Muse

[Anne.]

Expecto patronum :излегувапингвинииденакајдементорите: со сила убавина не бива
Треба да прифатиме дека едноставно не му се по мерак.

едит: кај мене ова моментално иде

 

[Expecto Patronum]

Кажав јас дека не пробувам да наметнам ништо, само препорака

Кај мене ова оди
гитарата при крајот eargasm..

 

[Andrew]

Wot hejta bezveze za da se razvie diskusija. Way to go moderatore!

 

[Erich Zann]

 

[Anne.]

Овие па двајца па.
Ја гледам сетлистата од Рим и се мислам дали да го гледам ова. Доста песни не ми се по желба.
<3

 

[wot]

Спушти си го Origin of Symmetry, албумов е далеку,далеку поразличен од тоа што излегува прво на youtube кога ќе напишеш Muse… и познавајќи ти го вкусот колку толку според темите во кои постираш мислам дека нема да зажалиш...

Звукот на клипот е со лош квалитет, да тврдиш дека Мuse прават бучава место рифови треба ептен, ептен да не ги познаваш...Бендот е (беше ) познат баш по енергичните настапи во живо исполнети со рифови и импровизации... Мeт е сметан за еден од најдобрите гитаристи на 21ви век и општо за еден од најдобрите музичари. Шо подразбираш под млитав вокал? Си ги слушнал ли фалсетата кои ги вади во живо?

Џабе збораме пошто буквално ништо немаш слушнато од тоа што треба да се слушне од Мuse, песните со најмногу views на youtube ствараат погрешна слика за бендот...
Не знам која му е причината што се насочиле кон популарна музика, ваљда за поширок спектар на фанови, но како и да е јас ќе продолжам да им ги сакам старите албуми и се надевам дека со новиов ќе се вратат во колосек.

Не да ти наметнувам нешто што не го сакаш, ама совет, слушни го Origin of Symmetry, ако не ти се допадне тогаш дефинитивно не се за тебе... дали ќе ме послушаш твое право, поздрав и со лесно

Буквално немам слушнато? Сериозно сме сфати? Саркастичен бев. Секако дека сум ги преслушал. Дискографски им дадов шанса. Кога зборевме со Ане пак ги заслушав. Секој што ми збори за Мјуз единствен аргумет им е Origin of Symmetry. Koj мене како целовкупно доживување ми е просек, но ете, да не излезе зборувам на памет, во ред, има некој квалитет кој не се оспорува чисто колку да се зборува. Но неколку добри песни не прават бенд кој ќе се памети. Млитав не мислев на неспособен вокал, туку неубава боја, исто како и музиката така и вокалот иста емоција сака да ја гура додека се иде, во секој албум, во секој меѓу-риф.

Од друга страна знам дека се повеќе лајв бенд, но за да давам шанса да ми се допадне нешто во живо треба студиските верзии да ме привлечат со некој квалитет, некоја специфичност, нешто несекојдневно, не уште еден штанцан шаблонски бенд. Мјуз да не отидоа мејнстрим со тралалајки досега немаше да постојат. И не викам да не ги сакаш старите албуми или воопшто Мјус, туку да не се брукаш дека омилен бенд, онака, спомнувај демек guilty pleasure.

 

[Erich Zann]

Брад ти си се заебал шо си ги почнал од новите и си врзал првична слика, џабе е сега, исти курац и јас со Kings of Leon. Тој ми е мене омилен албум со бандерите, а дури ги имав на цеде мислев дека се кактуси......

Мене како музичар ми е еден од покомплетните од 2000 навака.

 

[Expecto Patronum]

...

Епа не ставај серозни смајлина кога си саркастичен ебате
Ориџин не е единствен аргумент, пример беше само. И нема тука шо да се аргументира.Музиката и уметноста општо е нешто што секој субјективно го перцепира на различен начин... ако за тебе ориџин е просек за некој е ремек дело...Ако нешто кај тебе не индуцира никаква емоција кај друг прави бура од емоции...everyone’s brain is wired differently…

Како што кажа, ТЕБЕ ЛИЧНО за да дадеш шанса да ти се допадне нешто во живо треба студиските верзии да те привлечат... Епа кај мене конкретно со Мјуз беше обратно, многу голем број на песни што ми биле meh, сум ги засакал ради изведбите во живо... И да не беа во живо тоа што се немаше да ги сакам ни 30 посто од тоа што ги сакам сега... Омилени ми се многу повеќе ради лајв шоуата и виртуозноста на Белами, а помалку ради песните...Да не беа тоа што се во живо немаше да постојат, а не да не отидеа мејнстри. И тоа убава/неубава боја на глас ти е исто прашање на вкус.

Хахаха да сум ги спомнувал, онака, guilty pleasure Добро, извини...[DOUBLEPOST=1397068540][/DOUBLEPOST]П.С. I made wot post a Muse song

 

[Anne.]

@wot ќе ги слушаше Мјуз Крис да пееше на сите?

 

[Erich Zann]

 

[Anne.]

Ја има на претходната страна, ради тоа се рчнаа њот и експекто.
Ја ова слушам, зашто не се гледа ова
Фала Е.

 

[Expecto Patronum]

Aко почнуваме со стари видеа, одиме со Super Sayan Matt

 

[Saladin]

Ме зарази @Anne. way back пред малте не 4 години, коа упорно, ме напињаше со постирање на песни од Absolution албумот. First encounter доживеав со Butterflies and hurricanes најмногу затоа што го има Рахмањинов фрагментот некаде при самиот крај. Пошо сум љубител на класичната, овие брзо ми ги задоволија големите очекувања, бидејќи и самите вметнуваат по нешто во нивниот опус. Мора да признам за секој кој влегува во светот на Muse, не го препорачувам првиот нивен албум бидејќи е тро покомплексен за уво (освен ако сакаат нешто жустро и многу повеќе рифови и дисторзии). Така да, или Absolution или Resistance, добро би било од овие да се почне. Ориџинс оф Симетри е најексперименталното нешто за уво, и го сметам за крајот на едно совршенство кое Мјуз би можеле да го направат.
Имаат ептен широк опус, и доста крад ... овај де, позајмени дела и фрагменти од големите мајстори. Дали тоа ги прави фејкери, не знам, но дека се одлични изведувачи како и едни од најдобрите експерименталци во музиката воопшто. Кога би ги стаил во класичниот жанр, би биле некој пандам на Франц Лист. Кој ги слуша Queen, ги слуша и Muse. Врската е просто нераскинлива, освен ако се праи на хипстер и оди на контра демек другиве плагијати правеле. .
Накратко за албумите, омилена двојка ми се Absolution и Resistance. И двата изобилуваат со позната и блиска за мене музика, не се преостри како Showbiz, одличен старт за понатамошно оформување на слухот... Butterflies and hurricanes како и Егозгенезисот се совршенство кое и ден денес кога го пуштам, ме навраќа на постапокалиптични моменти.
Black holes and revelations е повеќе електронски албум и има два контрастни поларизирани крајности - некои песни се ептен добри (Take a bow, Starlight) a некои се uber монотони. Origins of symmetry се слушаат откако првиве 3 ќе се преслушаат, затоа што големоста на овој експеримент од музика не може веднаш да се соџвака. Или ако се соџвака брзо, другиве 3 остануваат само едно големо разочарување.

Такви се Мјуз.... Енергетски пијалок во испитна сесија, див секс после стресен ден. Сеуште има уште многу за откривање пошто нивниот опус навистина е преголем и не се некое teen бенд4е кое после 3-4 песни просто знаеш што следува.
2nd law им е многу шеќерест, ама пак ја има јачината на гитарите и варијациите во преден план.
Имаат еден Life албум HAARP. #prayforlondon

 

[Anne.]

Ме зарази @Anne. way back пред малте не 4 години, коа упорно, ме напињаше со постирање на песни од Absolution албумот.

И најверојатно така ќе останеше, се дури не најавија нова турнеја, па нашава Ане почна да замара од хит на денот, до драга кајгана, до фејсбук.. секаде.

Oh boy
Што убаво кога ќе видам дека ја сум кривецот што има навлечено луѓе на добра музика
Пошто и двата бенда се од оние чија големината им ја сфаќаш кога ги гледаш во живо, морам да си кажам дека НИН > Мјуз.

 

[Forrest Gump]

Ја откако њот пиша дека ги неќи, срам ми е да си ги пуштам. њот > неко опет ја чачкао по Харпу