Кога би се анализирала минатата сезона на Аталанта, лесно може да се види дека нив заостанувањето ги кошташе токму и причината поради која се потценети, а тоа се чудни порази на домашен терен од слаби екипи.
Ова што растураат со по 4-5 голови, не секогаш е позитивен знак, бидејќи имаш 38 кола, а најдобрите тимови во историјата не успеале сите мечеви да ги изиграат на јуриш со такво ниво.
Проблемот кај Аталанта се тие 7-8 кола (кои се нормални) каде што јуришот не функционира, топката скокнува при додавањето, противникот е збиен, физички јак и ќе ти пукне еден гол случајно. Згора на тоа, одбраната уште им е доста отворена и ранлива, така да комбинација од овие два фактори според мене ги ставаат на трето место.
Еве ќе погледнеме еден „извадок“ од три кола од минатата сезона, за полесно слика да добиеме:
20.01.2020: Аталанта - СПАЛ 1-2
25.01.2020: Торино - Аталанта 0-7
02.02.2020: Аталанта - Џенова 2-2
Овде имаш класичен јуриш, кршење на Торино со 0-7, а се на се' еден освоен бод на домашен терен против екипа која испадна (СПАЛ) и против екипа која се спаси во последното коло од испаѓање (Џенова). Имаат и други такви секвенци од минатата сезона (види од 8мо до 11то коло).
Во само три кола, против доста слаби противници, Аталанта со гол разлика од 10:4 успева да земе само 4 бода. Можеш да претпоставиш Јувентус колку би земал со истата гол разлика
Факт е дека таквите секвенци не се нормални и дека станува збор за тим којшто кога не може некого да прекрши, губи бодови кои на крајот значат титула. Не мора да значи дека и сезонава ќе биде исто, ама од лани тоа си стои.
