Те сфатив, само сакам малце да хиперболизирам кога се контроверзните мислења во прашање.
Тоа на вот
ќе беше во стил: „дали сметате дека луѓето кои гледаат спорт се латентни хомосексуалци кои се палат на мускулестите тела на спортистите и гледаат за да соберат материјал за мастурбирање отпосле“.
Ќе?
Збор за збор.
Незнам појче за шо се дебатира во темава. Еден зборува за гасификација, друг за Исус, трет за Пензионери, четврт докажува дали и колку ебал. Сето е.
Со њот барем беше јасно педери и курве, нова млада мафија. Курве и педерчине
Тик ток мрежата е крстена така бидејќи одбројува колку секунди attention span има оваа генерација.
И не беше интересно да се дебатира само бидејќи било јасно, give me some credit како master of ceremony.
Малеее саа јас ќе се разгуворам на струмички па ак тее тарсене ел само пожали да те виим, санчанар нееден. Нејќам да се сугласам оти ја баш некни имаах пишано
пос за дедо ми кој ујде вирален (топ постaве) и сам оште малце как растресан уд тва. Ама aк тргнам шо усејќам на страна, мора да се сугласам су тва шо го пишаш ем оти има смисла, ем мислаш арно, ем веќе е и реалнос.
Ова потешко било бидејќи имам чувство како да го емулирам мојот вистинскиот персоналити.
Не знам како го правиш дневно.
*code switches*
Сигурно како планинар и историчар знаеш за Цареви Кули, симболот на градот, позната археолошка тврдина и белег што доминира над градот Струмица. Ако продолжиш ќе стигнеш и до манастирот Св. Илија преку познатата планинска патека за рекреација. Се качуваме за свеж воздух и здрав живот, се пали свеќа, наполнуваш вода од изворот, се сликаш за инстаграм. Позади манастирот се протегаат широчини каде што се изгради етно-иш ресторан-комплекс кој како што знам сместува и пензионери. Имаат нега оn premise, храна, прекрасни погледи, животни низ двор, итн. Често фантазирам како таму живеам кога ме фаќа носталгија за дома. Се стига и со кола, некои 4-5 километри е над градот.
@Del Boy знае, може да ме поправи и дополни.
Според мене тоа нуди поздрави навики, свеж воздух, пензионери за социјализација, еден куп бенефити. Впрочем, моделот не е ништо ново на запад, проблемот секогаш бил како да им соопштиш и да ги убедиш да ги однесеш во дом. Кај нас ова е отежнато бидејќи кошта и немаме 401, за еден пензионер е околу 40-50,000 денари ако добро имам разберено, замисли ако имаш двајца со плус трошоци ако имаат потреба он некоја нега, а вообичаено имаат. И стигаме до проблемот на твојот хот тејк, финансирањето. Самиот се ставаш во ситуација да не сакаш да ги однесеш бидејќи просечните пензии често не стигаат за тоа, и, како повеќето фамилии, радо би ги чувал дома, би им купил лековите од нивните пензии и рестото најчесто се втопува во сметки и помагање на фамилијата, коешто е некогаш цената.
Парадоксот е што ова и денес да е стандард процес, на 60 одиш во дом, ќе бидат уште погласно гласачко тело за да само можат да си го дозволат тоа од пензиите а како би ако не им ги покачуваат. Јас веќе се согласувам дека не треба да гласаат, но ова само дополнително би ги стимулирало за да. И затоа мислам не е прифатливо решение, бидејќи сиромасите ќе дојдат до дереџето од народните приказни каде старешините де факто ги носеле на планина, но не во резорт, туку мечките да ги изедат. Пензискиот фонд не е доволен само оти сме го преинаменувале во планинарски фонд. Би сакал да е, но не е.
И едно лично прашање ако смеам, колку често го чуваат малиот парва?
Поздрав нездрав
требаше да се потенцира старите особи пензионери да се тргнат на планина!
Мој предлог е да ги апдејтирамо, у планину, на повисоко ниво.Па тамо кој сака нека сади, чува кокошке или било какф придонес нека има за туј локалну планинску заедницу.
