Џонтра Волта
Qué miras, bobo?
- Член од
- 20 јули 2020
- Мислења
- 9.013
- Поени од реакции
- 55.299
Преку Езерото (1997)
Го планирав на јутуб да го гледам ама вчера случајно видов дека вечерва ќе го има на МТВ па го глеав на телевизија.
Годината е 1950та и станува збор за вистинска љубовна приказна на Константин Бочваров од Охрид и Елена Златарева од Корча, Албанија. Поради диктатурата на Енвер Хоџа, Комунистичка Албанија е затворена за влез и излез од земјата. Елена и Константин се верат и потоа тој со чамец преку езерото нелегално влага во Албанија каде останува заробен (повремено по затвори) 40 години.
Филмов е многу спор и досаден, не нуди некоја возбуда ниту пак успева да ти разбуди некои емоции за судбината на двајцата љубеници. Но, затоа има феноменална музика. Врвна. На рангот на Енио Мориконе, сериозен сум. Таков е и стилот на композициите. Една многу потсеќа на ова, 1-2 секунди.
Штета го нема на јутуб чисто ко саундтрак да го чујат тие што не планираат да го гледаат филмов. Вреди да се изгледа само поради музиката што им дава посебна магија на тие досадни и спори сцени.
И поради Ањешка Вагнер, една полска прелепотица. Многу убава девојка. Глумачки тапа ама преубава стварно, да ти е мерак да ја гледаш само. Никола Ристановски си е океј, он ми е у сите филмови ист.
Ради музиката и плавушава и ради тоа што е наш филм а таквите малце поблаго и подарежливо ги оценувам, ќе му дадам 6ка.
Го планирав на јутуб да го гледам ама вчера случајно видов дека вечерва ќе го има на МТВ па го глеав на телевизија.
Годината е 1950та и станува збор за вистинска љубовна приказна на Константин Бочваров од Охрид и Елена Златарева од Корча, Албанија. Поради диктатурата на Енвер Хоџа, Комунистичка Албанија е затворена за влез и излез од земјата. Елена и Константин се верат и потоа тој со чамец преку езерото нелегално влага во Албанија каде останува заробен (повремено по затвори) 40 години.
Филмов е многу спор и досаден, не нуди некоја возбуда ниту пак успева да ти разбуди некои емоции за судбината на двајцата љубеници. Но, затоа има феноменална музика. Врвна. На рангот на Енио Мориконе, сериозен сум. Таков е и стилот на композициите. Една многу потсеќа на ова, 1-2 секунди.
Штета го нема на јутуб чисто ко саундтрак да го чујат тие што не планираат да го гледаат филмов. Вреди да се изгледа само поради музиката што им дава посебна магија на тие досадни и спори сцени.
И поради Ањешка Вагнер, една полска прелепотица. Многу убава девојка. Глумачки тапа ама преубава стварно, да ти е мерак да ја гледаш само. Никола Ристановски си е океј, он ми е у сите филмови ист.
Ради музиката и плавушава и ради тоа што е наш филм а таквите малце поблаго и подарежливо ги оценувам, ќе му дадам 6ка.