomed. Верувале или не. Она што некогаш бил прекрасен град и природата го однела, сега го враќаме како ефтин накит на камењарка, за по некое време сами да се молиме природата повторно да го однесе. Ме боли срце и ми е криво што зборам вака, уште повеќе што знам дека е точно истото. Али ајде, ве оставам да се радувате на нашиот нов, прекрасен, атрактивен капитол!
Знаете како се движи ракот? Е, само тој се движи наназад, од сите можни живи суштества на светов. Ова на илустрацииве, слободно можам да го дефинирам како архитектонска проекција на неговото движење.
Се превртуваат во гробот големите модерни мајстори на архитектурата, оние кои ги посетувале нашите градови и се воодушевувале на рационализмот. Оние кои учеле од нас, земале пример, и од тој пример проектирале дела на кои денес, ние архитектите прајме метании, исто ко поп пред икона.
Додека беше еклектично, и покрај тоа што создаваше немир во архитектонската мисла, се трпеше. Доволно, колку да се пазиме во нашите навреди. Сега, ова повеќе не е еклектика. Чак што више, ова е навреда и за самата еклектика. Ова е шлајм, дефиниција за немање вкус, за недостиг на јасен концепт и бистра мисла во архитектонското творештво. Творење за пари, проектирање со замижани очи. Кич - преблаг збор за ова. Дури и кичот се основа на некакви современи трендови, и истите ги форсира (најчесто со претерување). Овде не постои современ тренд. Не постои желба за напред, за развој на индивидуалност: Не постои поле за креативност, крајно. А тоа повеќе не е жално. Тоа е проклето одвратно.
Но, кого да обвиниме за тоа? Власт? Трагите од тие што порано биле на власт? Архитектите? Комуњарите? Јок бе луѓе, ние сами сме си такви. Во сржта ни е да се однесуваме вака. Повеќе од половина од коментарите на темава ги поддржуваат овие проекти, за нив ова се подвизи за славење и со ова нашиот главен град ќе биде „туристичка атракција“! Пеќи, нека ви биде. После оваа... фиктивна и чудна бројка 2014, ќе ве прашам како и каде ги паркирате вашите возила, колку време стигнувате до работа, во каков амбиент работите и колку уживате во прошетката по центарот на градот.
Skopje is doomed. Верувале или не. Она што некогаш бил прекрасен град и природата го однела, сега го враќаме како ефтин накит на камењарка, за по некое време сами да се молиме природата повторно да го однесе. Ме боли срце и ми е криво што зборам вака, уште повеќе што знам дека е точно истото. Али ајде, ве оставам да се радувате на нашиот нов, прекрасен, атрактивен капитол!
)))
